Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Zrekonstruowany budynek niemieszkalny dawnego liceum położony jest na działce niezaliczanej do gruntów o znaczeniu historycznym i kulturowym, położonej poza strefami ochronnymi obiektów dziedzictwa kulturowego. Budynek zlokalizowany jest na terenie śródblokowym, w oddaleniu od „czerwonej” linii ulicy. Budynek wybudowany w latach 1950-60 XX wieku, murowany, 3-kondygnacyjny, z poddaszem technicznym i poddaszem, na rzucie w kształcie litery U. Fasada główna zwrócona jest w stronę ulicy. Dokumentacja projektowa przewiduje przebudowę budynku na potrzeby sędziów pokoju, w tym: przebudowa z konserwacją istniejących ścian, z demontażem przegród ramowych, wypełnień okiennych i drzwiowych, konstrukcji podłóg, stropów, pokryć dachowych; wykonanie dobudówki o wymiarach 16,2 x 12,7 (m) do części środkowej budynku od strony dziedzińca z wysunięciem 4,0 m poza linię budynku głównego; rozbudowa budynku o jedno (czwarte piętro). Zrekonstruowany budynek ma wymiary osiowe 36,95 x 24,11 (m), a maksymalna wysokość budynku od poziomu gruntu do najwyższego poziomu dachu wynosi 16,42 m. Wysokość piwnicy technicznej od podłogi do dna wystających konstrukcji wynosi od 1,79 m do 2,24 m. Wysokość pierwszego, drugiego i trzeciego piętra wynosi 3,88 m, czwartego - 3,93 m. Rozwiązanie architektoniczne elewacji zostało zaprojektowane z uwzględnieniem zachowania stylu i jednolitego rozwiązania architektonicznego istniejącego budynku oraz części dobudowywanych i mocowanych. Ściany zewnętrzne dobudówki i nadbudówki murowane, z zewnętrzną izolacją płytami z wełny mineralnej i późniejszym wykończeniem. Istniejące zewnętrzne ściany ceglane obudowane są płytami gipsowo-kartonowymi na szkielecie metalowym z ociepleniem od wewnątrz płytą z wełny mineralnej - dla zachowania projektu architektonicznego elewacji. Główne wejście do budynku zaprojektowano od strony elewacji głównej. Piwnica techniczna przeznaczona jest do układania sieci elektroenergetycznych oraz pomieszczeń technicznych: komór wentylacyjnych, węzła ciepłowniczego, wodomierzy. Wejście do piwnicy technicznej zaprojektowano poprzez klatkę schodową umieszczoną w wykopie zewnętrznym. Rozwiązanie planistyczne kondygnacji naziemnych zostało zaprojektowane z uwzględnieniem wymagań technologicznych stawianych budynkom o tym profilu, zgodnie z zadaniem projektowym. Na parterze znajdują się następujące pomieszczenia: cztery sale rozpraw, sale narad, archiwum, pomieszczenia ochrony, biura sędziów pokoju, kancelaria, blok mieszkaniowy dla oskarżonych i konwojów, pomieszczenia pomocnicze, pomieszczenia usługowe i techniczne. Na piętrach drugim, trzecim, czwartym znajduje się pięć sal rozpraw, sale posiedzeń, zaplecze sanitarne, archiwum, serwerownia (na drugim piętrze), kancelarie sędziów pokoju, pomieszczenia biurowe, pomieszczenie do odpoczynku i posiłków, pomieszczenie do przechowywania materiału dowodowego, pomieszczenia do zapoznania się z materiałami sprawy (na trzecim i czwartym piętrze), pomieszczenia pomocnicze i sprzęt sprzątający. Połączenie kondygnacji zaprojektowano poprzez dwie klatki schodowe typu L1 i dwie windy. Z klatki schodowej zaprojektowano wyjście na dach. Przegrody - cegła i płyta gipsowo-kartonowa na ramie metalowej wypełnionej płytami mineralnymi, w zależności od przeznaczenia lokalu. Sufity są podwieszone. Wystrój wnętrz dróg ewakuacyjnych jest ognioodporny, z atestowanych materiałów w zależności od przeznaczenia lokalu. Elementami wypełnień okiennych są bloczki metalowo-plastikowe z oknami z podwójnymi szybami. Dach jest płaski, z wewnętrznym drenażem. Zewnętrzne wykończenie elewacji stanowi warstwa tynku pomalowana farbami odpornymi na wilgoć. Ochrona termiczna konstrukcji otaczających i elementów wypełniających została zaprojektowana z uwzględnieniem wymagań SNiP 23.02.2003. Podjęto działania mające na celu zapewnienie dostępności obiektu dla grup ludności o ograniczonej sprawności ruchowej, w tym dla osób na wózkach inwalidzkich.

Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

Zakończono badania zrekonstruowanego budynku, w którym mieścili się sędziowie pokoju. Konstrukcja budynku to ściana słupowa ze ścianami ceglanymi nośnymi i filarami. Budynek nie był użytkowany od ponad 5 lat. W 2005 roku w wyniku pożaru spłonął dach, więźba dachowa (80%) oraz częściowo stropy nad II i III piętrem. Nie określono kategorii stanu technicznego, gdyż podczas oględzin stwierdzono, że obiekty znajdują się w złym stanie technicznym. Ściany i filary budynku wykonane są z cegły pełnej, na zaprawie wapienno-piaskowej. Grubość ścian zewnętrznych wynosi 690 ... 1080 mm, grubość ścian wewnętrznych 390 ... 590 mm, przekrój filarów wynosi (1140 ... 1310) x (640 ... 660 ) (mm). Obliczona wytrzymałość na ściskanie muru (na poziomie I i II piętra) wynosi 1 MPa. Nadproża nad otworami są ceglane z prętami zbrojeniowymi, metalowymi lub drewnianymi. W wyniku oględzin stwierdzono wady konstrukcji ściany: pęknięcia w murze ścian zewnętrznych o szerokości otworu do 3 mm; ubytek metalowych nadproży ścian wewnętrznych wraz z zawaleniem się muru ścian w miejscach demontażu nadproży; niszczące zniszczenie muru i oznaki nasiąkania konstrukcji ściennych. Nie jest zapewniona stabilność ścian i przegród w miejscach ubytku podłóg. Stan ścian i nadproży jest awaryjny. Strop nad piwnicą wykonany jest z płyt żelbetowych monolitycznych na belkach stalowych, częściowo podłoga drewniana na belkach drewnianych. Sufity międzykondygnacyjne to drewniana podłoga na drewnianych belkach. Pozostałe fragmenty podłóg są w złym stanie i wymagają wymiany. Schody (prefabrykowane stopnie betonowe i obszary żelbetowe na metalowych podłużnicach i belkach) zostały utracone w czasie przeglądu. Utracono konstrukcję dachu (drewniany system krokwi). Fundamenty budynku - rozdrobnienie gruzu na fundamencie naturalnym o głębokości 3,0 m od powierzchni gruntu - są w zadowalającym stanie. Oględziny wizualne korpusu fundamentowego nie wykazały śladów wskazujących na nierównomierne odkształcenia. Podstawą fundamentów jest glina pyłowa, wstęgowa płynno-plastikowa IGE 2 (IL=0.90, E=70kg/cm2, E=0.952). Obliczenia weryfikacyjne wykazały, że nośność gruntów fundamentowych jest niewystarczająca do przeniesienia obciążeń budynku. Dokumentacja projektowa przewiduje kolejność prac. Rozpoczęcie prac budowlano-montażowych przy przebudowie planowane jest po usunięciu awarii (zapewnienie stabilności ścian i przegród) oraz demontażu awaryjnych konstrukcji stropów. Dokumentacja projektowa przewiduje: wzmocnienie istniejących fundamentów, poszerzenie podstawy fundamentów poprzez umieszczenie ich w żelbetowych klatkach oraz częściowe przesadzenie fundamentów na fundamencie palowym. Pale to pale kotwione iniekcyjne, wykonane w technologii typu TITAN, GSI (przekrój pręta R 38N, rozstaw pala 1,5 - 2,0 m, długość 8,0 m). U podstawy pali występują gliny lekkie pylaste z przewarstwieniami twardej gliny piaszczystej IGE-4 (IL=0.34, E=12MPa, e=0,529). Zakłada się, że obciążenie obliczeniowe pali wynosi 21,0 tf. Przed masowym montażem pali projekt przewiduje wykonanie pali próbnych; wzmocnienie ścian i filarów poprzez montaż ram stalowych z naroży, uszczelnienie pęknięć w ścianach poprzez wstrzyknięcie zaprawy cementowej; montaż metalowych nadproży podpierających projektowane podłogi oraz nad nowymi otworami; montaż stropów międzykondygnacyjnych z betonu zbrojonego monolitycznego, betonu B20 o grubości 100 mm na dolnych półkach belek stalowych; montaż schodów z prefabrykowanych stopni żelbetowych i podestów żelbetowych monolitycznych na podłużnicach i belkach stalowych; rozbiórka ścian zewnętrznych do poziomu otworów okiennych na III piętrze wraz z montażem pasa monolitycznego o gr. 3mm, a następnie renowacja murem z pustaków o gr. 200mm z warstwą ocieplenia i warstwą licową z cegły o gr. 250mm; demontaż konstrukcji ganku z baldachimem. Konstrukcje nowo projektowanego wiaty stanowią stalowe słupy skrzynkowe i belki dachowe. Pokrycie stanowi profilowana podłoga. Podstawa listwowa i płyta ganku wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego (beton B20, W6, F75); budowę celi aresztu śledczego z betonu zbrojonego monolitycznego, betonu B20, na poziomie podziemia technicznego i I piętra (grubość ścian – 150 mm, strop – 200 mm, przekrycie – 100 mm); obniżenie stropu podziemnego technicznego wraz z montażem podbudowy z betonu zbrojonego monolitycznego o gr. 200 mm (beton B20, W8) na preparacji z kamienia łamanego o gr. 200 mm; ocieplenie ścian zewnętrznych budynku izolacją Rockwool o grubości 100 mm od strony wewnętrznej. Istnieje możliwość dobudowania czwartego piętra istniejącego budynku. Ściany zewnętrzne do zabudowy wykonane są z pustaka M100 na zaprawie M150 o grubości 250 mm, z pilastrami o przekroju 380x380 (mm) z warstwą ocieplenia i do poziomu otworów okiennych IV piętra, z okładziną ceglaną gr. 4 mm, powyżej - otynkowaną na siatce. Ściany wewnętrzne wykonane są z cegły dziurawki M100 na zaprawie M150 o grubości 250 mm. Pokrycie stanowi profilowana podłoga na stalowych belkach osłonowych o przekroju dwuteowym. Dobudowa istniejącego budynku oddzielona jest szczeliną osadową i zaprojektowana w ścianach ceglanych z monolitycznymi belkami żelbetowymi. Ściany zewnętrzne o grubości 380 mm z izolacją z płyt z wełny mineralnej o grubości 100 mm, ściana w osi D o grubości 250 mm, nośna ściana wewnętrzna o grubości 510 mm. Cegła jest pełna, gatunek M150 na zaprawie klasy 100 ze zbrojeniem według obliczeń. Ściany i pokrycie szybów wind wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego o grubości 200 mm, z betonu B25. Ściany podziemia technicznego wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego (beton B20, W8, F75) o grubości 250 - 500 mm. Podłogi i pokrycie - płyty o grubości 160 mm na belkach o przekroju 300 x 400 (mm). Materiałem stropów monolitycznych jest beton klasy B20, klasa zbrojenia AIII. Fundament nadbudówki stanowi monolityczna płyta żelbetowa o grubości 600 mm na fundamencie naturalnym. Usuwa się gliny płynnoplastyczne znajdujące się u podstawy płyty i tworzy się poduszkę ze średnioziarnistego piasku spoczywającą na tworzywie pylasto-piaszczystym IGE 3 (ρ = 2,05 t/m3, φ = 21°, s = 0,19 kgf/ cm2, E = 110 kgf/cm2). Materiał płyty fundamentowej – beton klasy B20, F75, W8, zbrojenie klasy AIII. Aby ograniczyć wpływ projektowanej rozbudowy na istniejący budynek, w strefie przyczółka przewidziano rozłączną ściankę szczelną wykonaną ze stalowej grodzicy nieusuwalnej, zanurzanej metodą wcięcia. Względna wysokość 0,000 odpowiada bezwzględnej wysokości 6.00 m. Obliczenia konstrukcji rozbudowy przeprowadzono przy użyciu pakietu oprogramowania SCAD 11.1. Oczekiwane osiadanie projektowanej przedłużki wynosi 2,6 cm. W celu ochrony konstrukcji podziemnych przed wodami gruntowymi zapewnia się hydroizolację powłok wewnętrznych i zewnętrznych.