Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Projektowany budynek domu studenckiego jest wolnostojący, na planie prostokąta ze schodami, o wymiarach w osiach zewnętrznych 38,82 x 18,24 m. Budynek jest 18-kondygnacyjny, posiada 18 kondygnacji naziemnych, piwnicę i górną kondygnację techniczną. Wysokość - 55,68 m od poziomu gruntu do szczytu attyki. Za poziom względny 0,000 przyjmuje się poziom wykończonej podłogi pierwszego piętra, odpowiadający poziomowi bezwzględnemu 3.65. Kondygnacja piwniczna o wysokości od podłogi do sufitu 3,0 m przeznaczona jest na pomieszczenia gospodarcze domu studenckiego, pomieszczenia aparatury inżynieryjnej oraz ułożenie sieci elektroenergetycznych. Na parterze o wysokości 3,45 m zaprojektowano grupę wejściową mieszczącą pomieszczenia administracyjno-usługowe. Od 2 do 18 pięter zaprojektowano lokale mieszkalne hostelu – bloki mieszkalne składające się z 1-2 pokoi dziennych, świetlicy z aneksem kuchennym, łazienki oraz przedpokoju. Kondygnacje zapewniają rozproszone rozmieszczenie szacunkowej liczby pomieszczeń przeznaczonych na zajęcia dydaktyczne, rekreację i wypoczynek studentów oraz pomieszczenia gospodarcze. Wysokość kondygnacji od 2 do 18 wynosi 2,85 m. Kondygnacja techniczna o wysokości 2,20 m od podłogi do sufitu przeznaczona jest do umieszczenia sprzętu inżynieryjnego i ułożenia sieci elektroenergetycznych. Na dachu zaprojektowano nadbudówki umożliwiające wyjścia na dach oraz wydzielono miejsca do umieszczenia urządzeń wentylacyjnych. Do komunikacji pionowej pomiędzy kondygnacjami przewidziano dwie klatki schodowe bezdymne typu H1 i H2 z dostępem do poziomu parteru. Dokumentacja projektowa przewiduje zespół dźwigowy wyposażony w trzy windy: jedną windę towarowo-osobową przeznaczoną do transportu straży pożarnej zjeżdżającą do poziomu piwnicy oraz dwie windy osobowe, z czego jedna zjeżdża do poziomu piwnicy. Budynek internatu posiada dwa zsypy na śmieci, a na parterze znajdują się komory zbierające odpady. Dostęp do pomieszczeń piwnicznych zapewniony jest poprzez izolowaną klatkę schodową zewnętrzną zlokalizowaną w podkopie oraz wewnętrzną klatkę schodową technologiczną prowadzącą na piętro. Dach wykonany jest z materiałów walcowanych. Pokrycie jest płaskie, z zorganizowanym drenażem wewnętrznym. Przegrody wewnętrzne wykonane są z pustaków betonowych. Wypełnianie otworów okiennych pustakami metalowo-plastikowymi i konstrukcjami witrażowymi. Wystrój wnętrz lokali – zgodnie z ich przeznaczeniem funkcjonalnym. Wykończenie elewacji budynków: podstawa - okładzina z kamienia naturalnego; kondygnacje naziemne – ceramiczne panele elewacyjne i kasetony aluminiowe na ramie metalowej wypełnione elewacyjnymi płytami z wełny mineralnej; konstrukcje przeszkleń witrażowych. Podjęto działania zapewniające warunki mieszkaniowe MGN: wejścia do wszystkich grup lokali zapewnione są z poziomu parteru, łazienka dla MGN, zaprojektowano windy o wymiarach kabiny 1,0 x 2,1 m. W razie potrzeby możliwość adaptacji zapewnione są bloki mieszkalne dla mieszkańców MGN.

Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

Budynek zaprojektowano w układzie konstrukcyjnym ścian słupowych, wykonanych z żelbetonu monolitycznego B25; F75. Poziom odpowiedzialności budynku to P. Sztywność przestrzenną i stabilność budynku zapewnia wspólna praca pionowych elementów nośnych (słupów i ścian) z niezmiennymi poziomymi dyskami żelbetowych stropów i przekryć. Ściany wewnętrzne nośne i ściany szybów windowych o grubości 200 mm; Ściany zewnętrzne piwnicy o grubości 300 mm z izolacją zewnętrzną. Kolumny - przekrój 400x600 mm. Stropy i pokrycie - płyty płaskie i belkowe z betonu zbrojonego monolitycznego o grubości 200 mm, belki o przekroju 450x600(h) mm; z wkładami termicznymi w obszarze balkonu przejściowego. Ochronne warstwy zbrojenia dobiera się z uwzględnieniem odporności ogniowej konstrukcji. Ściany zewnętrzne nienośne budynku wsparte są kondygnacja na podłogę na płytach stropowych z bloczków ściennych pełnych Polarit Classic firmy Melikonpolar o grubości 200 mm (wytrzymałość na ściskanie 5 MPa) na zaprawie Ml00 ze wzmocnionymi szwami, z izolacją zewnętrzną i okładziną z wentylowanym systemem elewacyjnym. Projekt przewiduje mocowanie zewnętrznych ścian nienośnych do konstrukcji nośnych budynku. Końcowe zewnętrzne ściany nośne oraz zewnętrzne odcinki ścian jednostek schodowych to monolityczny żelbet o grubości 200 mm, izolacja i okładzina z wentylowanym systemem elewacyjnym. Rozwiązania konstrukcyjne mocowania systemu elewacji wentylowanej do konstrukcji wsporczych budynku opracowano w dokumentacji roboczej zgodnie z aktualnym certyfikatem technicznym Ministerstwa Rozwoju Regionalnego Federacji Rosyjskiej. Schody zaprojektowano z monolitycznego żelbetu. Obliczenia konstrukcji nośnych budynku wykonano przy wykorzystaniu pakietu oprogramowania MicroFe Ing+2010, uwzględniając wspólną pracę konstrukcji naziemnych fundamentów i podbudowy zgodnie z wymaganiami STO 36554501-006- 2006. Maksymalny ruch poziomy górnej części budynku wynosi 20,3 mm; osiada projektowa budynku wynosi 3,1 cm; rzut -0,00031. Względna wysokość 0,000 odpowiada bezwzględnej wysokości +3.65 m. Fundament budynku oparty jest na palach. Pale wiercone o średnicy 520 mm, produkowane w technologii wyporowej (DDS) z betonu B25; W8; F150 ze wzmocnieniem; długość robocza pali 29,75 m; wzniesienie bezwzględne wierzchołków pali minus 31.65 m. Zakłada się, że obciążenie projektowe pala wynosi 180 tf. Kratka jest monolityczną belką żelbetową połączoną u góry płytą o grubości 200 mm. Wysokość rusztu taśmowego wynosi 900 mm. Beton B25; W8; F150. Połączenie pali z rusztem jest sztywne. Pod rozwierceniami wykonuje się zaprawę betonową o grubości 100 mm przy użyciu pianki M35 o grubości 50 mm i zasypki z piasku i żwiru o grubości 200 mm. U podstawy wierzchołków pali występują iły pylaste z fragmentami piaskowców, twarde IGE-13 (E=310 kg/cm2; IL=-0,51; e=0,442). Dopuszczalne obciążenie obliczeniowe pala przyjęto na podstawie wyników sondowań statycznych. Aby potwierdzić nośność pali na gruncie, przed masowym montażem pali przeprowadza się badania. Istniejące budynki nr 30 (budynki gospodarcze A20 i A1 istniejących akademików znajdują się w odległości 2 m lub więcej) i nr 3,5 (budynek mieszkalny) wzdłuż ulicy mieszczą się w 22-metrowej strefie oddziaływania budownictwa.