Część konstrukcyjna. Zgodnie z warunkami technicznymi projektu budowlanego, projekt kotłowni składa się z dwóch blokowanych fabrycznie modułów. Stalowa rama nośna - rama usztywniona z giętego, spawanego profilu prostokątnego i kwadratowego o przekroju zamkniętym. Rama nośna modułów blokowych: wykonana z dwuteowników walcowanych na gorąco zgodnie z GOST 8240-89. Ściany wykonane są z trójwarstwowych płyt ściennych uchylnych „Thermopanel” o grubości 100 mm, dach z trójwarstwowych płyt dachowych „Thermopanel” o grubości 120 mm na płatwiach stalowych. Fundamenty projektuje się w formie płytkiej płyty żelbetowej monolitycznej o grubości 300 mm Stopień odpowiedzialności za budowę II (normalny) zgodnie z GOST 27751-88, SNiP 2.01-85* Stopień odporności ogniowej kotłowni - II, Klasa zagrożenia pożarowego - C0, Kategoria zagrożenia pożarem i wybuchem-G Komin jest przestrzenną konstrukcją kratową na planie trójkąta, z dwoma szybami spalinowymi umieszczonymi wzdłuż krawędzi na oddalonych, wspornikowych platformach. Wały spalinowe projektowane są z rur walcowanych 200x1,5 i 250x1,5. Wieżę nośną należy zaprojektować w formie trójkątnego graniastosłupa o wysokości 10,8 m i powierzchni w planie 1.2 m. Ławy i stężenia wieży nośnej zaprojektowano z rur spawanych elektrycznie 108x4,89x4. Przekładki i belki pomostów wieży wykonane są z giętych ceowników zgodnie z GOST 8278-83*. Projekt fundamentów wieży (wieża nośna i dwa szyby spalinowe) to monolityczny, żelbetowy, masywny fundament słupowy o podstawie sześciokątnej. Poziom czystej podłogi kotłowni przyjmuje się jako względny poziom zerowy, odpowiadający poziomowi bezwzględnemu: +6,000 mw bałtyckim układzie wysokościowym. Obliczenia przyjętych rozwiązań projektowych wykonano przy wykorzystaniu pakietu oprogramowania Scad.

Rozwiązania w zakresie planowania przestrzennego kotłowni

Budynek kotłowni jest obiektem niepodpiwniczonym i poddaszem, wzniesionym na planie prostokąta o wymiarach w obrysie zewnętrznym ścian 10,700x6,600 m, składającym się z dwóch połączonych ze sobą modułów wymiary w rzucie 3,200x10,500m (każdy). Wysokość kotłowni do spodu konstrukcji krokwiowej wynosi 2,500 m. Wysokość szczytu attyki wynosi plus 3,300 m. Wysokość występu gzymsu wynosi plus 2,820 m. Poziom terenu planowania wynosi minus 0,300 m. W kotłowni ogrodzono pomieszczenie generatora diesla. Rama kotłowni jest metalowa, usztywniona ramowo. Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne wykonane są z metalu według norm GOST, w wersji standardowej i przeciwpożarowej. Przegrody stanowią „płyty warstwowe” o grubości 100 mm z izolacją z wełny mineralnej. Podłogi wykonane są z blachy falistej rombowej na stalowych belkach. Podstawowe wyposażenie. Do montażu przyjęto 2 kotły wodne marki Buderus Logano. Kraj pochodzenia: Niemcy. Buderus Logano to stalowe kotły wodne typu gazowo-rurowo-dymowe, wyposażone w piec ciśnieniowy. Kotły przeznaczone są do wytwarzania ciepłej wody ciepłowniczej o maksymalnej temperaturze 115°C przy dopuszczalnym ciśnieniu roboczym 0,6 MPa. Kotły przeznaczone są do pracy wyłącznie w zamkniętych systemach grzewczych. Nominalna moc grzewcza modelu kotła Buderus Logano SK645 wynosi 300 - 300 kW, Buderus Logano SK645 120 - 120 kW. Nadmierne ciśnienie robocze chłodziwa w kotłach wynosi 3,6 Bar, temperatura robocza wynosi 110 ˚С. Wydajność: 92%. Kocioł przeznaczony jest do pracy na paliwie ciekłym lub gazowym i wyposażony jest w palnik kombinowany (gaz-diesel). Wszystkie wymiary gabarytowe zespołów kotłowych przyjmowane są na podstawie rysunków wydanych przez producenta kotła. Doboru jednostek kotłowych dokonano w oparciu o zapewnienie zużycia ciepła na ogrzewanie i wentylację przy maksymalnym trybie zimowym oraz straty ciepła w sieciach ciepłowniczych. 

Rozwiązania układowe.

Układ kotłowni opracowano z wykorzystaniem kompletnych zespołów fabrycznych, składających się z kotłów, płytowych wymienników ciepła, pomp i urządzeń sterujących. Wszystkie importowane materiały i sprzęt są certyfikowane do użytku w Rosji. Zastosowanie bloków sprzętowych pozwala zwiększyć stopień uprzemysłowienia prac instalacyjnych i skrócić czas budowy. Kotły usytuowane są w górnej (zgodnie z planem) części budynku kotłowni na wysokości 0,000 m względem podłogi kotłowni. Kotły instaluje się pojedynczo, zachowując odstęp zapewniający ich trwałośćZnajduje się tam główna rozdzielnia i pomieszczenie generatora diesla. Przed frontem kotłów (wg planu - w dolnej części budynku kotłowni) znajduje się pomieszczenie do zasilania i rozliczania wody źródłowej oraz instalacji uzdatniania i uzupełniania wody. Za kotłami znajdują się urządzenia linii wzbiorczej - zbiorniki membranowe. Wzdłuż obwodu kotłowni biegnie rurociąg drenażowy, zbierający drenaż ze wszystkich urządzeń, rurociągów i armatury. W kotłowni znajdują się wolne powierzchnie umożliwiające przeprowadzenie drobnych napraw urządzeń i armatury. Wszystkie przejścia są dokonywane zgodnie z wymogami zasad zatwierdzonych uchwałą Gosgortekhnadzor Rosji. Kotły wyposażone są w zawory odcinająco-regulacyjne:

• zawór główny wody zasilającej i powrotnej;
• zawory bezpieczeństwa;
• krany odwadniające;
• zawory powietrzne;
Kotłownia pod względem produkcyjnym zaliczana jest do kategorii „G”. Stopień odporności ogniowej budynku to II. Budynek kotłowni posiada jedno niezależne wyjście.

Schemat termiczny.

Kotłownia, posiadająca zamknięty dwuprzewodowy system zaopatrzenia w ciepło, oddaje ciepło na potrzeby ogrzewania, wentylacji i zaopatrzenia w ciepłą wodę. Kotły wodne wytwarzają wodę podgrzaną do temperatury 110˚C, która trafia do sieciowych wymienników ciepła (2x150 kW), do kotłów ciepłej wody (2x50 kW) oraz na potrzeby własne kotłowni. Cyrkulację obiegu kotła (pierwotnego) zapewniają dwie pompy Wilo TOP-S50/10 3 PN6/10. Cyrkulację obwodu sieciowego (wtórnego) zapewniają dwie (jedna pracująca, druga rezerwowa) pompy Wilo IL 32/150-2,2/2. Schemat zapewnia wysokiej jakości regulację temperatury wody sieciowej w bezpośrednim rurociągu w oparciu o temperaturę powietrza zewnętrznego za pomocą zaworu trójdrogowego Danfoss. Aby utrzymać stałą temperaturę wody wykorzystywanej na potrzeby ciepłej wody użytkowej, na kotłach po stronie obiegu grzewczego montuje się zawory trójdrogowe TAS. Aby utrzymać ciśnienie w kotle, sieci i obwodach CWU, dostarczany jest blok dwóch (jedna robocza, jedna rezerwowa) pomp wspomagających Wilo MHI 405 Ciśnienie pomp sieciowych uzyskano na podstawie obliczeń hydraulicznych sieci ciepłowniczej. Aby zapobiec korozji powierzchni grzewczych kotłów (po stronie gazowej), temperatura wody powrotnej wpływającej do kotłów musi wynosić co najmniej 68°C. Stan ten zapewniają pompy recyrkulacyjne Wilo STAR-RS zamontowane na każdym z kotłów. Aby skompensować rozszerzalność cieplną chłodziwa, w obwodzie kotła znajdują się dwa membranowe zbiorniki wyrównawcze Reflex N35, a w obwodzie sieciowym znajdują się dwa zbiorniki Reflex N200. Aby monitorować częstotliwość załączeń pomp wspomagających, na linii uzupełniania znajduje się membranowe naczynie wzbiorcze Reflex DE V=100l. Stosowane rury to stal spawana elektrycznie zgodnie z GOST 10704-91, materiał stal B-20 GOST 1050-88, stalowe rury wodno-gazowe ocynkowane zgodnie z GOST 3262-75 i stal nierdzewna zgodnie z 08Х18Н10 (AISI 304) . Rurociągi wyposażone są w armaturę z automatycznymi odpowietrznikami do odpowietrzania w najwyższych punktach wszystkich rurociągów oraz armaturę do odprowadzania wody w najniższych punktach rurociągów. Do wypompowywania wody ze studzienki służy pompa głębinowa AL-KO Twin 10000 Combi z wężem o długości 30 m. Zrzut wody drenażowej odbywa się do studni pośredniej (patrz rozdział 37/11-K-NK).