Charakterystyka rozwiązań architektoniczno-konstrukcyjnych kotłowni

Opis i uzasadnienie wyglądu zewnętrznego i wewnętrznego inwestycji budowlanej, jej organizacja przestrzenna, planistyczna i funkcjonalna. Budynek kotłowni jest budynkiem dwukondygnacyjnym o konstrukcji metalowej, ze ścianami warstwowymi. Kotłownia to pomieszczenie z urządzeniami technologicznymi o wysokości 2.5 m do dołu belek stropowych w pierwszym miejscu montażu i 3.7 m do dołu belek stropowych od poziomu drugiego miejsca montażu. Dostęp do lokalu na poziomie +2,800 odbywa się poprzez klatki schodowe wewnętrzne i zewnętrzne. Kotłownia będzie zautomatyzowana (bez stałego personelu konserwacyjnego). Uzasadnienie przyjętych decyzji wolumetryczno-przestrzennych i architektoniczno-artystycznych, w tym pod kątem zgodności z maksymalnymi parametrami dozwolonymi w budowie inwestycji budowlanej. Budynek kotłowni ma kształt prostokąta o wymiarach osiowych 12.3m x 8.6m. Szkielet budynku wykonany jest z walcowanych profili metalowych, a kolumny rozmieszczone są na obwodzie budynku. Projekt przewiduje umiejscowienie kotłowni i pomieszczenia generatora diesla w pierwszym miejscu instalacji, a pompowni w drugim miejscu instalacji. Budynek kotłowni posiada następujące rozwiązania konstrukcyjne; Fundamenty stanowią monolityczna płyta żelbetowa na fundamencie naturalnym; Kolumny stalowe wykonane z dwuteowników walcowanych na gorąco; Belki stropowe i pokrycia wykonane z dwuteowników walcowanych na gorąco. Strop wykonany jest z blachy stalowej cięto-ciągnionej, za wyjątkiem fragmentu stropu nad pomieszczeniem generatora diesla, gdzie strop wykonany jest z monolitycznego żelbetu na stałym szalunku z blach falistych. Grubość betonu 120mm. Trójwarstwowe płyty ścienne typu sandwicz wypełnione niepalną płytą min. Grubość panelu -120mm. Dach wykonany jest z trójwarstwowych płyt warstwowych wypełnionych niepalną izolacją (min. płyta). Grubość panelu 170mm. Zewnętrzne powierzchnie paneli ściennych pokryte są farbą ochronną. Kolor zgodny z certyfikatem wykończenia koloru. Dach z zewnętrznym niezorganizowanym drenażem. Przyjęte rozwiązania wolumetryczno-przestrzenne obiektu uzasadnione są sytuacją urbanistyczną i lokalizacją terenu. Konstrukcje metalowo-żelbetowe kotłowni i wieży spalinowej opracowano zgodnie z założeniami projektowymi, uwzględniając warunki budowlane panujące w mieście. Stopień odpowiedzialności budynku wynosi 2. Charakterystyka terenu budowy: obszar śnieżny - III, obszar lodowy - II, obszar wiatrowy - II, typ terenu - B, średnia prędkość wiatru w zimie - 4 m/s, obszar klimatyczny wg GOST 16350-80 - II5 (umiarkowany) , średnia miesięczna temperatura w styczniu – 10°C, lipiec +15°C, średnioroczna temperatura powietrza wg SNiP 23-01-99* + 4,4°C. Obciążenia przyjęte w projekcie: śnieg obliczeniowy – 180 kgf/m2, wiatr normalny – 30 kgf/m2 (uwzględniając przyrost obciążenia na wysokości i składową pulsacyjną), obciążenie liniowe standardowe od jednego wału wylotowego gazu z zewnętrznym średnica 600 mm z izolacją termiczną - 90 kgf/m, liczba szybów spalinowych 3, wzniesienie względne wierzchołka szybów spalinowych +30,000 150, standardowe tymczasowe obciążenie równomiernie rozłożone na platformie roboczej i kotle podłoga pomieszczenia wynosi 2 kgf/mXNUMX; ładunki ze sprzętu inżynieryjnego - zgodnie ze specyfikacjami projektowymi i rysunkami odpowiednich marek.

Konstrukcje metalowe kotłowni

 Szkielet budynku kotłowni tworzą dwukondygnacyjne ramy jednoprzęsłowe, system połączeń pionowych i poziomych oraz słupy o konstrukcji szachulcowej. Ramy stalowe opierają się przegubowo na płycie fundamentowej i posiadają sztywne połączenie pomiędzy poprzeczkami a słupkami. Sztywność przestrzenną budynku zapewnia wspólna praca ram, płatwi i pionowych połączeń ram. Regały pochodzą z dwuteowników nr 25K2, poprzeczki pierwszego piętra z dwuteowników nr 35B1, drugie piętro z dwuteowników nr 30B2. Belki drugorzędne z dwuteownika nr 25B2 i ceownika nr 16P. Połączenia krzyżowe wykonane z giętych profili spawanych o przekroju kwadratowym. Do mocowania końcowych paneli ściennych i odcinków kanałów gazowych stosuje się elementy z muru pruskiego. Rozstaw płatwi wykonanych z ceowników nr 18P dobierany jest na podstawie nośności dachowych płyt warstwowych. Stal konstrukcyjna w gatunku C245. Budynek posiada stalowe schody ewakuacyjne wewnętrzne i zewnętrzne. Obliczenia ramy kotłowni przeprowadzono zgodnie z instrukcjami SNiP 2.01.07-85*, SNiP 2.03.11-85, SNiP 2.09.03-85, SP 52-101-2003 w układzie przestrzennym wraz z płyta fundamentowa, biorąc pod uwagę interakcję z podłożem gruntowym. Do wykonania obliczeń wykorzystano kompleks programowo-obliczeniowy (PCS) SCAD w wersji 11.3.

Konstrukcje metalowe wieży wyciągowej

 Wieżę wyciągową zaprojektowano w formie przestrzennej kratownicy trójkątnej o wysokości 29,6 m z kratownicą trójkątną. Do wieży w odstępach 3,7 m przymocowane są platformy do poziomego podparcia szybów spalinowych. Obciążenie pionowe z pni przenoszone jest na dolne platformy. Sekcje elementów wieży spalinowej wykonane są z rur okrągłych: podpory 159x6 (stal C345-3), stężenia i rozpórki 76x4 (stal C245). Połączenia kraty z pasami wieżowymi spawane są poprzez wstawki. Wieża posiada 2 złącza montażowe ze śrubami o dużej wytrzymałości. Obliczenia wieży wyciągowej przeprowadzono zgodnie z instrukcjami SNiP 2.01.07-85*, SNiP 2.03.11-85, SNiP 2.09.03-85, SP 52-101-2003 przy użyciu (PVK) SCAD.

Fundamenty i fundamenty

 Zgodnie z „Protokołem technicznym z badań inżynieryjno-geologicznych przeprowadzonych dla projektu przebudowy kotłowni, gruntem podstawy fundamentów kotłowni i wieży spalinowej jest warstwa półstałego IGE-2 glina pylasta (E = 120 kgf/cm2,  = 2,07 t/m3, e =0,671, c=0,35 kgf/cm2, =19o) gliny piaszczyste pod warstwami IGE-3 są plastyczne, a gliny piaszczyste IGE-4 są trudne. U podstawy fundamentów zbiorników oleju napędowego występują twarde gliny piaszczyste (warstwa IGE-4). Wody gruntowe gromadzą się w warstwach i soczewkach piasku w gruntach fundamentowych, są umiarkowanie agresywne w stosunku do betonów klasy W4 i nieagresywne w stosunku do betonów klas W6, W8 i zbrojenia konstrukcji żelbetowych. Wody są swobodnie płynące, występują na głębokościach 0,5-0,9 m (poziom absolutny 24,0-24,8). Fundament budynku kotłowni stanowi płytka płyta żelbetowa monolityczna o grubości 250 mm z żebrami o grubości 400 mm. W płycie znajdują się dwa zagłębienia pod przyłącza mediów oraz korytko pod instalacje kanalizacyjne. Materiał płyty: beton klasy B20, W6, F75, zbrojenie klasy A400. Aby zapobiec zamarzaniu podłoża gruntowego, pod płytą fundamentową umieszcza się poduszkę gruntową z zagęszczonego piasku średniej wielkości o grubości około 750 mm (biorąc pod uwagę wybraną glebę sypką) i tłucznia kamiennego o grubości 200 mm, na nad którym wykonany jest preparat betonowy o grubości 100 mm z betonu klasy B7,5. Wzdłuż obwodu płyty układana jest pozioma izolacja termiczna o szerokości 640 mm i grubości 60 mm z płyt XPS TechnoNIKOL 30-250 Standard. Ochronę objętości wewnętrznej budynku kotłowni przed wnikaniem wody od strony płyty fundamentowej zapewnia się poprzez zastosowanie betonu o podwyższonej wodoodporności, a jego zbrojenie uwzględnia ograniczenie szerokości rozwarcia rys ze względu na stan ograniczenie przepuszczalności konstrukcji, hydroizolacja poprzez wylanie bitumu na podsypkę tłuczniową oraz malowanie hydroizolacji ścian wykopów. Fundamenty pod wieżę wydechową i zbiorniki oleju napędowego wykonane są z betonu klas B20, W6, F100, zbrojenia klasy A400 i mają głębokość odpowiednio 1,6 i 4,08 m. Obliczenia fundamentów przeprowadzono zgodnie z instrukcjami SNiP 2.01.07-85*, SNiP 2.03.11-85, SNiP 2.09.03-85, SP 50-101-2004, SP 53-102-2004. Podstawowe dane i wskaźniki techniczno-ekonomiczne: Powierzchnia zabudowy, m2: 113.06; Kubatura konstrukcyjna, m3 830.43.

Opis i uzasadnienie technik kompozycyjnych stosowanych w projektowaniu elewacji i wnętrz obiektu budowlanego

Elewacje są lakoniczne i odzwierciedlają wewnętrzną strukturę oraz przeznaczenie budynku, nie kolidują z otaczającą zabudową i są zaprojektowane tak, aby można je było dostrzec zarówno z bliskiej odległości, jak i z dowolnego miejsca w przestrzeni otwierającej się przed budynkiem. Stosowanie specyficznych technik kompozycyjnych w projektowaniu elewacji uzasadnione jest koniecznością holistycznego postrzegania budynku. Opis rozwiązań wykończenia pomieszczeń o przeznaczeniu głównym, pomocniczym, usługowym i technicznym. Wykończenie zewnętrzne: płyty warstwowe. Wykończenie wnętrz: ściany zewnętrzne z płyt warstwowych malowane są przez producenta, elementy szkieletowe malowane zgodnie z instrukcją projektową. Przegrodę ceglaną otynkować i pomalować farbą wodną na całą wysokość w 2 warstwach. Opis rozwiązań architektonicznych zapewniających naturalne oświetlenie pomieszczeń o stałym użytkowaniu. Konstrukcja wolumetryczno-przestrzenna wnętrz odpowiada ich przeznaczeniu technologicznemu. Główne pomieszczenia posiadają duże otwory okienne, które pozwalają na wypełnienie pomieszczeń naturalnym światłem i zapewniają wizualne połączenie z otaczającym środowiskiem. Opis środków architektonicznych i konstrukcyjnych mających na celu ochronę pomieszczeń przed hałasem, wibracjami i innymi wpływami. Aby zapewnić komfortowe warunki, sprzęt będący źródłem hałasu i wibracji wydzielono do osobnego pomieszczenia. W kotłowni kategorii G wg SP 12.13130.2009 zgodnie z wymaganiami PB 12-529-03 wykonano następujące działania: • Przegrody są ognioodporne typu I, gazoszczelne, wykonane z piasku -cegła wapienna z zaprawą i obustronnie otynkowana. Pokój posiada własne wyjście. Drzwi przeciwpożarowe otwierane na zewnątrz. Okna wykonane są ze szkła pojedynczego (konstrukcje łatwo usuwalne), powierzchnię przeszklenia przyjmuje się przy założeniu 2 m0.03 na każdy m2 kubatury pomieszczenia.

Paszport kotłowni.

Kategoria niezawodności dostaw ciepła: 1. Kategoria obiektu pod względem zagrożenia wybuchem i pożarem: „G”. Lokalizacja Kotłownia wolnostojąca. Powierzchnia kotłowni, m2: 113,06. Kubatura kotłowni, m3: 830,43. Moc zainstalowana, MW (Gcal/h): 10,5 (9,03). Szacowana moc uwzględniająca straty MW (Gcal/h): 10,5 (9,03). Rodzaj paliwa głównego: Gaz o niższej kaloryczności 8000 kcal/Nm3. Paliwo awaryjne: Olej napędowy o niższej kaloryczności 10180 kcal/kg. Główne wyposażenie: Kotły do ​​podgrzewania wody firmy Viessmann (Niemcy) 3 kotły TERMOTEHNIK TT100 o mocy 3500 kW (3.01 Gcal/h) każdy. Palnik: kombinowany gazowo-diesel firmy „Elka” (Szwajcaria) -3 cale/palnik ESGL 08/5000 VTZ3 DN 50; Zużycie gazu ziemnego: Maksymalne na godzinę, m3/godzinę: 1226,9. Rocznie, tys. nm3/rok: 3808,18. Personel serwisowy: Brak. Operacja jest prowadzona przez wyspecjalizowaną organizację. Konsola dyspozytora w pomieszczeniu ochrony.