Wskaźniki kosztów

Szacunkowy koszt na poziomie ceny bazowej z 2001 roku (bez VAT)
Razem: tysiąc rubli 18607,54
Prace budowlano-montażowe tysiąc rubli 9945,74
Sprzęt tysiąc rubli 5346,22
Inne wydatki tys.rub. 3315,58
w tym
PIR tysiąc rubli 1857,32
kwoty podlegające zwrotowi tys.rub. 64,78
Szacunkowy koszt przy obecnym poziomie cen z maja 2013 (z VAT)
Razem: tysiąc rubli 110635,27
Prace budowlano-montażowe tysiąc rubli 72270,11
Sprzęt tysiąc rubli 20818,19
Inne wydatki tys.rub. 17546,97
w tym
PIR tysiąc rubli 7383,35
VAT tysiąc rubli 16834,40
kwoty podlegające zwrotowi tys.rub. 470,68

Informacja o przeznaczeniu użytkowym obiektu

 Celem projektu jest opracowanie dokumentacji projektowej budowanej kotłowni wraz z sieciami zewnętrznymi w celu przebudowy systemu zaopatrzenia w ciepło, poprawy jakości i niezawodności dostaw ciepła do budynków i budowli. Podstawowe dane techniczne obiektu: Moc cieplna technicznie wyposażonej kotłowni wynosi 4,5 MW (3,87 Gcal/h); Zainstalowane kotły: - Termotechnik TT100 – 1500 kW – 3 szt. Głównym paliwem jest gaz ziemny zgodnie z GOST 5542-87. Roczne zapotrzebowanie na paliwo wynosi 1240,6 tys. nm3. Czynnikiem chłodzącym jest woda, krzywa temperatury instalacji grzewczej wynosi 95/70°C. System zaopatrzenia w ciepło to system dwuprzewodowy, dwururowy. Na drugim miejscu znajduje się kategoria odbiorców ciepła pod względem niezawodności dostaw ciepła i dostaw ciepła. Podczas budowy kotłowni zakłada się: Demontaż istniejących urządzeń kotłowych; Demontaż konstrukcji istniejącego budynku kotłowni; Demontaż istniejących zewnętrznych sieci ciepłowniczych; Demontaż istniejącego komina kotłowni; Budowa nowej kotłowni; Montaż i instalacja nowych urządzeń kotłowych; Budowa komina; Układanie nowych odcinków sieci mediów zewnętrznych w miejsce zdemontowanych.

Część konstrukcyjna

Budynek kotłowni ma kształt nieregularny - w kształcie litery L z wielopoziomowym dachem, dwie ściany kotłowni przylegają do budynku mieszkalnego (w osiach 3/A-B, B/2-3), z drugiej bokach otacza go dziedziniec. Projekt konstrukcyjny budynku to ściana ze ścianami nośnymi podłużnymi i poprzecznymi. Sztywność i stabilność przestrzenną zapewnia wspólna praca ścian podłużnych i poprzecznych oraz belek dachowych. Charakterystyka elementów konstrukcyjnych budynku: Podstawa ścian – gruz rozebrany; Ściany są ceglane; Pokrycie – blacha falista na belkach metalowych; Dach jest miękki, wielopoziomowy; Podłogi są betonowe, terakota. Komin jest przestrzenną konstrukcją kratową na rzucie trójkąta, z czterema szybami spalinowymi umieszczonymi wzdłuż krawędzi na platformach wspornikowych - 3xŘ350 mm i 1xŘ114,3 mm. Trójkątna wieża nośna to prosty pryzmat o powierzchni czołowej -1235 mm. Podpory szybów spalinowych, w miejscach przenoszenia obciążeń poziomych, zapewniają swobodę wzajemnych ruchów temperaturowych szybów i wieży. Cięciwy i stężenia wieży nośnej zaprojektowano z rur spawanych elektrycznie. Rozpórki i belki podestów wieży wykonane są ze stali walcowanej na gorąco. Skrzynie izolowane są termicznie izolacją marki ROCKWOLL WIRED MAT o grubości 100 mm, a następnie owinięte cienką blachą stalową ocynkowaną o grubości 0,55 mm. Wieża nośna została zaprojektowana z gotowych fabrycznie trójwymiarowych bloków. Platformy konsolowe to fabrycznie gotowe panele.

 Rozwiązania w zakresie planowania przestrzennego kotłowni

 Wymiary dołączonej kotłowni automatycznej w osiach B-G/1-4 w osiach A-G/1-4 wynoszą 19,03x8,72 m, w osiach A-B/3-4 - 6,04x6,42 m, wysokość kotłowni od 2,43 do 5,75 m. Z kotłowni znajdują się 2 wyjścia bezpośrednio na zewnątrz na teren dziedzińca. Dojazd samochodowy do budynku zapewniony jest drogą asfaltową. Klasa konstrukcyjna – II; Stopień odporności ogniowej – I; Powierzchnia obciążenia wiatrem wg SP 20.13330.2011 – II; Powierzchnia obciążenia śniegiem wg SP 20.13330.2011 – III; Powierzchnia kotłowni – 189,3 m2; Kubatura kotłowni – 620,1 m3; Kategoria zagrożenia pożarowego i wybuchowego obiektu to „G”. Za wysokość względną 0,000 przyjmuje się wysokość czystej podłogi kotłowni, co odpowiada rzędnej bezwzględnej +6,030 m w bałtyckim układzie elewacyjnym.

 Podstawowe wyposażenie

 Do montażu przyjęto kotły Thermotekhnik TT100 – 3 szt., wyposażone w kombinowane palniki dwustopniowe GKP-140 M firmy Oilon. Nominalna moc grzewcza kotła marki TERMOTEHNIK TT100 wynosi 1500 kW. Nadmierne ciśnienie robocze chłodziwa w kotle wynosi 4,0 bar, temperatura robocza wynosi 110 ˚С. Wydajność 92%. Wszystkie wymiary gabarytowe zespołów kotłowych przyjmowane są na podstawie rysunków wydanych przez producenta kotła. Doboru jednostek kotłowych dokonano w oparciu o zapewnienie zużycia ciepła na ogrzewanie i wentylację w warunkach maksymalnych warunków zimowych oraz strat ciepła w sieciach ciepłowniczych. TERMOTEHNIK TT100 - trójciągowe stalowe niskotemperaturowe kotły wodne gorące typu gazowo-rurowo-dymowe, wyposażone w piec ciśnieniowy. Kotły przeznaczone są do wytwarzania ciepłej wody użytkowej o maksymalnej temperaturze 115°C przy dopuszczalnym ciśnieniu roboczym 0,6 MPa.

 Charakterystyka techniczna kotłów

Nominalna wydajność grzewcza, kW: 1500
Maksymalne nadciśnienie wody, MPa: 0,6
Maksymalna temperatura wody na wylocie kotła, 0C: 115
Minimalna temperatura wody na wlocie kotła, 0C: 60
Nominalne zużycie wody dla Δt=15 0С, m3/h: 86
Opór hydrauliczny ścieżki wody przy przepływie chłodziwa dla Δt=15 0C, kPa: 6,6
Zużycie spalin, kg/s: 0,68
Opór aerodynamiczny ścieżki gazu dla maksymalnej mocy, kPa: 0,65
Temperatura gazów spalinowych, °C: 188
Objętość paleniska, m3: 0,793
Objętość wody w kotle, m3: 1,86
Masa suchego kotła (tolerancja wagi 4,5%), kg: 3151

 Rozwiązania układowe

Kotłownia składa się z dwóch pomieszczeń – kotłowni i pomieszczenia generatora diesla. Układ kotłowni zaprojektowano z wykorzystaniem prefabrykowanych kompletnych zespołów składających się z płytowych wymienników ciepła, pomp i urządzeń sterujących. Wszystkie importowane materiały i sprzęt są certyfikowane do użytku w Rosji. Zastosowanie bloków sprzętowych pozwala zwiększyć stopień uprzemysłowienia prac instalacyjnych i skrócić czas budowy. W budynku kotłowni montuje się podłogi i organizuje fundamenty pod główne urządzenia. Podstawą urządzeń pompowo-wymiennikowych jest rama wykonana ze standardowych elementów metalowych, mocowana kotwą do fundamentu budynku kotłowni. Kotły K1.1 i K1.2 usytuowane są w osiach „5-6”, a kocioł K1.3 w osiach 3-4/A-G, na wysokości +0,100 m w stosunku do czystej podłogi kotłowni. Kotły wyposażone są w zawory odcinająco-regulacyjne: zawór główny wody bezpośredniej i powrotnej; zawory bezpieczeństwa; krany drenażowe. W osiach 2'-3/B-B kotłowni znajdują się urządzenia linii wzbiorczej: zbiornik pośredni i zbiorniki przeponowe. Pompy sieciowe zlokalizowane są w osiach 1-2’/B-B kotłowni. Sieciowe wymienniki ciepła zlokalizowane są w osiach 1-2’/B-G kotłowni. Wzdłuż osi 2’ znajduje się strefa rejestracji parametrów chłodziwa dostarczanego do sieci. W osiach 3-4/B-G’ przy znaku +2,380 znajduje się platforma technologiczna do obsługi kotłów, na której znajdują się także pompy kotłowe i wspomagające. W kotłowni znajdują się dwa kanały wyjściowe sieci ciepłowniczych: pierwszy zlokalizowany jest w osiach 1-2’/B-G, drugi w osiach 3-4/A-B. Kotłownia pod względem mocy produkcyjnej należy do kategorii „G”. Budynek posiada stopień odporności ogniowej I. Budynek kotłowni posiada dwa niezależne wyjścia - z kotłowni oraz z pomieszczenia agregatu spalinowego.

Schemat termiczny

 Podłączenie systemów zaopatrzenia w ciepło odbywa się według zamkniętego niezależnego obwodu 2-rurowego poprzez wymienniki ciepła zaprojektowane w celu pokrycia mocy cieplnej w najzimniejszym miesiącu - każdy. Kotły wodne podgrzewają czynnik chłodniczy do temperatury 110˚C, który dostarczany jest do sieciowych wymienników ciepła (2x2730 kW) oraz na potrzeby własne kotłowni. Do utrzymania wymaganej temperatury wody powrotnej w obiegu kotła stosuje się zawory trójdrogowe firmy Sauter, montowane na rurociągu powrotnym na wejściu do każdego kotła. Cyrkulację obiegu kotła (pierwotnego) zapewniają trzy pompy Wilo IL 80/210-3/4. Każda pompa pompuje płyn chłodzący przez odpowiedni kocioł, co zapewnia optymalną pracę hydrauliczną obwodu. Cyrkulację obwodu sieciowego (wtórnego) zapewniają dwie (jedna pracująca, druga rezerwowa) pompy Wilo IL 125/340-30/4. Ciśnienie pomp sieciowych uzyskano na podstawie obliczeń hydraulicznych sieci ciepłowniczej. Do utrzymania ciśnienia w obiegu kotła i sieci przewidziany jest blok dwóch (jedna pracująca, druga rezerwowa) pomp wspomagających Wilo MVI 104/PN25 instalowanych za zespołem poboru wody źródłowej. Schemat zapewnia wysokiej jakości regulację temperatury wody sieciowej w bezpośrednim rurociągu w oparciu o temperaturę powietrza zewnętrznego. Regulacja odbywa się za pomocą zaworu trójdrogowego „Sauter” zamontowanego na wylocie z wymienników ciepła. Aby skompensować rozszerzalność cieplną chłodziwa w obiegu kotła, zapewniono dwa membranowe zbiorniki wyrównawcze Reflex G600, każdy o pojemności 600 litrów, oraz zbiornik wstępny Reflex V200 o pojemności 200 litrów. Synchronizację częstotliwości załączeń pomp wspomagających na linii uzupełniania zapewnia membranowe naczynie wzbiorcze Reflex DE 200, V=200l. Stosowane rury to stal spawana elektrycznie zgodnie z GOST 10704-91, stalowe rury wodno-gazowe zgodnie z GOST 3262-75 oraz stal nierdzewna gatunku 08Х18Н10 (AISI 304). Rurociągi wyposażone są w armaturę z automatycznymi odpowietrznikami w najwyższych punktach wszystkich rurociągów oraz armaturę do odprowadzania wody w najniższych punktach rurociągów. Zrzut wody drenażowej odbywa się do studni pośredniej (patrz sekcja 53/13-K-NK).