Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Opracowano dokumentację projektową dotyczącą budowy wielorodzinnych budynków mieszkalnych zlokalizowanych na terenie niezabudowanym. Schronisko składa się z trzech budynków (budynek A, budynek B i budynek C) rozmieszczonych na działce w układzie szachownicy. Wejścia do budynków zaprojektowano od strony dziedzińca. Przeznaczeniem funkcjonalnym każdego projektowanego obiektu jest hostel typu apartamentowego. Rodzaj każdego projektowanego budynku to apartamentowiec mieszkalny. Budynek A – schronisko dwuczłonowe, pięciokondygnacyjne, podpiwniczone, bez poddasza, na planie łamanego prostokąta o wymiarach w skrajnych osiach 58,40x14.80 m. Wysokość pomieszczeń w piwnicy od podłogi do sufitu (wysokość pomieszczenia czystego) została zaprojektowana na 1,90 m, wysokość pomieszczenia czystego dla pomieszczeń na parterze wynosi 2,55 m, wysokość pomieszczenia czystego dla standardowych pięter wynosi 2,57 m, wysokość pomieszczenia czystego czwartego piętra wynosi - 2,99 m Największa wysokość płaszczyzny pionowej elewacji od poziomu terenu planistycznego (-1.39) do szczytu attyki budynku wynosi 16,72 m. Dla względnego znaku 0,000 przyjmuje się poziom wykończonej podłogi 1. piętra budynku. W piwnicy zaprojektowano pomieszczenia techniczne, kablówkę, wodomierz, ITP. Piętra mieszkalne projektuje się od pierwszego do piątego piętra. Na piętrze zaprojektowano pomieszczenie rozdzielni elektrycznych oraz pokój portierni. Do ewakuacji i komunikacji pomiędzy piętrami w każdej sekcji zaprojektowano klatki schodowe typu L1, posiadające wyjścia na teren przyległy do ​​budynku. Przewidziano wyjścia dachowe z klatek schodowych oraz metalowe schody przeciwpożarowe na różnicach wysokości dachu. Każda sekcja ma własne wejście i wyjście. Ściany zewnętrzne piwnicy aż do górnej części obszaru ślepego są żelbetowe monolityczne, ocieplone płytami piankowymi. Ściany zewnętrzne piwnicy powyżej górnej części ślepej strefy są żelbetowe monolityczne, ocieplone płytami piankowymi z plexi, a następnie okładzina kamienna. Ściany nośne zewnętrzne - trójwarstwowe: żelbetowe monolityczne, ocieplone płytami z wełny mineralnej i warstwą wykończeniową z pustaków silikatowych. Ściany zewnętrzne nienośne - dwuwarstwowe: z bloczków gazobetonowych z podporą podłogową i warstwą wykończeniową z pustaków silikatowych. Ściany wewnętrzne są żelbetowe monolityczne. Ściany klatek schodowych są żelbetowe monolityczne. W zależności od przeznaczenia lokalu, ściany wewnętrzne projektuje się z dodatkową przegrodą z płyt wpustowych poprzez płytę z wełny mineralnej (MWP), poprzez szczelinę powietrzną, lub z dodatkową przegrodą z bloczków z betonu komórkowego . Przegrody między mieszkaniami - bloczki gipsowe na pióro i wpust. Okna i drzwi balkonowe - profile metalowo-plastikowe z oknami z podwójnymi szybami i wbudowanymi nawiewnikami. Przeszklenie witraży klatek schodowych - profile metalowo-plastikowe wypełnione jednokomorowymi oknami z podwójnymi szybami z otwieranymi skrzydłami. Przeszklenia balkonów - witrażowa konstrukcja aluminiowa z pojedynczym przeszkleniem odpornym na uderzenia. Drzwi - metalowe i drewniane, przeszklone i głuche, ognioodporne i konwencjonalne. Dach (pokrycie) budynku jest płaski, łączony, ocieplony, z dachem z materiałów walcowanych, miejscami - z ochronną warstwą żwiru. Odpływ jest wewnętrzny. Wizjery są pomalowane na kolor metalowy. Do dekoracji ścian fasad stosuje się teksturowane cegły silikatowe o jasnożółtym kolorze. Do dekoracji ścian piwnicy stosuje się betonowy kamień z odłupaną powierzchnią przednią. Wystrój wnętrz lokalu i wykładzina podłogowa projektowane są zgodnie z przeznaczeniem lokalu: wykładzina podłogowa - z lateksowo-cementowo-betonowego, z płytek ceramicznych, z linoleum TZI, z betonu; ściany - malowanie emaliami ogólnego przeznaczenia, okładziny z płytek ceramicznych, tapetowanie; sufity - malowanie wodorozcieńczalne lub klejowe; akustyczne sufity podwieszane - Płyty Armstrong na ramie metalowej z wypełnieniem pustek wełną mineralną. Budynek B i budynek C projektowane są analogicznie do budynku A i w pełni odpowiadają przyjętym rozwiązaniom projektowym, przestrzennym, architektonicznym i artystycznym budynku A. Największa wysokość płaszczyzny pionowej elewacji budynku B od poziomu terenu projektowego (-1,40 m) do szczytu attyki budynku wynosi 16,73 m. Największa wysokość płaszczyzny pionowej elewacji budynku B od poziomu terenu projektowego (-1,37 m) do szczytu attyki budynku wynosi 16,70 m. Rodzaje i proporcje ilościowe mieszkań przyjmowane są zgodnie z układem mieszkań uzgodnionym z Klientem. Przewiduje się działania zapewniające dostępność budynku dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Wymiary przedsionków, szerokość korytarzy podłogowych i paneli drzwiowych, wysokość progów w drzwiach projektuje się zgodnie z SP 35-102-2001. Wejścia zaprojektowano z rampą. Rampy mają szerokość co najmniej 1,00 m, nachylenie 8%, boki - wysokość 0,25 m, ogrodzenie - z poręczami w dwóch poziomach, powłokę - twardą, antypoślizgową. Występują odcinki chodników z obniżonym krawężnikiem, wysokość kamienia bocznego przy różnicy wysokości nie przekracza 0,04 m.

Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

Schemat konstrukcyjny pięciopiętrowych, dwuczęściowych budynków hostelu jest przekrojowy. Wszystkie konstrukcje nośne wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego, betonu B25, W4, F75, zbrojenia roboczego A400, A240 w (podstawa - beton B25, W8, F75, zbrojenie robocze A400, A240). Ściany zewnętrzne nienośne - z bloczków gazobetonowych typu „H + H” D600, B3,5 o grubości 375 mm z dociepleniem zewnętrznym (grubość warstwy 100 mm) i wykończone cienkowarstwowym tynkiem z malowaniem. Murowanie z bloczków gazobetonowych - na kleju, z mocowaniem do ścian żelbetowych za pomocą elastycznych kotew zbrojeniowych wykonanych ze stali odpornej na korozję. Mocowanie izolacji do betonu komórkowego - kołki w kształcie talerza. Przyjęty w dokumentacji projektowej system elewacji termoizolacyjnej musi zostać opracowany na etapie „dokumentacji roboczej” i posiadać odpowiedni ważny certyfikat techniczny Ministerstwa Rozwoju Regionalnego Federacji Rosyjskiej. Ściany zewnętrzne nośne - z monolitycznego żelbetu o gr 160 mm z ociepleniem (grubość warstwy 150 mm) i wykończeniem jak ściany nienośne. Ściany zewnętrzne piwnicy stropu wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego o grubości 300 mm, z izolacją zewnętrzną warstwą pianki o grubości 100 mm, w obszarze obszaru ślepego - konsolą żelbetową, nad obszarem ślepym - wyłożony kamieniem betonowym Melikon-Polar o grubości 120 mm (beton B15, F50). Ściany nośne wewnętrzne - z monolitycznego żelbetu o gr 160 mm, skok ścian poprzecznych od 2,6 do 5,2 m. Parapet wykonany jest z cegły ceramicznej pełnej 1NF/100/2.0/50 wg GOST 530-2007 o grubości 380 mm. Mur - na zaprawie M50. Stropy i pokrycia dachowe - płyty ciągłe z betonu zbrojonego monolitycznego o grubości 160 mm, po obwodzie - z przekładkami termicznymi. Balkony i loggie - z przeszkleniami strukturalnymi, których prowadnice mocowane są do płyt stropowych podłoga po podłodze. Elementy schodów: marsze - żelbet prefabrykowany, podesty - z żelbetu monolitycznego. Szyby wentylacyjne - prefabrykowane bloczki żelbetowe. Nadproża - prefabrykowane żelbetowe i zbrojone cementem. Werandy, rampy, doły wykonane są z monolitycznego żelbetu, oddzielonego od budynków dylatacją. Beton B25, W8, F75, zbrojenie robocze A400, A240. Przestrzenną sztywność i stabilność kadłubów zapewnia sztywne połączenie wszystkich nośnych żelbetowych elementów rdzenia oraz wspólna praca ścian nośnych z dyskami twardymi podłóg monolitycznych. Obliczenia konstrukcji kadłuba wykonano przy użyciu pakietu oprogramowania Lira-Sapr 2013 PRO, stosując analizę elementów skończonych. Odporność ogniową konstrukcji potwierdza się obliczeniami. Poziom odpowiedzialności korpusu jest drugi (normalny). Zakłada się, że żywotność kadłubów wynosi co najmniej 50 lat (tabela 1 i klauzula 2.12 GOST R 545257-2010). Za ocenę 0,000 przyjmuje się ocenę piętra pierwszego piętra, odpowiadającą wartości bezwzględnej dla budynku „A” i budynku „C” - 4.45, dla budynku „B” - 3.45. Fundamenty budynków opracowano na podstawie badań inżynieryjno-geologicznych. Fundamenty - płyty na podłożu naturalnym. Płyty fundamentowe - z monolitycznego żelbetu o grubości 400 mm. Beton klasy B25, W8, F75, zbrojenie robocze klasy A400, A240. Bezwzględny ślad dna płyt fundamentowych budynku „A” i budynku „C” -1.78, budynku „B” - 0.78. Podstawę płyty fundamentowej budynku „A” stanowi ciężka glina pylasta ogniotrwała (IGE-3) o e=0,729, E=110 kgf/cm2, φII=17°, IL=0,38 oraz glina półstała lekka pylasta (IGE -4) przy e=0,385, E=140 kgf/cm2, φII=28°, IL=0,08. Podstawę płyty fundamentowej budynku „B” stanowi glina półstała lekka pylasta (IGE-4) o e=0,385, E=140 kgf/cm2, φII=28°, IL=0,08. Podstawę płyty fundamentowej budynku „B” stanowi ciężka glina pylasta ogniotrwała (IGE-3) o e=0,729, E=110 kgf/cm2, φII=17°, IL=0,38. Nacisk pod podeszwą fundamentów nie przekroczy 1,248 kgf/m2, obliczony opór gruntów fundamentowych jest nie mniejszy niż 1,963 kgf/m2. Przygotowanie pod fundamenty - warstwa betonu monolitycznego B7,5 o grubości 100 mm, wzdłuż warstwy piasku o grubości 400 mm (dla budynku „B” - 200 mm). Do przygotowania betonu zaprojektowano warstwę hydroizolacyjną z dwóch warstw walcowanego materiału z warstwą ochronną z jastrychu cementowo-piaskowego o grubości 40 mm. Maksymalny poziom wód gruntowych występuje na powierzchni ziemi. Wody gruntowe nie są agresywne w stosunku do betonu o normalnej przepuszczalności. Ochrona budynku przed wodami gruntowymi i wilgocią: drenaż; konstrukcja piwnicy skrzynkowa z betonu W8; układ zamkniętego obwodu wklejania hydroizolacji konstrukcji podziemnych. Oczekiwane średnie projektowe osiadanie fundamentów budynków wynosi 37,46 mm (maksymalne to 51,5 mm), względna różnica osiadania wynosi 0,0017. Budowę przewiduje się na terenie niezabudowanym, z lokalizacją budynków w odległości większej niż 40 m, poza strefą negatywnego wpływu na pracę statyczną podłoża gruntowego.