Rozwiązania architektoniczne

Zestaw grup funkcjonalnych, skład i powierzchnię pomieszczeń (biur) przyjmuje się z uwzględnieniem struktury i przeznaczenia funkcjonalno-pedagogicznego, zmian w standardach projektowych, a także zgodnie ze Specyfikacją Techniczną. Lokale ALE składają się z pomieszczeń oświatowych i ogólnokształcących i są podzielone na grupy funkcjonalne. Budynek główny szkoły średniej (ogólnokształcącej) ma złożony kształt w rzucie, umownie podzielony na cztery bloki: blok „A”, „B”, „C” i „D”, oddzielone szwami antysejsmicznymi, o wymiarach w osiach: „1” - „12” - 60,40 m; „A” – „X” – 56,74 m. Wymiary gabarytowe bloków: Blok „A” – w osiach – „3” – „5” – 18,20 m; „U” - „X” - 19,70 m. Blok „B” - wzdłuż osi - „1” - „5” - 24,00 m; „W” - „P” - 16,40 m. Blok „B” - wzdłuż osi - „3” - „12” - 48,40 m; „A” - „E” - 19,70 m. Blok „G” - wzdłuż osi - „10” - „12” - 12,00 m; „W” - „T” - 21,47 m. Zaprojektowana forma szkoły umożliwiła uzyskanie wewnętrznego dziedzińca (otwartego jednostronnie w kierunku strefy wychowania fizycznego), który może być wykorzystywany do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego, imprez ogólnoszkolnych, a także jako teren rekreacyjny (strefa rekreacyjna). Bloki „A”, „B”, „C” zaprojektowano jako trzypiętrowe, blok „G” jest parterowy (sala gimnastyczna). Wysokość pomieszczeń wspólnych wynosi 3 m, wysokość sali gimnastycznej 9 m (wysokości od podłogi do sufitu). Wszystkie pomieszczenia na piętrach (sale lekcyjne, biura, laboratoria, pomieszczenia administracyjne itp.) posiadają źródła naturalnego światła - okna. - Szerokość korytarzy w szkole podstawowej wynosi 1,20-2,40 m. - Szerokość schodów wynosi 1,30 – 1,35 m. Liczba schodów w szkole wynosi 3 (bloki „A”, „B”, „C” po jednym, co odpowiada znormalizowanej liczbie schodów do ewakuacji pożarowej). Liczba kroków w jednym locie wynosi 3, 12, 11. Kąt nachylenia schodów do powierzchni podłogi wynosi 1:2. Na wszystkich piętrach znajdują się łazienki dla nauczycieli, uczniów, grup o ograniczonej sprawności ruchowej oraz pomieszczenia do przechowywania środków czystości. Budynek szkoły znajduje się w głębi terenu. W projekcie przyświecało nam założenie, że budynek szkoły powinien być rozpoznawalnym, dominującym elementem istniejącej zabudowy mieszkaniowej. Proporcjonalność brył powstaje zarówno dzięki pionowemu i poziomemu podziałowi fasad, jak i gabarytom bloków szkolnych. W tym samym stylu zaprojektowano elewacje szkoły, przy czym dwie główne elewacje mają wyraźniejszą plastyczność ze względu na wystający wykusz, wykonany w całości ze szkła począwszy od drugiego piętra i ujęty w fronton bloku „B” oraz wysunięty wykusz bloku „B”. Główne wejście do szkoły znajduje się od ulicy Daurbekov. Dlatego też na poziomie II piętra w wykuszu znajduje się otwarty balkon, który obramowując pomieszczenia jednostki oświatowej (gabinet dyrektora, dyrektora szkoły) pozwala na wykorzystanie jej jako podium w czasie zajęć szkolnych – szerokie wydarzenia. W przyszłości na ogrodzeniu balkonu będzie można umieścić cyfrowy wyświetlacz wskazujący datę, godzinę i inne informacje niezbędne uczniom. Dopełnieniem wszystkich fasad szkoły jest wysoki fronton, wizualnie zasłaniający dwuspadowy dach szkoły. Główne elewacje szkoły ozdobione są płaskorzeźbionym monogramem z numerem szkoły. Wykusze przesunięto do przodu o 4,20; 6,23 m i są rozwiązywane w całkowitej objętości bloków „B” i „C”. Główne wejście do budynku szkoły (ganek) ma kształt wykusza. Podział szkoły na bloki pozwolił na wyraźny podział uczniów według poziomu wykształcenia. Tym samym szkoła podstawowa (I etap edukacyjny) zlokalizowana jest w bloku „B” na pierwszym piętrze, z własnym, indywidualnym wejściem. Szkoła podstawowa, w skład której wchodzą 2 sale lekcyjne, 2 sypialnie zabaw, łazienki, sala rekreacyjna z dostępem do korytarza bloku głównego, jest całkowicie odizolowana od części ogólnej szkoły. Klasy II, III, IV (I etap edukacyjny) mieszczą się na drugim piętrze bloków „A” i bloku „B”. Wejście dla nich i uczniów II etapu kształcenia (klasy V, VI, VII, VIII, IX) zapewnione jest od fasady centralnej, natomiast dla uczniów II etapu kształcenia przewidziano na trzecim piętrze. Bloki „A”, „B” oraz „C” i „D” rozmieszczone są w taki sposób, aby podzielić proces edukacyjny uczniów w różnych grupach wiekowych. Na parterze bloku „A” znajduje się blok gastronomiczny wraz z pomieszczeniami towarzyszącymi z obszerną salą jadalną, z osobnymi wejściami do niej dla uczniów na różnych poziomach edukacji, z dostępem do korytarza pomieszczeń usługowych (gorącarnia, mięsna i sklep rybny, magazyny, pralnia, ładownia, pomieszczenia dla personelu). Pomieszczenia jadalni, połączone w wydzieloną bryłę, wyposażone są w niezależne wejście z zewnątrz, przy wejściu znajduje się strefa rozładunkowa. Na parterze bloku „A” znajduje się pomieszczenie elektryczne i punkt grzewczy, które posiadają osobne wejście (wyjście) z zewnątrz szkoły. W bloku „G” znajduje się sala gimnastyczna, szatnie, łazienki w szatniach oraz sala treningowa. Wejście posiada własne, odrębne rozwiązanie wejściowe z holu wejściowego szkoły głównej, blok „B”. Sala gimnastyczna wyposażona jest także w bezpośrednie wyjście (ewakuację) na teren szkoły, z dziedzińca szkoły. W hali sportowej zaprojektowano płaską monolityczną podłogę żelbetową. Podział szkoły na cztery bloki stworzył węzły łączące w jednym tomie szkoły. Aby wizualnie złagodzić punkty łączące bloki, zmiękcza się je w postaci dodatkowych półkolistych brył, zaczynając od drugiego piętra. Łączącą półkolistą bryłę zaprojektowano w formie pomieszczeń z dużym frontonem witraży, który powtarza rozwiązanie witrażu centralnego wykusza bloku „B” - przeszklone ściany od drugiego piętra do góry. Funkcjonalnie te dodatkowe objętości umożliwiają tworzenie zakątków dzikiej przyrody w klasach. Wszystkie wejścia (wyjścia) ewakuacyjne rozwiązano w całkowitej kubaturze elewacji wewnętrznych (otwierają się zarówno na dziedziniec, jak i na teren zielony szkoły). Plan prezentowanej szkoły pozwala całkowicie wyeliminować powstawanie „stref przejściowych”, w których krzyżują się różne grupy wiekowe uczniów. Klasa podstawowa (klasa 1) zlokalizowana jest w budynku głównym szkoły (blok „A”), wejście i tereny rekreacyjne są oddzielone od terenu szkoły głównej. Na drugim piętrze, oddzielnie dla uczniów I stopnia, znajdują się sale lekcyjne szkoły podstawowej (klasy 2-4), świetlica, szatnia, łazienki, pomieszczenie na sprzęt czystości, pokój nauczycielski, część rekreacyjna z dostęp do ogólnodostępnej strefy rekreacyjnej; Rekreacja ogólna, sale do nauki języków obcych, biblioteka, pomieszczenie personelu technicznego, łazienki dla nauczycieli. Na trzecim piętrze znajdują się klasy szkoły podstawowej, sala naukowa, asystenci laboratoryjni, sala komputerowa w pokoju nauczycielskim szkoły podstawowej, pomieszczenia do zajęć hobbystycznych, gabinet dyrektora, gabinet kierownika pracy dydaktyczno-gospodarczej , gabinet zastępcy do spraw administracyjno-gospodarczych, łazienki oraz pomieszczenie do przechowywania sprzętu czystości. Przyjmuje się, że powierzchnia sal dydaktycznych wynosi co najmniej 2,5 m2 na jednego ucznia, w salach specjalistycznych i laboratoriach – 3 m2 / salę rekreacyjną, w wysokości 2 m2 / salę. Ściany zewnętrzne szkoły stanowią dwuwarstwowe wypełnienie z bloczków, wykończone cegłą licową (cegła ceramiczna pełna o gr. 120 mm). Ściany wewnętrzne są ceglane. Dach budynku o skomplikowanym kształcie bloku „A” oraz dach dwuspadowy bloków „B” i „C”, „D”.

 Konstruktywne decyzje

Projektując szkołę, wzięliśmy pod uwagę trwałość i łatwość konserwacji budynku, określoną przez klienta w zadaniu projektowym (II - kategoria z żywotnością 50-100 lat). Dlatego preferowano te konstrukcje budowlane, których wytrzymałość i stabilność, a także żywotność budynku jako całości zachowują swoje właściwości w dopuszczalnych granicach. Przy projektowaniu budynku preferowano materiały, konstrukcje i konstrukcję konstrukcyjną (projektowanie symetryczne, równomierny rozkład sztywności konstrukcji i ich mas oraz obciążeń na podłodze), zapewniając najniższe wartości obciążeń sejsmicznych. Wszystkie konstrukcje i fundamenty budynku szkoły są zaprojektowane tak, aby wytrzymywały obciążenia stałe, obciążenia tymczasowe, kombinacje obciążeń z uwzględnieniem wpływów sejsmicznych, obciążeń śniegiem i wiatrem. Projekt konstrukcyjny budynków stanowi szkielet żelbetowy (rama wypełniona murem - bloczki piankowe) z przeponami żelbetowymi, rdzeniami usztywniającymi (schody). Główne konstrukcje nośne tworzą układ kolumn, układ poziomych dysków – podłóg, pokryć oraz elementów pionowych – przepony i rdzenia usztywniającego. Słupy budowlane przejmują obciążenia pionowe od spoczywających na nich odcinków stropów oraz częściowo obciążenia poziome. Stropy w systemie nośnych konstrukcji ramowych, oprócz głównej pracy na obciążeniach pionowych, odbierają siły poziome działające na budynek i przenoszą je na kolumny i membrany. Oprócz postrzegania zewnętrznych obciążeń poziomych, stropy odbierają siły wynikające z błędów w montażu słupów, zmian temperatury konstrukcji, a także redystrybuują siły między słupami w obszarach zmiany ich wzoru lub stosunku sztywności i uczestniczą w wspólne prace części nadziemnej budynku z fundamentami. „Membrany” odbierają część obciążeń pionowych i wszystkich obciążeń poziomych działających na budynek i przenoszą je na fundamenty. Zapewniają także ogólną stabilność budynku, a ich sztywność decyduje o wielkości ruchów konstrukcji nośnych i budynku jako całości. Wystarczalność przyjętego układu „Membrana” sprawdzono metodą obliczeniową. Stosowane w budynkach „Membrany” są płaskie i przestrzenne, o konfiguracji zamkniętego profilu. Wszystkie połączenia słupów z poprzeczkami ramy oraz stropami i przeponami są sztywne. Przepony i rdzenie usztywniające wykonane są w sposób ciągły na całej wysokości budynku. Aby zapewnić oddzielną pracę konstrukcji nośnych i nienośnych, konstrukcja połączeń ścian i słupów, przepon i stropów (poprzeczek) wyklucza możliwość przenoszenia na nie obciążeń działających w ich płaszczyźnie. Ściany murowane posiadają elastyczne połączenia z ościeżnicą, które nie zapobiegają poziomym przemieszczeniom ościeżnicy wzdłuż ścian. Projektowany budynek szkoły ma złożoną bryłę. Budynek składa się z 4 bloków oddzielonych od siebie spoinami antysejsmicznymi (grubość spoin 0,07 m). Szczeliny dylatacyjne wykonujemy z wypełnieniem nowoczesnymi materiałami budowlanymi - spoinę na obwodzie budynków układamy Vilatermem, a następnie uszczelniamy leptą-12. Bloki „A”, „B” i „C” zaprojektowano jako budynek trzykondygnacyjny o wysokości kondygnacji 3,9 m. Blok trzeci (blok „D”) zaprojektowano jako budynek parterowy o wysokości kondygnacji ( sala gimnastyczna) o długości 7,8 m. Zastosowano monolityczną ramę żelbetową typu ramowego, słupy ramy mają przekrój poprzeczny 400*400 (blok „A”; blok „B”), 400*400 i 400*600 (blok „B”), sztywno zaciśnięte w monolitycznej płycie żelbetowej. Poprzeczki w dwóch kierunkach są monolityczne żelbetowe o przekroju 400*600 mm (blok „A”; blok „B”, blok „C”), 400*650 mm i 400*1000 mm (blok „D”). Fundamenty – płyta żelbetowa monolityczna B20. Ściany otaczające budynek szkoły są dwuwarstwowe, grube, wykonane z bloczków piankowych (400 mm) i cegieł licowych (120 mm). Ściany na poziomie drugiej i trzeciej kondygnacji wsparte są na poprzeczkach ramy, do której przymocowane są elastyczne połączenia, a na poziomie piwnicy na płycie fundamentowej. Stropy we wszystkich trzech blokach stanowią monolityczne płyty żelbetowe o grubości 200 mm, podparte po obrysie (poprzeczki, ramy). Dach w każdym z bloków jest jednospadowy, wykonany z blachy powlekanej polimerem (blachy profilowane) z zewnętrznym zorganizowanym drenażem (woda z dachu odprowadzana jest rurami spustowymi do korytka drenażowego biegnącego wzdłuż ślepej powierzchni, z dalszym odprowadzaniem na powierzchnię terytorium).