Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Istniejąca kotłownia gazowa, podlegająca przebudowie technicznej na punkt centralnego ogrzewania, zlokalizowana jest w budynku o złożonej konfiguracji w rzucie, cztero- lub pięciokondygnacyjnym, podpiwniczonym i poddaszem użytkowym. Okres budowy budowli datuje się na koniec XIX w., nie zachowała się informacja o terminach większych napraw budowli. Budynek konstrukcyjnie składa się z dwóch połączonych ze sobą części. Ściany są ceglane; Za względną ocenę 0,000 przyjęto ocenę czystej podłogi kotłowni, która w bałtyckim systemie wysokości wynosi +1,800. Podczas technicznego ponownego wyposażenia kotłowni konstrukcje nośne (ściany i sufity) zgodnie z dokumentacją projektową są jedynie naprawiane, pęknięcia i wady są naprawiane za pomocą specjalnych rozwiązań. Uszkodzona warstwa tynku zostaje odtworzona. Pomieszczenie w osiach 4-6 A-B zostaje usunięte z obszarów ITP, wejście wzdłuż osi B jest ułożone cegłami marki M75. Istniejące podłogi przeznaczone są do rozbiórki. Nowe podłogi na pierwszym piętrze wykonane są z płytek ceramicznych na wylewce wyrównującej, ułożonej na płycie energetycznej o grubości 120 mm. Istniejąca kotłownia podzielona jest na trzy pomieszczenia: kotłownię i dwa pomieszczenia gospodarcze. W przejściach łączących te pomieszczenia montowane są nowe drzwi hermetyczne. Podczas doposażenia technicznego lokalu wymieniane są wszystkie okna i drzwi. Okna są drewniane, okna jednokomorowe z podwójnymi szybami. Wyposażenie technologiczne stacji centralnego ogrzewania nie wymaga stałej obecności personelu konserwacyjnego. Dokumentacja projektowa nie przewiduje pomieszczeń socjalnych. Wykończenie pomieszczeń budynku polega na malowaniu naprawianych ścian ceglanych i ścian ceglanych z elementami dźwiękochłonnymi farbą wodorozcieńczalną. Podłogi są betonowe, terakota.