Rozwiązania technologiczne i projektowe obiektu liniowego

Dokumentacja projektowa przewiduje generalny remont ściany nasypu. Do głównych rozwiązań napraw głównych zalicza się: naprawy główne ściany nasypu; wymianę odwodnienia powierzchniowego z chodnika technicznego wzdłuż jezdni nasypu wraz ze zmianą nachylenia poprzecznego chodnika technicznego w kierunku jezdni; zrzut wód powierzchniowych do odbudowanych studni deszczowych w jezdni wału; odtworzenie konstrukcji jezdni w miejscach prowadzenia prac zapewniających nieprzepuszczalność gruntu ściany nasypu; przebudowa kamieni bocznych oddzielających jezdnię od chodnika technicznego; odtworzenie konstrukcji chodnika dolnej kondygnacji; naprawa nawierzchni asfaltobetonowej jezdni na placach robót oraz pokrycia chodnika technicznego płytkami; aranżacja rabat kwiatowych w rejonie klatki schodowej. Przyjmuje się, że nachylenie poprzeczne chodnika technicznego wynosi 20-60‰, chodnika niższej kondygnacji - chodnika przybrzeżnego - 20‰. Profile podłużne są zbliżone do istniejących. Konstrukcje nawierzchni drogowej jezdni w miejscach rekonstrukcji i renowacji studni deszczowych po pracach zapewniających nieprzepuszczalność gruntu: gorący, gęsty drobnoziarnisty beton asfaltowy typu A, klasa I, na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, - 5,0cm; gorący, gęsty, gruboziarnisty beton asfaltowy typu A, klasa I, na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, – 6,0 cm; geosiatka 40/17; gorący porowaty gruboziarnisty beton asfaltowy I gatunku na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, – 12,0 cm; kruszony kamień granitowy gat. 1000, frakcja 40-70, z odpryskami, GOST 8267-93, 25607-2009 – 22,0 cm; piasek drobny (zawartość frakcji ilastej 5%), Kf≥3m/dzień, GOST 8736-93*, – 30,0 cm (do renaturyzacji miejsc rozebranych połączeń i rekultywacji po pracach w celu zapewnienia szczelności gruntu). Konstrukcje remontowanego chodnika technicznego: płyty chodnikowe GOST 17608-91*, – 8,0 cm; sucha mieszanka cementowo-piaskowa GOST 23558-94 - 4,0 cm; kruszony kamień granitowy gat. 800, frakcja 40-70, z odpryskami, GOST 8267-93, 25607-2009 – 29,0 cm; na istniejącym podłożu piaszczystym. Konstrukcje odrestaurowanego chodnika niższej kondygnacji - chodnik przybrzeżny: gorący piasek gęsty asfaltobeton typu G, klasa II, GOST 9128-2009 - 3,5 cm; beton asfaltowy wysokoporowaty z gorącym piaskiem, klasa I, GOST 9128-2009 – 4,0 cm; kruszony kamień granitowy gat. 800, frakcja 40-70, z odpryskami, GOST 8267-93, 25607-2009 – 15,0 cm; piasek drobny, Kf≥3m/dobę, GOST 8736-93*, – 30,0 cm Po zakończeniu prac jezdnia zostanie frezowana na pełną szerokość (w kierunku Mostu Bolszeochtyńskiego) wraz z ułożeniem wierzchniej warstwy z betonu asfaltowego: gorący gęsty drobnoziarnisty asfaltobeton typu A, klasa I, na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, – 5,0 cm; Kamienie boczne zapewniające oddzielenie jezdni od chodników – 1GP, 3GP, na odcinkach przejść dla pieszych – GPV. Zagospodarowanie terenu obejmuje zakładanie trawników m.in. w nasypie o łącznej powierzchni 1455 m2 z wprowadzeniem warstwy gleby roślinnej o grubości 20 cm Projekt wykonawczy tego odcinka wału opracowano w latach 1967-1978. Budowę prowadzono etapami w latach 1970-1981. Całkowita długość rejonu remontu kapitalnego wynosi 794,7 m. Ściana nasypu podlegająca remontowi głównemu: zapewnia ochronę brzegów tj. ochrona wybrzeża przed uderzeniami fal i lodu, zapobieganie erozji; podtrzymuje skarpę przybrzeżną i pochłania boczne ciśnienie gruntu od pojazdów na jezdni nasypu oraz od pieszych na chodniku wzdłuż ściany; architektonicznie tworzy brzeg rzeki i jest częścią zespołu nasypowego historycznego centrum miasta. Nasyp zapewnia przejazd pojazdów po autostradzie zlokalizowanej na poziomie górnej kondygnacji, a przejazd pieszych po chodniku na poziomie dolnej kondygnacji. Na poziomie szczytu gzymsu ściany dolnej kondygnacji zamontowano chodnik o szerokości 6,0 m. Chodnik pokryty jest asfaltobetonem na zasypce piaskowej. Drenaż z dolnej kondygnacji odbywa się poprzez studnie drenażowe umieszczone w pobliżu ściany górnej kondygnacji. Ogrodzenie ściany dolnej kondygnacji stanowi parapet granitowy o wysokości 870 mm. Jezdnia nasypu Swierdłowska. ma szerokość 20,0 m i oddzielony jest od chodnika dolnej kondygnacji chodnikiem technicznym o szerokości 2,80-6,0 m o nawierzchni betonowej, bliżej ulicy trawnikiem o zmiennej szerokości 2,80-21,5 m.

Na podstawie wyników oględzin części nawodnej i podwodnej obiektu oraz oceny jego stanu technicznego ustalono:

1. Obecny stan głównych elementów nośnych ściany wału (pale żelbetowe i elementy prefabrykowanego rusztu monolitycznego) określa się jako zadowalający. Elementy nośne nie posiadają widocznych uszkodzeń (pęknięcia, zniszczenia warstwy ochronnej przy odsłoniętym zbrojeniu, ślady wymywania i karbonatyzacji betonu). Wyjątkiem są bloczki prefabrykowane montowane na powierzchniach elewacyjnych dolnych platform zjazdów, gdzie obserwuje się niszczenie betonu z odsłonięciem zbrojenia. Wady te charakteryzują się trwałością III kategorią wad.
2. Obecny stan okładzin granitowych ścian nasypów wyższych, dolnych kondygnacji i zejść charakteryzuje się pod względem trwałości III kategorią uskoków.
3. Stan transportowy i eksploatacyjny chodnika górnej kondygnacji muru nasypu pod względem bezpieczeństwa ruchu charakteryzuje się kategorią B.
   

 Dokumentacja projektowa remontu ściany nasypu przewiduje: zachowanie istniejących rozwiązań układu i wysokości nasypu; zmianę istniejącego systemu odwodnienia powierzchniowego z chodnika technicznego, zapewniając spadek poprzeczny chodnika technicznego w stronę jezdni; usunięcie usterek stwierdzonych podczas oględzin nasypu. Istniejąca ściana nasypu została zaprojektowana na standardowe tymczasowe obciążenie pryzmy zawaleniowej wynoszące 2,0 t/m2. Analiza porównawcza wykazała, że ​​wpływ obciążenia 2,0 t/m2 w warunkach istniejącego rozwiązania wysokościowego ściany nasypu przewyższa wpływ obciążeń A14 i H14 przewidziany w obowiązujących normach.

 Remont kapitalny ściany wału obejmuje następujący zakres prac:

1. Remonty główne (renowacja) okładzin granitowych ścian dolnej kondygnacji, górnej kondygnacji i skarp.
2. Środki zapewniające szczelność gruntu istniejącej ściany nasypu.
   

Okładzina granitowa ściany wału w części nadziemnej wymaga całkowitego oczyszczenia i spoinowania. Aby wyeliminować tego typu wady, dokumentacja projektowa przewiduje następujące rodzaje prac:

1. Usuwanie zanieczyszczeń z powierzchni czołowej.
2. Oczyszczenie powierzchni czołowej z trudnych do usunięcia zanieczyszczeń za pomocą zmywacza.
3. Łączenie szwów ściany nasypu kompozycją naprawczą na bazie kompozycji TsMID-3GSh z uszczelnianiem szwów za pomocą holu na głębokość 2,5 cm.
   

Wady okładzin w postaci ubytków płyt okładzinowych granitu, pęknięć i odprysków zidentyfikowano w ograniczonych obszarach, głównie w pobliżu dylatacji. Dokumentacja projektowa przewiduje likwidację uszkodzeń okładziny w rejonie dylatacji, przeprowadzaną wraz z naprawą samych dylatacji. W przypadku odkształceń temperaturowych nasypu, naprawione dylatacje zapobiegną uszkodzeniu okładziny granitowej w obszarach przylegających do pokładu. Konstrukcja szwów: uszczelnienie pionowe - uszczelnienie szwu pomiędzy prefabrykowanymi bloczkami liną poliuretanową i uszczelnienie szwu wzdłuż krawędzi elewacji bloczków gumą NO-68-1 z mocowaniem bloczków do betonu za pomocą kotew wkręcanych HUS-HR (Hilti) ; Uszczelnienie pionowe - uszczelnienie szwu pomiędzy płytami granitowymi okładziny zawiasowej za pomocą wiązek poliuretanowych i wycięcia szwu z elewacji za pomocą dwuskładnikowej masy uszczelniającej poliuretanowej TECTOR-203 (TU 5772-001-50002263) lub dwuskładnikowego poliisulipidu ( tiokol) utwardza ​​AM-98 z uszczelnieniem szwu, głębokość do 05 mm. Szerokość szwu nie przekracza 10 mm. Wady w podwieszanych okładzinach granitowych w postaci niewielkich ubytków i odprysków poddawane są mastyksowi o składzie na bazie żywic poliestrowych. Kamienie gzymsowe i parapetowe posiadające pęknięcia i odpryski należy wymienić zgodnie z warunkami technicznymi.

Aby naprawić uszkodzone oczka, dokumentacja projektowa przewiduje następujące rodzaje prac:

1. Demontaż kamieni okładzinowych granitowych (płyty elewacyjne, masywne gzymsy i kamienie parapetowe) w rejonie uszkodzonego oczka. 
2. Demontaż (cięcie) konstrukcji metalowych uszkodzonego oka.
3. Montaż konstrukcji metalowych nowo wyprodukowanego oka (malowanego lakierem smoły węglowej klasy A w 2 warstwach) w wywierconym otworze za pomocą kapsułek z kotwą chemiczną Hilti.
4. Montaż podwieszanej okładziny granitowej, gzymsu i parapetu.
   

W obszarach podwodnych przepraw instaluje się przybrzeżne znaki sygnalizacyjne „Nie rzucaj kotwic” (GOST 26600-98), które obecnie są zagubione. Aby wyeliminować istniejące osiadania i awarie za ścianą górnej kondygnacji oraz zapobiec ich późniejszemu wystąpieniu, w dokumentacji projektowej remontów głównych opracowano środki zapewniające wodoszczelność ściany nasypu, w tym przywrócenie integralności konstrukcyjnej istniejących tylnych rzędów pali: montaż rusztu paliowego za istniejącą konstrukcją i ścianami górnej kondygnacji dodatkowego ciągłego rzędu grodzic Larsen IY o długości 10,0 i 14,0 m. Wbijanie grodzicy odbywa się za pomocą wibratora wysokiej częstotliwości. Aby odprowadzić wodę z dodatkowego, ciągłego rzędu pali, w co trzeciej grodzicy instaluje się otwór drenażowy. Na górze dodatkowy ciągły rząd grodzic połączony jest z monolitycznym żelbetem. belka czołowa. Znak dna belki zwieńczej przyjmuje się na znaku dna istniejącej płyty rusztowej (+) 3 (BS). Przyjmuje się, że grubość zwieńczenia jest równa grubości płyty rusztowej – 1,200 cm Beton zwieńczenia to B70 F25 W200. Dylatacje na całej długości belki czołowej wykonane są z 6 warstw Mostoplastu. Szerokość szwu nie przekracza 3 mm. Odległość pomiędzy szwami wynosi nie więcej niż 20 m. W odcinkach PK30,0+3 - PK01,60+3 i PK95,04+5 - PK39,60+7 na poziomie góry rusztu na elewacji. (+) 32,20 (BS), w celu zmniejszenia czynnego parcia gruntu, w istniejącej konstrukcji nasypu wykonano płytę odciążającą: na pryzmie filtra powrotnego ułożono prefabrykowane płyty żelbetowe na preparacie z tłucznia kamiennego o grubości 1,900 cm. przy budowie dodatkowego ciągłego rzędu, płyty są demontowane, a następnie odwrotny montaż. Dokumentacja projektowa przewiduje także montaż filtra powrotnego za belką czołową. Projekt filtra powrotnego: wypełnienie z kruszonego kamienia ks. 30-40 do zaznaczenia. (+) 70 (BS) - dół przygotowania pod belkę czołową; wypełnienie ASG do elewacji. (+) 1,100 (BS) - górna część płyty rusztowej; ułożenie materiału geosyntetycznego Dornit na wyrównanej powierzchni; wysypywanie piasku na spód konstrukcji drogi poprzez zagęszczanie warstwa po warstwie.