Rozwiązanie objętościowo-przestrzenne

Budynek zaprojektowano z: II stopniem odporności ogniowej; klasa zagrożenia pożarowego funkcjonalnego – F 4.4; klasa zagrożenia pożarowego konstrukcji C0; I stopień trwałości (ponad 100 lat); klasa odpowiedzialności za budowę – II. Za poziom odniesienia ±0,000 przyjmuje się poziom wykończonej podłogi I piętra. Względna wysokość ±1 odpowiada wysokości bezwzględnej +0,000 m. w bałtyckim systemie wysokościowym. Projektowany budynek jest 1 ÷ 3 kondygnacyjny, bez poddasza technicznego i podpiwniczenia. Złożone planowanie i rozwiązanie wolumetryczno-przestrzenne budynku zajezdni wynika z konfiguracji terenu w kształcie litery L oraz ograniczeń narzuconych przez terytorium. Kubatura garażu o podwójnej wysokości na 2 samochody z warsztatem i myjnią zorientowana jest w stronę autostrady. Z północy na południe rozciąga się trzykondygnacyjna część budynku (wysokość 10,5 m), w której mieszczą się pomieszczenia robocze, gospodarcze, administracyjne, pomocnicze i techniczne. Stopniowa objętość tej części budynku jest podyktowana rygorystycznymi wymaganiami funkcjonalnymi dotyczącymi układu głównych pomieszczeń roboczych piętro po piętrze. Dominantą pionową budynku jest wieża szkoleniowa o wysokości 15,0 m, która przeznaczona jest również do suszenia węży strażackich. Schemat konstrukcyjny jednokondygnacyjnej, dwukondygnacyjnej części budynku przedstawia prefabrykowaną ramę zespoloną (prefabrykowane słupy żelbetowe oraz metalowe belki i płatwie) z monolityczną żelbetową osłoną nad blachą falistą. Prefabrykowane fundamenty wolnostojące z belkami stropowymi do ścian zewnętrznych. Schemat konstrukcyjny trzykondygnacyjnej części budynku to nośne ściany ceglane podłużne i poprzeczne z prefabrykowanymi stropami i pokryciami żelbetowymi. Prefabrykowane fundamenty listwowe. Konstrukcje zamykające cały budynek jako całość stanowią ściany ceglane z efektywną izolacją oraz podwieszane elewacje wentylowane wykonane z gresu porcelanowego. Dach jest dachem kombinowanym płaskim rolowanym z wewnętrznym drenażem. Bryła 3-kondygnacyjna ma układ korytarzowy z dwustronnym układem pomieszczeń. Budynek posiada dwie klatki ewakuacyjne. Korytarze posiadają odpowiednie oświetlenie naturalne i oddymianie. Na parterze budynku znajduje się garaż na 2 samochody z częścią naprawczą oraz myjnią samochodową oraz funkcjonalnie połączone pomieszczenia (warsztat, magazyny środków gaśniczych i sprzętu pożarniczego, pomieszczenia do mycia i przechowywania węży, pomieszczenia do mycia i suszenie odzieży roboczej, pomieszczenie do inspekcji gazowej, sterownia ze sterownią, pomieszczenie socjalne i łazienka). Dodatkowo na parterze zlokalizowano akumulatorownię, salę gimnastyczną, komorę termiczną z szatnią z niezależnym wyjściem na zewnątrz, łazienki, pomieszczenia na sprzęt sprzątający i sprzęt sprzątający oraz pomieszczenia techniczne. W ślepej części budynku znajdują się pomieszczenia mechanika, agregat prądotwórczy diesla i pomieszczenie sprężarek, do których prowadzą niezależne wejścia z ulicy. Na drugim piętrze budynku wydzielono pomieszczenia dla zmiany dyżurnej, składającej się z trzech załóg 6-osobowych (2 dyżurne i jedna rezerwowa). Na terenie zmiany dyżurowej znajdują się pomieszczenia wypoczynkowe i pomoc psychologiczna, sala dydaktyczna, jadalnia z sali przygotowawczej oraz gabinet kierownika zmiany. Dodatkowo na piętrze znajduje się sala badań lekarskich, gabinet komendanta jednostki z garderobą, gabinet zastępcy szefa jednostki, sala posiedzeń na 50 miejsc, gabinet komendanta z pomieszczeniem na sprzęt, łazienki i sprzęt do sprzątania pokój. Korytarz drugiego piętra połączony jest z garażem za pomocą dwóch wind (metalowe słupy Ø 200 mm). Na trzecim piętrze znajdują się 4 garderoby służbowe, pomieszczenie na odzież bojową, natrysk z przebieralnią, łazienka oraz komora wentylacji wyciągowej. Na dachu II piętra w ślepej części budynku planuje się wykonanie kotłowni dachowej. Na 2. piętrze wieży szkoleniowej pod dachem zainstalowano podnośnik do podnoszenia węży. Przy wykończeniu wnętrz lokali przyjmuje się, że zostaną użyte standardowe materiały posiadające odpowiednie atesty przeciwpożarowe i higieniczne. Podłogi w garażu i pomieszczeniu remontowym wybetonowano z powłoką bezpyłową, w holach, korytarzach - płytki porcelanowe, w pomieszczeniach wilgotnych i technicznych - płytki ceramiczne, w pomieszczeniach administracyjnych i gospodarczych - linoleum jednorodne, w miejscach pracy - linoleum antystatyczne , na siłowni - specjalna powłoka do sprzętu sportowego. Ściany na drogach ewakuacyjnych, w pomieszczeniach pracy, domowych i administracyjnych - tynkowanie, a następnie malowanie PVA odpornym na wilgoć, w pomieszczeniach wilgotnych - płytki ceramiczne, w pomieszczeniach technicznych - wykończenie pod malowanie i malowanie PVA odpornym na wilgoć. Sufity na drogach ewakuacyjnych, w pomieszczeniach roboczych, gospodarczych i administracyjnych podwieszane są modułowo typu „Armstrong”, w pozostałych pomieszczeniach – wykończone do malowania i pomalowane PVA odpornym na wilgoć. Zewnętrzną dekorację budynku stanowi odchylana, wentylowana fasada z okładziną z gresu porcelanowego. Cokół pokryty jest gresem porcelanowym odpornym na wandalizm.

Konstruktywne decyzje

Z uwagi na fakt, że budynek ten jest budynkiem o wymiarach 57,9 x 30,0 m, składającym się z wielokondygnacyjnych (1...4 pięter) części o różnym przeznaczeniu funkcjonalnym, wykonanych z różnych materiałów, w projekcie przewidziano jego podział na temperaturę -bloki termokurczliwe. Ponadto podział ten dokonywany jest w oparciu o cechy funkcjonalne i przestrzenne budynku i obejmuje dwie bryły oddzielone termokurczliwym szwem pomiędzy osiami „3” i „4”. Maksymalna długość bloku termokurczliwego wynosi 42,1 m w osiach. Schemat konstrukcyjny budynku w osiach „1”… „3” przyjęto w postaci ramy, w której stalowe belki stropowe opierają się na prefabrykowanych słupach żelbetowych. Decyzję tę podjęto w celu zmniejszenia obciążenia przekrycia budynku, a także w związku z brakiem w ofercie prefabrykowanych konstrukcji żelbetowych płyt osłonowych o długości innej niż 6,0 m. Odstęp między kolumnami wynosi 6,0; 5,4 i 4,2 m, rozpiętość 9,0 i 6,0 m. Sztywność bloku termokurczliwego w osiach „1”...„3” zapewniają: w płaszczyźnie pionowej poprzez obecność kolumn wciśniętych w fundamenty szklane; w płaszczyźnie poziomej poprzez obecność na poziomie pokrycia dysku wykonanego z profilowanej podłogi i drugorzędnych belek przykrywających połączonych z głównymi belkami i słupami i przenoszących na nie obciążenia pionowe i poziome. Schemat konstrukcyjny budynku w osiach „1” ... „3” przyjęto w postaci kamiennych ścian montowanych w odstępach co 6,0 m, na których spoczywają kanałowe płyty stropowe. Sztywność bloku termokurczliwego w osiach „4”...„13” zapewniają: w płaszczyźnie pionowej obecność kamiennych ścian podłużnych i poprzecznych o grubości 380 mm, przy czym maksymalny spadek ścian poprzecznych wynosi nie więcej niż 18,0 m; w płaszczyźnie poziomej poprzez obecność dysku z prefabrykowanych płyt kanałowych, które przenoszą obciążenia pionowe i poziome na ściany. Z uwagi na fakt, że przyjęte rozwiązania konstrukcyjne i stosowane konstrukcje bloków termokurczliwych różnią się od siebie, opis projektów podano dla każdego bloku oddzielnie.

Projekty bloku termokurczliwego w osiach „1”...„3”

Podwaliny

Fundamenty projektuje się jako typu szklanego na podkładzie naturalnym zgodnie z serią 1.020.1/87 wydanie. 1-1 o wymiarach w rzucie 1,5x1,5m i 1,2x1,2m. Jednocześnie, aby zapewnić równomierne osiadanie budynku i jego części, dla słupów przyjęto fundamenty w rzucie o wymiarach 1,5x1,5 m, z wyjątkiem fundamentu w osi „1” / „D”, dla w którym ze względu na niewielkie obciążenie przenoszone ze słupa i ściany przyjęto fundament o wymiarach w rzucie 1,2 x 1,2 m. Ze względu na fakt, że całkowita wysokość fundamentu wynosi 0,9 m, w celu zapewnienia osadzenia podstawy fundamentu na gruntach warstwy IGE-2 oraz zapewnienia wymaganej głębokości przemarzania, należy wykonać jednorazowe podniesienie bezwzględne podstawy fundamentu z przyjęto blok termokurczliwy w osiach „4”… „13”, wynoszący 1,73 m. Aby zapewnić taką wysokość podestu, pod fundamentami układa się preparat betonowy z betonu klasy B7,5 o wysokości 0,5 m.

Kolumny

Kolumny są prefabrykowane żelbetowe zgodnie z serią 1.423.1-3/88 wydanie 1 o długościach 6,9 m i 3,8 m. Aby zapewnić stabilność kamiennej ściany o grubości 250 mm, w słupach znajdują się elementy osadzone zapewniające zakotwienie muru, a także elementy osadzone do montażu stalowych belek dachowych.

Pokrycie konstrukcji stalowej

Stalowe belki osłonowe wykonane są z dwuteowników stalowych walcowanych na gorąco z równoległymi krawędziami pasów wg STO ASChM 20-93 o przekroju poprzecznym zgodnym z obliczeniami. Materiał belki to stal C245 zgodnie z GOST 27772-88*. Połączenie belek osłonowych odbywa się na jednym poziomie dla pokrycia na elewacji. +6,39 i na dwóch poziomach do pokonania na wysokości. +3,08, co wynika z walorów architektonicznych bloku. Belki są podparte zgodnie z jednostkami standardowymi serii 2.440-2. 1. Podłoga wykonana jest z profili z blachy zimnogiętej o kształcie trapezowego pofałdowania zgodnie z GOST 24045-94 o obliczonym przekroju. Materiałem podłogi jest stal C235 zgodnie z GOST 27772-88*. Konstrukcje stalowe należy pomalować 2 razy emalią PF-115 na podkład GF-020.

Projekty bloku termokurczliwego w osiach „4”...„13”

Podwaliny

Fundamenty projektuje się jako fundamenty listwowe na fundamencie naturalnym z płyt fundamentowych zgodnie z GOST 13580-85. Jednocześnie dla odcinków ścian o różnych obciążeniach przyjmuje się płyty fundamentowe o różnych szerokościach. Aby posadzić podstawę fundamentu na glebach warstwy IGE-2 i zapewnić wymaganą głębokość zamarzania, należy wykonać pojedyncze absolutne podniesienie podstawy fundamentu za pomocą bloku termokurczliwego w osiach „1” ... „3” przyjęto, wynoszącą 1,73 m. Aby zapewnić to lądowanie, na płytach fundamentowych montuje się bloki ścian piwnic zgodnie z GOST 13579-78 o całkowitej wysokości 1,5 m. Bloczki ścian piwnic montuje się na zaprawie cementowej gatunku 100 z zabandażowanymi szwami na długości i w narożach bloczka. Hydroizolację instaluje się na wierzchu fundamentów za pomocą dwóch warstw hydroizolacji.

Podłogi i wykładziny

Podłogi i pokrycia wykonane są z płyt kanałowych zgodnie z katalogiem. Rozpiętość główna płyt wynosi 6,0 m. Aby zapewnić układ z minimalną liczbą sekcji monolitycznych, stosuje się płyty o szerokości 1,0; 1,2 i 1,5 m. W tym przypadku sekcje monolityczne są rozmieszczone w miejscach, w których przechodzą linie energetyczne, dla których jeden z wymiarów przekracza 150 mm (otwory do 150 mm są wycinane lokalnie w pustkach płyt, nie naruszając integralności żeber płyt ), a także do podpór konstrukcji klatek schodowych m/o „7”/ „8” (patrz niżej). Ponieważ obciążenie płyt, biorąc pod uwagę znaczną liczbę „worków” śniegowych, wynosi 1000 kg/m2 (bez uwzględnienia ciężaru własnego płyt), w celu wyeliminowania nieprawidłowego montażu płyt podczas montażu i zmniejszenia zasięgu zastosowanych produktów projekt przewiduje montaż płyt pod obciążeniem obliczeniowym 1000 kg/m2. W miejscach wykonywania otworów pod płyty stropowe przewiduje się dodatkowy montaż prefabrykowanych płatwi żelbetowych zgodnie z wydaniem serii 1.225-2. 12 (dla otworów o średnicy do 3,2 m) i zgodnie z serią 1.225.1-3 (dla otworów o większej szerokości).

Schody i podesty

Schody m/o "5"/"6" i "9"/"10" wykonywane są w całości z prefabrykatów, natomiast biegi schodów wykonywane są według serii 1.251.1-4, podesty - według serii 1.252.1-4. Ze względu na cechy technologiczne (obecność galerii do suszenia węży strażackich) klatka schodowa m/o „7”/„8” wykonana jest z oddzielnych stopni żelbetowych zgodnie z GOST 8717-81 wzdłuż podłużnic. Podłużnice wykonane są z ceownika stalowego walcowanego na gorąco zgodnie z GOST 8240-97 o przekroju obliczonym na podstawie kamiennej ściany i profilu stalowego monolitycznej części podłogi. Materiał podłużnic to stal C245 zgodnie z GOST 27772-88*. Podesty pośrednie wykonane są z monolitycznego żelbetu o wysokości 80 mm. Konstrukcje stalowe należy pokryć mleczkiem cementowym, a następnie otynkować na siatce o grubości 20 mm.