Charakterystyka placu budowy.
Charakterystyka klimatyczna placu budowy:
Region klimatyczny – II B (SNiP 23-1-99);
Region wiatrowy – II (SNiP 2.01.07-85*) o standardowej wartości ciężaru osłony wiatrowej 0 = 30 kgf/m2;
Region śnieżny III (SNiP 2.01.07-85*) o standardowej wartości ciężaru pokrywy śnieżnej S0 = 126 kgf/m2;
Szacowana temperatura powietrza na zewnątrz wynosi minus 26С (SNiP 23-01-99).

Rozwiązania technologiczne.
Część mieszkalna budynku przeznaczona jest na 576 mieszkań dla 1120 osób i obejmuje 5 części mieszkalnych. Dla projektowanego domu ustalono kategorię komfortu akustycznego „B”. Układ mieszkania - zgodnie z zadaniem projektowym:
mieszkania 1 pokojowe – 252 (43,75%)
mieszkania 2 pokojowe – 234 (40,62%)
mieszkania 3 pokojowe – 90 (15,63%)
Razem – 576 (100%) Przestrzenie funkcjonalne części mieszkalnych podzielone są pionowo:
na poziomie –4.000 (piwnica) – zlokalizowane są pomieszczenia techniczne;
na poziomie –3.000 (piwnica) – zabudowane lokale niemieszkalne grupy F.4.3 bez przyjmowania gości (zgodnie z założeniami projektowymi);
na 1. piętrze sekcji 2.1-2.5 - zabudowane lokale niemieszkalne przeznaczone dla przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne do wynajęcia lub sprzedaży, których cel nie jest sprzeczny z normami SNiP 31 (klauzule 01-2003 );
Od drugiego piętra zlokalizowane będą apartamenty mieszkalne.
Na wyższych kondygnacjach części mieszkalnych znajduje się piętro techniczne, w którym zlokalizowane są pomieszczenia zapewniające naturalną wentylację mieszkań, szyby wentylacyjne oraz urządzenia do wytworzenia ciśnienia powietrza w szybach wind na wypadek pożaru. Grupy wejściowe części mieszkalnej oddzielone są od zabudowanych lokali niemieszkalnych i zorientowane są na przestrzeń dziedzińca. Powierzchnie mieszkań (z wyłączeniem balkonów i loggii):
1 mkw. – 44,05 m2 – 47,10 m2
2 mkw. – 52,00 m2 – 75,11 m2
3 mkw. – 89,50 m2 – 99,60 m2
Powierzchnia kuchni wynosi od 9,23 m2 do 15,8 m2.

Mieszkania od 3 do 19 piętra posiadają przeszklone balkony i loggie. Projekt przewiduje możliwość montażu pieców elektrycznych, urządzeń sanitarnych, a także wykańczania i przebudowy mieszkań. Każdy 20-piętrowy odcinek wyposażony jest w dwie windy: o udźwigu 630 kg – 1 szt., o udźwigu 1000 kg – 1 szt. W każdej sekcji, której wysokość od poziomu gruntu do parapetu górnej kondygnacji mieszkalnej (50.) wynosi ponad 19 metrów, jedna z wind zapewnia możliwość transportu jednostek straży pożarnej. Zgodnie z projektem układu terytorium bloku i wytycznymi Klienta, na dolnych kondygnacjach części mieszkalnych projektuje się zabudowane lokale niemieszkalne przeznaczone do wynajmu lub sprzedaży, których cel funkcjonalny nie jest sprzeczny z normami SNiP 31 „Budynki mieszkalne wielomieszkaniowe”, s. 01-2003: Przeznaczenie funkcjonalne zabudowanego lokalu niemieszkalnego zostanie ustalone po realizacji i identyfikacji konkretnego użytkownika (udziałowca). Projekt i rozwiązania technologiczne związane z przeznaczeniem funkcjonalnym lokalu zostaną przedstawione przez właściciela do akceptacji dodatkowo w wymaganym trybie. W tym projekcie zabudowane lokale niemieszkalne wyposażone są w węzły sanitarno-higieniczne, wszystkie sieci medialne, posiadają wentylację grawitacyjną oraz możliwość zainstalowania dodatkowej wentylacji wymuszonej; posiadają niezależne wejścia i są odizolowane od części mieszkalnej budynku. W piwnicy (na poziomie -4.10) mieszczą się pomieszczenia inżynieryjno-techniczne części mieszkalnej budynku oraz zabudowane lokale niemieszkalne, do układania sieci elektroenergetycznych, a także komory wentylacji nawiewno-wywiewnej przynależnego parkingu działki znajdują się w piwnicy. W budynku znajduje się parking do przechowywania pojazdów indywidualnych (osobowych), składający się z części podziemnej i naziemnej. Parking podziemny jest obiektem parterowym o poziomie kondygnacji -4.12 i wysokości do spodu płyty podłogowej 4.000 mm. Parking pod względem planistycznym i projektowym składa się z 4.000 przedziałów, funkcjonalnie ze sobą połączonych i wyposażonych w 3150 bramy z osobnym wjazdem i wyjazdem wzdłuż rampy z wydzielonymi pasami ruchu. Każda strefa pożarowa (pow. odpowiednio 3 m2; 2238,10 m2 i 1977,85 m2) posiada niezależne wyjścia awaryjne na zewnątrz. Komunikacja pomiędzy przedziałami odbywa się poprzez otwory z uchylnymi bramami przeciwpożarowymi. Liczba miejsc parkingowych – 2302,51 miejsc (2+207+65). Część naziemną parkingu zaprojektowano jako czterokondygnacyjną, typu otwartego (nieogrzewaną). Wysokość podłogi – 70 metry. Nie ma ona funkcjonalnego połączenia z parkingiem podziemnym, a w planowaniu i projektowaniu została zaprojektowana jako niezależna strefa pożarowa.

Oddzielna jest także sieć mediów części naziemnej i podziemnej parkingu. Liczba miejsc parkingowych – 170 m/miejsca. Całkowita pojemność parkingu wynosi 377 m/miejsce. Na parkingu znajdują się także pomieszczenia ochrony, pomieszczenia kontroli bezpieczeństwa publicznego oraz usługi inżynieryjne parkingu (komory wentylacyjne, ITP itp.). Łączna powierzchnia parkingu podziemnego wynosi 6518,46 m2 (w tym m.in. h pomieszczenia inżynieryjne parkingu – 640,55 m2, pomieszczenia Państwowego Komitetu Budownictwa – 23,8 m2). Całkowita powierzchnia parkingu naziemnego wynosi 5977,10 m2.Dach parkingu podziemnego jest użytkowany. 3.3. Rozwiązania w zakresie planowania przestrzeni. Rozmieszczenie budynków na terenie i ich projekt wolumetryczno-przestrzenny są określone przez projekt układu blokowego, zadanie projektowe i ogólny plan terenu. Ogólna kompozycja projektowanego zespołu budynków przedstawia zabudowę półzamkniętą zlokalizowaną w głębi bloku. Projektowany budynek składa się z pięciu części mieszkalnych z zabudowanymi w elewacji lokalami niemieszkalnymi. -3.000 (piwnica) i na pierwszym piętrze (elewacja. 0.000). Części mieszkalne, ujęte w rzucie w kształcie litery L, ograniczone są z dwóch stron przyłączonym parkingiem podziemnym, a z trzeciej strony znajduje się parking naziemny przeznaczony do przechowywania pojedynczych pojazdów osobowych. T.O. powstaje wewnętrzny dziedziniec mieszkalny. Parking, którego dach jest aktywnie modernizowany, wystaje ponad poziom gruntu i stanowi swoisty „stylobat” dla planowanej zabudowy. Zgodnie z zadaniem projektowym przewidziano jednoczesne budowę i uruchomienie wszystkich części mieszkalnych budynku. Dylatacja pomiędzy ścianami czołowymi jest izolowana na całej długości i wysokości (patrz rys. AR). Zaproponowane rozwiązanie figuratywne podporządkowane jest ogólnej koncepcji projektowanej zabudowy mieszkaniowej, kubatury i ilość kondygnacji ustalane są z uwzględnieniem kształtowania ogólnej sylwetki. W projekcie uwzględniono tradycje miejskiej szkoły architektonicznej i wykorzystano cechy nowych technologii budowlanych, zastosowanie nowoczesnych konstrukcji i materiałów budowlanych. Rozwiązaniem przestrzennym zespołu budynków jest kompozycja w kształcie litery L, składająca się z trzech rzędowych i dwóch narożnych części mieszkalnych, stylobatu – części podziemnej parkingu i jego części nadziemnej. Za poziom względny zera (0.000) przyjmuje się poziom „czystej” podłogi pierwszego piętra, co odpowiada poziomowi bezwzględnemu 27,55 w bałtyckim systemie wysokości. Na tym poziomie, położonym na wysokości ponad 1,65 m nad poziomem gruntu, zabudowano lokale niemieszkalne, strefy wejściowe do części mieszkalnej oraz dach użytkowy parkingu podziemnego. Wysokość pierwszego piętra wynosi 3,3 metra. Poniżej poziomu 0.000 w części mieszkalnej projekt przewiduje kondygnację niemieszkalną, gdzie lokale techniczne zlokalizowane są na poziomie 4.000 (piwnica). Wysokość piwnicy wynosi 4,0 metry. Pozostałe niewykorzystane powierzchnie (zgodnie z przeznaczeniem projektowym) są przystosowane do ewentualnego umieszczenia zabudowanych lokali niemieszkalnych grupy F 4.3 bez przyjmowania gości. W tym celu poziom podłóg w tych pomieszczeniach został podniesiony do elewacji. -3.000, a układ pionowy przewidziany w projekcie zapewnia, że ​​pomieszczenia te są zakopane w stosunku do poziomu gruntu o mniej niż połowę ich wysokości, co odpowiada podłodze piwnicy i wymaganiom SNiP 31-01-2003. Wysokość piwnicy tej kondygnacji wynosi 3.0 metry. Wejścia do zabudowanych lokali niemieszkalnych zorientowane są głównie na obwód zewnętrzny budynku, oddzielony od części mieszkalnej budynku i wykonane są z poziomu gruntu od strony przejść wewnątrzblokowych. Strefy wejściowe części mieszkalnej zorientowane są w stronę wewnętrznej przestrzeni dziedzińca i dostępne są z dachu parkingu, wyposażone w elementy małej architektury, elementy małej architektury (trawniki, donice), kostkę brukową, oświetlenie zewnętrzne oraz asfaltowy podjazd wzdłuż ul. cały obwód zabudowy. Powyżej 1 projekt przewiduje rozmieszczenie mieszkań mieszkalnych.

Projektowana zabudowa mieszkaniowa typu segmentowego. Każda sekcja posiada własny zespół schodowo-windowy oraz jest wyposażona w windy (pasażerskie i towarowo-pasażerskie) o udźwigu odpowiednio 400 i 1000 kg. Liczba wind została przyjęta zgodnie z wymogami SNiP 31-01-2003. Klatki schodowe zaprojektowano jako bezdymne typu H1 i posiadają wyjścia bezpośrednio na zewnątrz. Każda część mieszkalna wyposażona jest w komorę gromadzenia odpadów. Architekturę budynku mieszkalnego zaprojektowano z wykorzystaniem aktywnej plastyczności elewacji, podkreślonej pionami przeszklonych loggii i balkonów, a także poziomami ich ogrodzeń, podziałami poszczególnych kondygnacji elewacji, łączącymi ze sobą bryły sąsiednich budynków . Bogatą plastyczność elewacji dodatkowo podkreśla zastosowanie zewnętrznych konstrukcji domykających o różnej kolorystyce i fakturze: sztuczny kamień ścienny o różnej fakturze powierzchni frontowej, płytki porcelanowe, kolorowe tynki. W dekoracji zewnętrznej projektowanego budynku, jak również w budynkach otaczających, stosuje się materiały w jasnej kolorystyce (obliczony współczynnik odbicia światła 0,48 (SP 23-102-2003. Tab. B.3 - patrz tom 174.08-KEO). Przyjęte schematy planowania i projektowania pozwalają na dość szerokie różnicowanie liczby pokoi w mieszkaniach i łączenie ich, przebudowywanie mieszkań i dokonywanie różnych rozwiązań wnętrz.Decyzje planistyczne podejmowane są zgodnie z wymogami dokumentów regulacyjnych i na podstawie zadań projektowych, uwzględniając powierzchnie mieszkań i dane projektowe mieszkań.Ściany zewnętrzne piwnicy (piwnicy) wykonane z żelbetu monolitycznego izolowane są systemem elewacyjnym ze szczeliną powietrzną.Płyty z wełny mineralnej „Nietoperze elewacyjne” produkcji Rockwool lub P-125 (GOST 9573- 96) o grubości 130 i 150 mm.Na zewnątrz są wyłożone kamieniem licowym (GOST 6133-99) o różnej fakturze o grubości 80 mm i 120 mm.Poniżej poziomu gruntu płyty styropianowe ekstrudowane z warstwą Jako izolację stosuje się płyty o grubości 150 mm. Ściany zewnętrzne znajdują się powyżej wysokości. 0.000 zaprojektowano z pustaków ceramicznych KORPu 1NF 125/1,4/35/GOST 530-2007 na zaprawie M75 Mrz35 o grubości 250 mm, mocowanych do monolitycznych żelbetowych odcinków ścian i słupów za pomocą kotew (sęki patrz rozdział KZh). Do trzeciego piętra ściany zewnętrzne wyłożone są kamieniem licowym (GOST 3-6133) o różnej fakturze i kolorze, o grubości 99 mm i 80 mm. Jako izolację stosuje się płyty z wełny mineralnej „Facade Butts” firmy Rockwool lub P-120 (GOST 125-9573) o grubości 96 mm. Powyżej zastosowano system podwieszanej elewacji wentylowanej z osłoną przeciwdeszczową wykonaną z płytek porcelanowych o wymiarach 150x600x600 mm.

W przypadku systemu ścian osłonowych jako izolację stosuje się płyty z wełny mineralnej URSA-P-30 o grubości 80 mm dla warstwy wewnętrznej oraz „Rockwool” Venti Butts o grubości 50 mm dla warstwy zewnętrznej. Projekt i elementy systemu fasadowego ze szczeliną powietrzną opracowywane są przez specjalną organizację. Okna i drzwi balkonowe są metalowo-plastikowe, z oknami jednokomorowymi z podwójnymi szybami i szybami energooszczędnymi, z zaworami klimatycznymi do mikrowentylacji. Do oszklenia planowane jest zastosowanie bloczków okiennych PCV, które obniżą poziom hałasu w trybie mikrowentylacji o co najmniej 20 dB. Drzwi grup wejściowych części mieszkalnej (zgodnie z założeniami projektowymi) przewidziano w projekcie w wersji metalowo-plastikowej i przeszklonej. Drzwi wewnętrzne i drzwi części mieszkalnej są drewniane wg GOST. Drzwi przeciwpożarowe – EI-30, EI-60. Drzwi antywłamaniowe – stalowe. Wykończenie wnętrz odbywa się według wyboru Klienta i nie jest objęte opracowywanym projektem. Dach budynku mieszkalnego to dach kombinowany rolowany (2 warstwy materiałów polimerowo-bitumicznych - KhPP-3.0 + EKP-5.0), ocieplony płytami styropianowymi ekstrudowanymi o grubości 130 mm, z ochronną nadsypką żwirową i drenażem wewnętrznym. Parking do przechowywania pojazdów indywidualnych (osobowych) składa się z części podziemnej i naziemnej. Część podziemna to obiekt parterowy, o wysokości kondygnacji 4.000 m i wysokości do spodu płyty stropowej 3150 mm. Planowo i konstrukcyjnie część podziemna składa się z 3 przedziałów przeciwpożarowych (pow. odpowiednio 2238,10 m2; 1977,85 m2 i 2302,51 m2), połączonych ze sobą funkcjonalnie i wyposażonych w 2 bramy z odrębnym wejściem i wyjściem, prowadzone wzdłuż rampy z oddzielne pasy ruchu. Każdy przedział posiada niezależne wyjścia awaryjne na zewnątrz. Komunikacja pomiędzy przedziałami odbywa się poprzez otwory z uchylnymi bramami przeciwpożarowymi. Łączna pojemność części podziemnej parkingu wynosi 207 m/miejsca (65+70+72). Przy określaniu wymiarów miejsca parkingowego i opracowywaniu rozwiązania planistycznego parkingu za pojazd projektowy przyjęto samochód osobowy średniej klasy typu „Wołga”, ale dla wygody parkowania projekt zaleca instalację małych- na niektórych parkingach samochody klasy „Zhiguli”. Wszystkie miejsca parkingowe posiadają niezależny wjazd i wyjazd, za wyjątkiem miejsc „rodzinnych” (1 miejsce). Do parkowania dla kierowców z grup o ograniczonej sprawności ruchowej przewidziano 3 miejsca parkingowe (patrz rysunki 174.08-AP6). Łączna powierzchnia części podziemnej wynosi 6518,46 m2 (wł. h pomieszczenia inżynieryjne parkingu – 640,55 m2, pomieszczenia budynku inżynieryjnego – 23,8 m2). Znak użytego pokrycia dachowego wynosi -0,150. Część naziemną parkingu zaprojektowano jako czterokondygnacyjną, typu otwartego (nieogrzewaną). Wysokość podłogi – 3,0 metry. Nie ma ona funkcjonalnego połączenia z częścią podziemną, jest rozplanowana i konstrukcyjnie zaprojektowana jako niezależna strefa pożarowa. Oddzielna jest także sieć mediów części naziemnej i podziemnej parkingu. Pojemność części naziemnej wynosi 170 m/miejsca. Za pojazd projektowy przy ustalaniu wymiarów miejsca postojowego i opracowywaniu rozwiązania planistycznego części podwieszonej przyjęto samochód osobowy średniej klasy typu Wołga. Dla kierowców z grup o ograniczonej sprawności ruchowej przewidziano 3 miejsca parkingowe (patrz. rysunki 174.08-AR6). Objętość parkingu wznosi się ponad poziom gruntu (wysokość -2,000). Jego obwód jest ogrodzony ścianami zewnętrznymi od strony południowo-zachodniej i północno-zachodniej, wjazd i wyjazd zorganizowany jest od strony północno-wschodniej.