Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Dokumentacja projektowa przewiduje budowę budynku zautomatyzowanej kotłowni wraz z pomieszczeniem agregatu spalinowego. Budynek kotłowni jest parterowy, na planie litery U, o wymiarach osiowych 14,73 x 22,39 m. Wysokość budynku od poziomu gruntu do szczytu dachu wynosi 5,35-4,51 m. Po obu stronach znajdują się Budynek kotłowni sąsiaduje z istniejącą zabudową. Za ocenę czystej podłogi w kotłowni przyjmuje się względny znak 0,000. W budynku znajduje się kotłownia z dwoma wejściami zewnętrznymi oraz pomieszczenie agregatu spalinowego z osobnym wejściem zewnętrznym. Ściany zewnętrzne budynku wykonane są z płyt warstwowych uchylnych o grubości 100 mm. Ściany pomiędzy kotłownią a pomieszczeniem generatora diesla zaprojektowano z paneli uchylnych typu „sandwich” o grubości 100 mm. W kotłowni i pomieszczeniu generatora diesla nie przewidziano okien, panele typu „sandwich” na zawiasach w obszarze kotła zaprojektowano jako konstrukcje łatwo demontowalne. Praca kotłowni i generatora diesla jest zautomatyzowana, bez stałej obecności personelu konserwacyjnego. Dach zwinięty na płasko z zorganizowanym drenażem zewnętrznym. Kanały spalinowe (cztery kominy) z kotłowni przeznaczone są do przyłączenia do istniejącej ściany sąsiedniego budynku. Wysokość od poziomu gruntu do szczytu rury wynosi 21.15 m.

 Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

 Według badań technicznych istniejący budynek powstał w drugiej połowie XIX wieku według projektu konstrukcji mieszanej. Projekt przewiduje demontaż konstrukcji kotłowni naziemnej zgodnie z docelowym programem. Fundamenty istniejącej kotłowni stanowią fundamenty listwowe z kamienia gruzowego. Głębokość fundamentu wynosi 1.53 1.70 m, szerokość podstawy 650 790 mm. U podstawy fundamentów zalegają piaski pylaste średniej gęstości o E=270 kg/cm2, φ=30, piasku=0,65, c=0,04 kg/cm2. Stan techniczny fundamentów jest operacyjny. Projekt przewiduje demontaż części nadziemnej kotłowni i budowę kotłowni modułowej. Budynek zaprojektowano w oparciu o konstrukcję szkieletową. Kotłownię zaprojektowano z konstrukcji metalowych pokrytych płytami warstwowymi. Kolumny - profil zamknięty gięty 100x5 wg GOST 30245-2003, kątowniki 63x5 i 80x4. Belki są stalowe z dwuteowników 30B1 35B1 wg STO ASChM 20-93. Pokrycie zaprojektowano z blachy profilowanej N57-750-0,8 wzdłuż belek osłonowych. Ściany zewnętrzne to płyty warstwowe kurtynowe o grubości 100 mm. Sztywność przestrzenną i stabilność budynków zapewnia wspólna praca słupów, belek stropowych, połączeń pionowych i poziomych. Fundamenty kotłowni stanowią istniejące fundamenty listwowe, na które położona jest płyta żelbetowa monolityczna o grubości 300 mm z betonu B15, W8, F100. Pod płytą znajduje się przygotowanie betonowe o grubości 100 mm. Kominy (szyby spalinowe) o wysokości 21,0 m i średnicy zewnętrznej 730 mm mocowane są do płaskiej metalowej kratownicy i mocowane do ceglanych ścian istniejącego budynku. Konstrukcje metalowe nośne projektuje się z ceowników i giętych rur spawanych. Stal C245. Względna wysokość 0.00 odpowiada wysokości bezwzględnej +5,51 m. Zgodnie z protokołem badań inżynieryjno-geologicznych podstawą poduszki piaskowej są zwarte piaski pylaste o E = 270 kg/cm2, φ = 30, piasek = 0,65, s = 0,04 kg/cm2. Obliczeniowy opór gruntów fundamentowych jest nie mniejszy niż R=1,84 kg/cm2. Nacisk na podłoże nie przekracza p=0,53 kg/cm2. Maksymalny poziom wód gruntowych występuje na głębokości 0,5 m (wysokość bezwzględna 4,7 5,40 m). Wody gruntowe są umiarkowanie agresywne w stosunku do betonu o normalnej przepuszczalności pod względem zawartości agresywnego dwutlenku węgla. W celu zabezpieczenia betonu obiektów podziemnych stosuje się beton w klasie wodoodporności W8, powierzchnię betonu zabezpiecza się dwukrotnie bitumem. Nie przewiduje się osiadania budynku, gdyż projektowany budynek jest lżejszy od rozbieranego. Zapewniona jest stabilność rur. Jeżeli do otaczających budynków jest bliżej niż 30 metrów, należy wskazać potrzebę zorganizowania obserwacji istniejących budynków. Oczekiwane dodatkowe osiadanie otaczających budynków jest mniejsze niż maksymalne dopuszczalne wartości.

 Urządzenia inżynieryjne, sieci użyteczności publicznej, działalność inżynierska

 Do zaopatrzenia w ciepło budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej zaprojektowano zautomatyzowaną kotłownię gazową załączoną (koordynacja lokalizacji źródła zaopatrzenia w ciepło przez Komisję Energii i Inżynierii z dnia 28.03.2011 marca 98 r. nr XNUMX). Ze względu na stopień zagrożenia wybuchem i odporność ogniową kotłownia należy do kategorii „G” i „I”. Moc zainstalowana kotłowni wynosi 11,2 MW. Płyty warstwowe na specjalnym mocowaniu dostarczane są jako łatwo usuwalne konstrukcje w ilości 0,03 m2 na 1 m3 objętości. Odbiorcy ciepła należą do drugiej kategorii pod względem niezawodności dostaw ciepła. Kotłownia wyposażona jest w cztery kotły wodne marki „GKS-Dinatherm 2500” o mocy 2800 kW firmy WOLF z palnikami kombinowanymi GKP firmy Oilon. Szacunkowa moc cieplna kotłowni, uwzględniająca straty w sieci i potrzeby własne kotłowni, wyniesie 9,8815 MW, w tym: na ogrzewanie – 9,108 MW; na straty w sieciach ciepłowniczych i na potrzeby własne kotłowni – 0,7735 MW. Głównym rodzajem paliwa jest gaz ziemny QpН = 33520 kJ/m3 (8000 kcal/m3). Tryb pracy kotłowni odbywa się wyłącznie w sezonie grzewczym. Schemat łączenia sieci grzewczych przeznaczonych do transportu chłodziwa do systemów zaopatrzenia w ciepło jest niezależny poprzez wymienniki ciepła. Planuje się kontrolować temperaturę płynu chłodzącego w zależności od temperatury powietrza zewnętrznego. Regulację kotłów i utrzymanie niezbędnych parametrów chłodziwa zapewnia automatyzacja kotłowni. Praca kotłowni odbywa się w trybie automatycznym, bez stałej obecności personelu serwisowego. Temperatura wody na wylocie z kotłów wynosi 105°C. Czynnikiem chłodzącym na wyjściu z kotłowni jest woda o temperaturze - 95°C. Aby skompensować rozszerzalność cieplną wody, instaluje się membranowe naczynie wzbiorcze ERE/600. W kotłowni zainstalowano urządzenia pomocnicze: pompy indywidualne obiegu kotła - IPL 80/140; pompy obiegu sieciowego - IL 80/190; pompa wspomagająca - MVI 403; wymienniki ciepła płytowe systemy grzewcze M15-BFM; Instalacja zmiękczania wody STF. W celu uwzględnienia zużycia energii cieplnej planuje się montaż licznika opartego na przepływomierzach elektromagnetycznych PREM-32. Do usuwania produktów spalania dymu zaprojektowano metalowe kanały indywidualne oraz cztery kominy. Temperatura spalin wynosi 180°C. Dokumentacja projektowa przewiduje wykonanie izolacji termicznej rurociągów ciepłowniczych, kanałów gazowych i urządzeń. Nie jest zapewnione rezerwowe źródło paliwa. Zaprojektowany zbiornik na olej napędowy o pojemności 750 litrów, przewody paliwowe oraz zawory odcinająco-regulacyjne zapewniają możliwość pracy kotłowni na paliwie płynnym. W celu zwiększenia niezawodności zasilania planuje się montaż w osobnym pomieszczeniu agregatu prądotwórczego na olej napędowy o mocy 220 kVA „SDMO J200K” wraz z układem zasilania paliwem, armaturą i rurociągami. Doprowadzenie gazu do kotłowni realizowane jest zgodnie ze specyfikacją techniczną. Miejscem przyłączenia jest gazociąg stalowy średniociśnieniowy o średnicy 219 mm. Dla doprowadzenia gazu do kotłowni przewiduje się ułożenie podziemnego gazociągu polietylenowego średniego ciśnienia PE80 GAZ SDR17,6 od punktów przyłączeniowych do wyjścia z gruntu przy elewacji projektowanej kotłowni. Na elewacji kotłowni rozwiązania projektowe przewidują montaż ShRP-NORD-Norval65-1. Następnie wzdłuż elewacji kotłowni aż do wejścia do budynku układany jest gazociąg stalowy niskociśnieniowy. Ciśnienie gazu w miejscu wprowadzenia wynosi 0,109 MPa. Ciśnienie gazu na wejściu do kotłowni wynosi 5,00 kPa. Do montażu wybrano spawane elektrycznie rury stalowe ze szwem prostym zgodnie z GOST 10704-91, V-10 GOST 10705-80*. Do komercyjnego rozliczania ilości gazu instalowany jest gazomierz SG16-2500. Maksymalne zużycie gazu – 1343,8 m3/h. Na wejściu gazociągu do kotłowni montuje się kolejno: termiczny zawór odcinający KTZ-001; filtr gazu FN 8; zawór elektromagnetyczny VN; gazomierze STG. Od budynku kotłowni zaprojektowano sieci ciepłownicze w celu dostarczania ciepła do odbiorców. Obciążenie cieplne systemów odbioru ciepła podłączonych abonentów wynosi 7,832 Gcal/h. Miejscem podłączenia jest kolektor w kotłowni. Rurociągi sieci ciepłowniczej układane są w dwóch rurach. Układanie rurociągów sieci ciepłowniczej - pod ziemią, bezkanałowo, w kanale przy dojściu do budynków, pod kątami obrotu rurociągów, w przypadku pod podjazdami i naziemnie w podziemiach technicznych budynków. Do układania rurociągów wybrano rurociągi stalowe zgodnie z GOST izolowane PPU-345 do układania pod ziemią oraz izolowane cylindrami z wełny mineralnej laminowanymi folią aluminiową do układania w podziemiu technicznym. Do rurociągów o średnicach mniejszych niż 150 mm do układania pod ziemią wybrano rurociągi Isoproflex w izolacji PPU. Zaopatrzenie w wodę (zaopatrzenie w zimną wodę) i odprowadzanie ścieków do odbiorców obiektu odbywa się zgodnie z warunkami przyłączenia. Zaopatrzenie w wodę (zaopatrzenie w zimną wodę) odbywa się z publicznych sieci wodociągowych D = 400 mm od al. Zagorodnego. poprzez dwa wejścia z rur PE100SDR17 D=80 mm.  Na wejściach zapewniona jest instalacja wodomierzy zgodnie z TsIRV 02A.00.00.00 (arkusze 30, 31). Gwarantowane ciśnienie w miejscu podłączenia wynosi 28,0 m słupa wody. Szacunkowe zużycie wody zimnej – 26,19 m3/dobę, w tym: na potrzeby bytowe i pitne – 0,1 m3/dobę; na potrzeby technologiczne – 26,09 m3/dobę; zapotrzebowanie okresowe - 164,93 m3/dobę (raz w roku napełnianie sieci i obiegu kotła). Zużycie wody do gaszenia wewnętrznego pożaru wynosi 5,0 l/s (2 strumienie po 2,5 l/s). Dla budynku zaprojektowano zintegrowany system zaopatrzenia w wodę. Ilość hydrantów D=50 mm – niecałe 12 szt. Wymagane ciśnienie dla zintegrowanego systemu zaopatrzenia w wodę wynosi 20,82 m słupa wody. Zintegrowany system zaopatrzenia w wodę jest ślepym zaułkiem, jednostrefowy. Do montażu kombinowanego systemu zaopatrzenia w wodę wybrano stalowe rury wodociągowe. Gaszenie zewnętrzne zapewnia hydrant przeciwpożarowy D=125 mm zainstalowany na publicznych sieciach wodociągowych. Zużycie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru wynosi 10,0 l/s. Odprowadzanie ścieków bytowych w ilości 0,27 m3/dobę, zrzut okresowy 20,55 m3/dobę raz w roku (opróżnienie obiegu kotła), odprowadzanie wód opadowych o przepływie 1 l/s zapewnione jest do najbliższego studzienki rewizyjnej na ul. plac sieciowy kanalizacja komunalna stopowa D=4,47 mm. Do ułożenia sieci kanalizacyjnej ze stopów wybrano rury kanalizacyjne z polipropylenu D = 230-160 mm. Dla budynku zaprojektowano kanalizację bytową (do usuwania w miarę czystych ścieków z urządzeń kotłowych) oraz kanalizację zewnętrzną. Do instalacji kanalizacji bytowej wybrano żeliwne rury kanalizacyjne. W kotłowni ogrzewanie zapewnia nadmiar ciepła, a dodatkowe ogrzewanie powietrza zapewniają nagrzewnice. Wentylacja jest naturalna. Wywiew - poprzez deflektory w objętości 3-krotności wymiany powietrza, napływ - przez kratki żaluzjowe w ścianach zewnętrznych z uwzględnieniem kompensacji powietrza do spalania. Silnik wysokoprężny wyposażony jest w ogrzewanie chłodnicowe z urządzeniami podłączonymi do instalacji rurowej kotłowni. Wentylacja w silniku Diesla jest naturalna: wyciąg przez deflektor, nawiew przez żaluzjową kratkę w ścianie. W trybie pracy gazy są usuwane z silnika wysokoprężnego przez rurę odpowietrzającą. Zasilanie przyłączonej kotłowni gazowej na dziedzińcu, zaprojektowanej w celu zastąpienia istniejącej, odbywa się zwykle z publicznych sieci elektrycznych centralnego systemu zasilania, zgodnie ze specyfikacjami technicznymi. Moc szacunkowa 167,2 kVA, klasa napięciowa 0,4 kV, punkty przyłączenia - RUNN 0,4 kV w nowej stacji transformatorowej wybudowanej w miejsce TP 81. W trybie awaryjnym, w przypadku nagłego odłączenia ASU od centralnego systemu zasilania, zasilanie zostaje przełączone na autonomiczny źródło - olej napędowy - agregat prądotwórczy (DGS) o mocy 200 kVA, włączany automatycznie. Drugą kategorią odbiorników elektrycznych pod względem niezawodności zasilania jest zasilanie z dwóch niezależnych, wzajemnie redundantnych źródeł. Odbiorniki elektryczne systemów zabezpieczeń (kategoria pierwsza) o mocy 0,9 kVA zasilane są z zasilacza UPS. Urządzenie uziemiające kotłowni składa się z ogólnego sztucznego uziemienia zewnętrznego i naturalnego urządzenia uziemiającego - fundamentów i podłogi budynku kotłowni oraz fundamentu kominów. Urządzenia do pomiaru energii elektrycznej są zainstalowane na panelach ASU kotłowni. Rozmieszczenie sieci rozdzielczych i grupowych jest zgodne z normami, na panelach ASU i panelach lokalnych zamontowane są urządzenia zabezpieczające, na ścianach zamontowane są urządzenia sterujące oświetleniem i gniazda do przenośnych odbiorników elektrycznych. Uziemienie dostępnych części przewodzących urządzeń elektrycznych - poprzez przewody PE w kablach sieci grupowych i rozdzielczych, rodzaj systemu uziemienia części przewodzących dostępnych - TN-S (oddzielny), układ wyrównywania i wyrównywanie potencjałów zgodne z normami. Przyjęte rozwiązania konstrukcyjne projektowanej instalacji elektrycznej zapewniają bezpieczeństwo elektryczne personelu niesklasyfikowanego i obsługującego (solidna izolacja, wyłączenie procesów niestacjonarnych, brak napięcia dotykowego itp.).