Stacje i podstacje elektryczne: Budynek stacji elektroenergetycznej 110/10/6 kV z liniami kablowymi

https://proekt.sx

Sklep internetowy z projektami ponownego wykorzystania

wózek jest pusty

Nie znalazłeś tego, czego szukałeś? Zapytaj nas! Mamy archiwa o wielkości 140 TB. Posiadamy wszystkie nowoczesne projekty ponownego wykorzystania i renowacji budynków o standardzie radzieckim. Napisz do nas: info@proekt.sx


Budynek stacji 110/10/6 kV z liniami kablowymi

Cena podstawowa z VAT
Promocyjna cena
Cena $1,080.00
Zniżka
Cena $1,080.00
Indeks: 26.188.256
Dokumentacja: Projekt, dokumentacja robocza zawierająca kosztorysy i wyniki badań inżynierskich
Sekcje: wszystkie sekcje
Ilość danych: 743 MB
Format pliku: edytowalne formaty
Opinia eksperta: pozytywny
Wskaźniki techniczne i ekonomiczne.
Powierzchnia działki, ha: 0,081
Powierzchnia budowy podstacji, m2: 699,4
Całkowita powierzchnia budynku podstacji, w tym m2: 2104
część naziemna, m2: 1627,5
część podziemna, m2: 476,5
Piętra, piętra: 3
Kubatura konstrukcyjna budynku podstacji, m3: 12468,1
Moc podstacji, MVA: 2 x 63
Długość trasy, m: 8453
Szacunkowy koszt na poziomie ceny bazowej z 2001 roku (bez VAT)
Razem: tysiące rubli: 441322,03
Prace budowlano-montażowe w tysiącach rubli: 243820,19
Sprzęt, tysiąc rubli: 157918,15
Inne wydatki, tysiące rubli: 39583,69
w tym:
PIR tysiąc rubli: 19740,15
kwoty podlegające zwrotowi, tysiące rubli: 1304,82
Szacunkowy koszt przy obecnym poziomie cen z lipca 2006 (z VAT)
Razem: tysiące rubli: 1632370,33
Prace budowlano-montażowe, tysiące rubli: 1053089,97
Sprzęt, tysiąc rubli: 438253,27
Inne wydatki, tysiące rubli: 141027,09
w tym:
PIR tysiąc rubli: 49739,67
VAT w tysiącach rubli: 248679,62
kwoty podlegające zwrotowi, tysiące rubli: 5635,17

Główne wyposażenie nieczynnej stacji nr 101A i linii kablowej 110 kV.
Transformator 110/10-6 kV 63 MVA, szt.: 2
GIS – 110 kV typ EХК-0,1600 А, 31,5 kA, szt.: 7
Dławik ograniczający prąd 10 kV RBDG 10-4000-0,18 UZ, szt.: 2
Rozdzielnica serii ZS1, 12 kV, 31 kA (przy 6 kV), szt.: 28
Rozdzielnica serii ZS1, 12 kV, 31 kA (przy 10 kV), szt.: 26
Urządzenie kompensacyjne FM30-310/6.6; RUOM-300/6,6/√3 (w zestawie), szt.: 2
Urządzenie kompensacyjne FM30-500/11; RUOM-480/11/√3 (w zestawie), szt.: 2
Transformatory SN 630 kVA, 10/0,4 kV, szt.: 2
Bateria 8 OSP.HC 280, zestaw: 1
Zabezpieczenia, sterowanie, panele zasilające, zestaw: 28

Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne:

W dokumentacji projektowej zaprojektowano 3-kondygnacyjny murowany budynek stacji elektroenergetycznej, podpiwniczony. Wymiary budynku w rzucie - 37,28x 18,76 m, wysokość do szczytu attyki – 16,50 m. Grubość ścian zewnętrznych – 640 mm. W ofercie klatki schodowe typu L1. Dach jest łączony, płaski. Na obwodzie attyki zaprojektowano ozdobny gzyms imitujący spadzisty dach. Wykończenie zewnętrzne: tynk mokry malowany w dwóch kolorach. Tso-kol - tynk terrazytowy.

Rozwiązania konstrukcyjne i planujące przestrzeń.

Poziom odpowiedzialności projektowanego budynku jest II, normalny. Konstrukcja budynku to ściana podłużna. Budynek stacji transformatorowej zaprojektowano ze ścian ceglanych o grubości 640, 250 i 380 mm z cegły ceramicznej zwykłej M125, F50 na zaprawie M100 z wykończeniem elewacji tynkiem. Ściany piwnicy wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego klasy B25, F150, W6. Grubość ścian zewnętrznych wynosi 640 mm, wewnętrznych 640 i 380 mm. Stropy międzykondygnacyjne i pokrycie stanowią monolityczne płyty żelbetowe żebrowane o grubości 150 mm (beton klasy B 25), z żebrami o przekroju 200 x 400 mm, w zmiennym rozstawie żeber 1,1 2,3 m. Schody - prefabrykowane stopnie żelbetowe na metalowych podłużnicach. Budynek wyposażony jest w podwieszane belki suwnicowe oraz kolej jednoszynową o udźwigu 3,2 t. Przegrody - cegła o grubości 120 mm. Sztywność przestrzenną i stabilność budynku zapewnia wspólna praca pionowych elementów nośnych budynku i stropów monolitycznych. Obliczenia budynku wraz z fundamentem wykonano przy pomocy kompleksu obliczeniowego ING+2007. Względna wysokość 0,000 odpowiada wysokości bezwzględnej 6,660 m. Fundamenty zaprojektowano na podstawie badań inżynieryjno-geologicznych przeprowadzonych na budowie w 2009 roku. Jako fundament budynku przyjęto fundament kombinowany z płyt palowych. Pale wiercone o średnicy 510 mm i długości 22 m od powierzchni wyrównującej wykonywane są pod osłoną rury osłonowej. Obliczeniowe obciążenie pali przyjmuje się na poziomie 110 tf na podstawie wyników badań polowych pali wierconych przy statycznym obciążeniu wgniatającym. Podstawę pali stanowi szara, pylasta glina piaszczysta ze żwirem i półstałymi kamyczkami (IL = 0,14; E = 180 kg/cm2). Połączenie pali z rusztem jest sztywne. Płyta grillowa o grubości 500 mm. Pod płytą wykonano podsypkę betonową o grubości 100 mm z betonu klasy B 7,5 na podsypce z tłucznia kamiennego o grubości 300 mm. Materiał pali i rusztów – beton B25, F150, W6. Oczekiwane średnie zanurzenie wynosi 4,29 cm. Poziom wód gruntowych rejestrowany jest na głębokościach 2,3-3,0 m od powierzchni gruntu. Maksymalne położenie zwierciadła wód gruntowych kształtuje się na poziomach bezwzględnych 4,2 4,8 m. Wody gruntowe są nieco agresywne pod względem zawartości agresywnego dwutlenku węgla w stosunku do betonu o normalnej przepuszczalności. Projekt przewiduje wykonanie hydroizolacji powierzchni stykających się z gruntem oraz zastosowanie betonu niskoprzepuszczalnego. Standardowa głębokość zamarzania gleby wynosi 1,69 m. Projektowany budynek zlokalizowany jest w budynku istniejącym: znajduje się w odległości 2,0 m od istniejącego budynku TP oraz w odległości 16,5 m od budynku mieszkalnego, do „pustej” ściany internatu szkoły wojskowej – 10,8 m. Przeglądy budynków zakończono w 2007 roku. W projekcie przewidziano środki zapobiegające występowaniu odkształceń i dodatkowemu osiadaniu istniejącego budynku podstacji: wzmocnienie ścian istniejącego budynku stacji za pomocą metalowych klipsów z naroży; dla zapewnienia stateczności ściany w osi A/1-2, montaż okładzin ceowników; montaż pasów napinających ciągłych po obwodzie budynku na poziomie podłogi oraz pokrycie z cięgien stalowych Ø32 mm, łączonych nakrętkami gwintowanymi i spawanych z narożnikami stalowymi; na granicy z istniejącym budynkiem podstacji projekt przewiduje wykonanie ściany granicznej metodą „ściana w gruncie” o długości 21,17 m, z pali siecznych Ø380 mm i głębokości 9 m. Pale sieczne wykonane są z klasy Beton B 25, W6, F100 zabezpieczony zaprawą gliniastą; Zagospodarowanie gruntu w wykopie planowane jest pod zabezpieczeniem grodzicy Larsen IV o długości 8 m.

Urządzenia inżynieryjne, inżynierskie sieci wsparcia, działalność inżynierska:

Dokumentacja projektowa przewiduje budowę stacji obniżonej 11/10/6 kV Podstacja nr **** oraz linii kablowej 110 kV: Stacja 101A – Stacja „**********”, Stacja ** ** do punktu „**”, punktu „A” – PS „*******”. Podstacja przeznaczona jest do dostarczania energii elektrycznej do odbiorców w centrum miasta oraz do odłączania odbiorników od istniejącej podstacji nr *****. Zamknięta stacja elektroenergetyczna o wyższym napięciu 110 kV zawiera wszystkie urządzenia oraz systemy zabezpieczeń i sterowania w jednym budynku. Przegroda budynku zapewnia wszystkie rodzaje bezpieczeństwa – elektryczne, przeciwpożarowe, środowiskowe, społeczne i inne. Zamknięta instalacja urządzeń elektrycznych, transformatorów i linii kablowych powoduje lokalizację hałasu magnetostrykcyjnego i wentylatora pochodzącego z transformatorów, a także ewentualnych wycieków oleju w obrębie jednego budynku. Promieniowanie elektromagnetyczne o napięciu 110 kV nie przekracza norm, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynku. Główny obwód podstacji wykonany jest na zasadzie blokowej - linia transformatorowa ze zworką sekcyjną. Każde połączenie jest połączone za pomocą ochronnego urządzenia przełączającego, które zapobiega wypadkowi. Schemat blokowy zwiększa niezawodność i pozwala uznać każdy transformator za niezależne źródło zasilania, zapewniając odbiorniki elektryczne pierwszej kategorii pod względem niezawodności. Każdy transformator ma dwa uzwojenia obniżające 10 i 6 kV, zapewnienie rozdziału mocy w celu zasilania istniejącej sieci napięciem 6 kV oraz utworzenie nowej sieci 10 kV. Działanie podstacji zapewnia automatyzacja bez stałej obecności personelu konserwacyjnego. Układanie każdej linii kablowej (trzy fazy) odbywa się w oddzielnej korycie żelbetowym, poniżej głębokości zamarzania, głównie w obrębie jezdni sieci drogowej. Ochronę mechaniczną zapewnia pokrywa korytka oraz twarde pokrycie nawierzchni drogowej. Do każdej linii kablowej 110 kV dołączony jest jeden kabel światłowodowy, który stanowi elektroniczny kanał cyfrowej transmisji informacji, w tym kanał zabezpieczający kabel na wypadek uszkodzeń wewnętrznych (zwarcia doziemne). Zaopatrzenie w wodę projektuje się z istniejącego wodociągu o średnicy 150 mm poprzez dwa przyłącza, szacunkowy przepływ wynosi 0,5 m3/dobę, ciśnienie gwarantowane na przyłączu 30,0 m.w.s. Zużycie na gaszenie wewnętrzne - 10,4 l/s, ilość hydrantów - 12 szt., gaszenie zewnętrzne – 20 l/s. Objętość utylizacji odpadów domowych 0,5 m3/dzień. jest przeznaczona do wspólnego systemu kanalizacyjnego. Odprowadzanie ścieków bytowych o całkowitym przepływie 0,5 m3/dobę oraz odprowadzanie wód powierzchniowych z dachu i okolic o przepływie 9,2 m3/dobę. i wodę drenażową, pobiera się z najbliższej studzienki rewizyjnej kanalizacji komunalnej stoczni całkowicie stopowej. Zasilanie na potrzeby własne realizowane jest napięciem 0,4 kV z dwóch transformatorów SN 10/0,4 kV o mocy 630 kVA każdy. Dla bezpieczeństwa elektrycznego personelu obsługującego i konserwującego (OVB i ORB) przewidziano układy wyrównywania i wyrównywania potencjałów krokowych i dotykowych oraz urządzenie uziemiające, w tym naturalne i sztuczne przewody uziemiające, które zapewniają rezystancję przejściową mniejszą niż 0,5 oma (wg wymagania technologiczne). Systemy łączności, transmisji informacji, bezpieczeństwa, sygnalizacji pożaru i inne systemy niskoprądowe projektujemy zgodnie z normami. Ogrzewanie pomieszczeń podstacji zapewniają konwektory elektryczne. Konwektory instaluje się w pomieszczeniach bez emisji ciepła. W akumulatorowni konwektory są w wykonaniu przeciwwybuchowym. Wentylacja - nawiewno-wywiewna z impulsem mechanicznym i naturalnym. Wymiana powietrza jest zaprojektowana w sposób wielokrotny i służący do asymilacji nadmiaru ciepła. Dla pomieszczeń o różnych celach funkcjonalnych przewidziano niezależne systemy. Jednostki nawiewne są nawiewami bezpośrednim, z ogrzewaniem elektrycznym w nagrzewnicach powietrza. Dla każdej komory transformatorów 110 kV przewidziano instalacje z dwoma wentylatorami (rezerwa). Każdy wentylator zapewnia 50% projektowanego przepływu. W zimnych porach roku systemy działają z jednym wentylatorem i 50% recyrkulacją. W okresach przejściowych i ciepłych - z jednym wentylatorem i całkowicie powietrzem zewnętrznym. Gdy temperatura w pomieszczeniu osiągnie ponad 350°C, dwa wentylatory każdego systemu pracują jednocześnie. Dla akumulatorowni przewidziano instalację wentylacji nawiewno-wywiewnej z napędem mechanicznym, wentylatory przeciwwybuchowe z rezerwą. Zapewniona jest naturalna wentylacja wyciągowa. W układach nawiewno-wywiewnych obsługujących pomieszczenia, w których występuje zwiększone wytwarzanie ciepła przez urządzenia, przewidziano rezerwowe silniki lub wentylatory. Wentylacja pomieszczeń zagrożonych pożarem prowadzona jest odrębnymi systemami. Na terenie rozdzielni pomocniczej głównej stacji oraz paneli sterowniczych klimatyzacje realizowane są w oparciu o „systemy split” firmy Mitsubishi Electric, które absorbują dopływy ciepła z urządzeń. W przypadku awarii jednego systemu zapewniona jest całkowita wymagana moc chłodzenia wynosząca 20 kW. Klimatyzatory działają zarówno na zimno, jak i na ciepło. Producentem jednostek nawiewno-wywiewnych jest firma Systemair (Szwecja). Z pomieszczeń wyposażonych w instalację gaśniczą gazową produkty spalania usuwane są po pożarze za pomocą wentylacji ogólnej, a z pomieszczeń kablowych - za pomocą przenośnej wentylacji wyciągowej.

autoryzacja

Kategorie projekty na stronie