Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

Zgodnie z protokołem technicznym z oględzin istniejących obiektów, istniejący budynek kotłowni wzniesiono w XIX wieku według schematu konstrukcji murowej. Kategoria stanu technicznego – druga. Istniejące fundamenty to gruz pasowy. Głębokość fundamentu wynosi 1,95 ÷ 2,13 m, szerokość podstawy 500 ÷ 660 mm. U podstawy fundamentów zalegają piaski muliste, szare, gęste, nasycone wodą E=280 kg/cm2, φ=34, e=0,55. Stan techniczny fundamentów jest operacyjny. Istniejący budynek kotłowni i komin podlegają rozbiórce, za wyjątkiem fundamentów na terenie przyległym do istniejącego budynku. Poziom odpowiedzialności projektowanego budynku centralnego ogrzewania jest normalny. Budynek centralnego ogrzewania został zaprojektowany w konstrukcji szkieletowej. Konstrukcje metalowe zaprojektowano z zamkniętego profilu giętego ze stali C 245. Ściany zewnętrzne stanowią uchylne płyty typu „sandwich” o grubości 120 mm. Pokrycie zaprojektowano z płyt warstwowych o grubości 120 mm. Panele mocuje się do konstrukcji metalowych za pomocą wkrętów samogwintujących. Sztywność i stabilność ramy nośnej zapewnia montaż połączeń pionowych w obu kierunkach, połączeń poziomych pokrycia oraz połączeń poziomych ramy nośnej. Względna ocena 0,000 odpowiada wartości bezwzględnej 4.62. Obliczenia konstrukcji budowlanych wykonano przy użyciu programu SCAD w wersji 11.5. Fundament węzła CO stanowi monolityczna płyta żelbetowa o grubości 200 mm wykonana z betonu klasy B20, W6, F100. Pod fundamentami przewidziano przygotowanie tłucznia kamiennego o grubości 100 mm, wymianę gruntu sypkiego na preparat piaskowy o grubości do 2,1 m z zagęszczeniem warstwa po warstwie. Podstawą fundamentów są piaski pylaste, szare, zwarte, nasycone wodą. Obliczony opór gruntu wynosi 1,57 tf/m2, nacisk na grunt fundamentowy nie przekracza 0,6 tf/m2. Przewidywane osiadanie budynku wynosi nie więcej niż 1,4 m. Części budynków znajdują się w strefie możliwego wpływu budowy budynku stacji centralnego ogrzewania. Zakończono odbiory budowlane. Na podstawie wyników oględzin budynki zaliczono do drugiej kategorii stanu technicznego. Przewidywane maksymalne dodatkowe osiadanie budynków i budowli znajdujących się w strefie 30-metrowej nie przekracza wartości maksymalnych dopuszczalnych. Projekt przewiduje kontrolę geotechniczną otaczającej zabudowy w trakcie prac budowlano-montażowych.

Urządzenia inżynieryjne, sieci użyteczności publicznej, działalność inżynierska

Podłączenie do sieci ciepłowniczej punktu centralnego ogrzewania, zgodnie z Warunkami przyłączenia, odbywa się z magistrali ciepłowniczej CHPP-3, podłączonej do TK-1. Punkt podłączenia znajduje się na wejściu ciepła do domu, w piwnicy domu. Schemat zaopatrzenia w ciepło jest dwururowy. Układanie sieci ciepłowniczej od przyłącza do węzła centralnego ogrzewania oraz kołnierzy wejściowych zaworów na wejściu ciepła - podziemne, bezkanałowe i w kanałach nieprzejezdnych, a także naziemne w piwnicach. Do układania sieci ciepłowniczej przewiduje się stosowanie rurociągów stalowych zgodnie z GOST 8731-74 izolowanych pianką poliuretanową w płaszczu polietylenowym, do instalacji naziemnej - izolowanych cylindrami termoizolacyjnymi, laminowanymi folią aluminiową, z pokrywą warstwą włókna szklanego i pokrytą płynnym szkłem. Rozwiązania projektowe przewidują montaż prefabrykowanej komory termicznej w miejscu odgałęzienia rurociągu. Kompensację wydłużeń cieplnych sieci ciepłowniczej rozwiązuje się poprzez kąty obrotu rurociągów i instalację mieszkowych urządzeń kompensacyjnych. Czynnikiem chłodzącym jest woda o T1/T2 = 150/70°C. Ciśnienie obliczeniowe w punkcie podłączenia: P1-P2 = 6,0 kgf/cm2, P2 = 2,0 kgf/cm2. Moc cieplna punktu centralnego ogrzewania – 5,55 Gcal/h (6,45 MW). Jednostka centralnego ogrzewania jest zautomatyzowana, bez personelu konserwacyjnego. Schemat połączeń rurociągów sieci ciepłowniczej do systemów grzewczych budynków jest zależny, podłączenie rurociągów systemu zaopatrzenia w ciepłą wodę jest niezależne według schematu dwustopniowego. Do cyrkulacji chłodziwa służą pompy sterowane częstotliwością „Wilo” IL-65/170-11/2 (trzy pracujące i jedna rezerwowa). Do regulacji temperatury płynu chłodzącego montowany jest regulator temperatury VUG 125 F304, do regulacji ciśnienia regulator ciśnienia AFP/VFG2. Aby przygotować wodę do systemu CWU zgodnie ze schematem dwustopniowym, zapewniona jest instalacja dwóch wymienników ciepła: T5-MFG-39 z mocą cieplną 151,5 kW i moc cieplna TL3-BFG-45 75,5 kW. Węzeł centralnego ogrzewania zapewnia izolację termiczną urządzeń i rurociągów. Rozwiązania projektowe przewidują montaż licznika energii cieplnej w oparciu o zintegrowany ciepłomierz LOGIKA-7961 z przetwornikiem przepływu RM-5-T-I. Parametry płynu chłodzącego w węźle centralnego ogrzewania do podłączenia sieci ciepłowniczej budynków administracyjnych i mieszkalnych: T1/T2=95/70°C T3=65°C, P1-P2 = 2,65 kgf/cm2, P2 = 3,35 kgf/cm2, P3- P4 = 1,5 kgf/cm2, P4 = 3,0 kgf/cm2. Obciążenia cieplne systemów zużycia ciepła: ogrzewanie – 4,345 Gcal/h; zaopatrzenie w ciepłą wodę – 0,1606 Gcal/h. Schemat zaopatrzenia w ciepło jest czterorurowy. Rozwiązania projektowe przewidują trzy wyloty rurociągów ciepłowniczych przy obciążeniu cieplnym, uwzględniając straty w sieciach: wylot 1 - 2,535 Gcal/h; wydanie 2 - 1,833 Gcal/h; wydanie 3 - 1,095 Gcal/h. Układanie rurociągów ciepłowniczych od stacji CO do punktów ciepłowniczych odbiorców - podziemne, bezkanałowe i w kanałach nieprzejezdnych, pod podjazdami w obudowach, a także naziemne w podziemiach technicznych budynków. Do podziemnego układania rurociągów grzewczych przewiduje się stosowanie stalowych rurociągów spawanych elektrycznie zgodnie z GOST 30732-2006 izolowanych pianką poliuretanową w powłoce polietylenowej, przy układaniu rurociągów o średnicach do DN125 - elastyczne rurociągi izolowane cieplnie „Isoproflex- A” z izolacją termiczną z pianki poliuretanowej, przy układaniu rurociągów stalowych sieci ciepłowniczej do podziemi technicznych budynków - izolowanych cylindrami termoizolacyjnymi, laminowanych folią aluminiową, z warstwą wierzchnią z włókna szklanego i pokrytych płynnym szkłem. Do podziemnej instalacji rurociągów doprowadzających ciepłą wodę stosuje się rury z polietylenu usieciowanego PEX „Isoproflex-A” izolowanego pianką poliuretanową w płaszczu polietylenowym, do instalacji naziemnej - rury wykonane ze stali odpornej na korozję 12Х18Н10Т według GOST 9941-81 izolowane cylindrami termoizolacyjnymi pokrytymi folią aluminiową, z warstwą wierzchnią z włókna szklanego i powłoką z płynnego szkła. Rozwiązania projektowe przewidują montaż prefabrykowanych żelbetowych komór termicznych TK-1, TK-2 i TK-3. Kompensacja wydłużeń cieplnych rurociągów stalowych sieci ciepłowniczej rozwiązywana jest poprzez kąty obrotu rurociągów. Zaopatrzenie w wodę (zaopatrzenie w wodę) i odprowadzanie ścieków do odbiorców obiektu odbywa się zgodnie z warunki połączenia. Zaopatrzenie w wodę (zaopatrzenie w zimną wodę) odbywa się z wlotu wodociągu poprzez dwa wejścia z rur PE100SDR17 D=63 mm. Planowane jest zainstalowanie licznika wody zgodnie z TsIRV 02A.00.00.00. Gwarantowane ciśnienie w miejscu podłączenia wynosi 28 m wody. Sztuka. Szacunkowe zużycie wody zimnej wynosi 29,24 m3/dobę, w tym dla: potrzeby bytowe i pitne – 0,04 m3/dobę; potrzeby technologiczne – 29,2 m3/dobę. Szacunkowe zużycie zimnej wody do nawadniania przyległego terenu (wodą importowaną) wynosi 0,452 m3/dobę. Szacunkowe zużycie wody zimnej na potrzeby okresowe wynosi 5,39 m3/dobę raz w roku. System zaopatrzenia w wodę pitną jest ślepym zaułkiem, jednostrefowy. Wymagane ciśnienie w systemie zaopatrzenia w wodę pitną wynosi 19,9 m wody. Sztuka. Do montażu systemu zaopatrzenia w wodę pitną wybrano rury stalowe spawane elektrycznie. Gaszenie zewnętrzne zapewniane jest z hydrantów przeciwpożarowych D=125 mm instalowanych na publicznych sieciach wodociągowych. Zużycie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru wynosi 10 l/s. W projektowanych sieciach kanalizacji ogólnokanalizacyjnej przewiduje się odprowadzanie ścieków przemysłowych w ilości 0,04 m3/dobę, ścieków okresowych w ilości 2,49 m3/dobę raz w roku oraz wód opadowych o przepływie 1 l/s, a następnie do kanalizacji studnia nr 3,89 na kanalizacji gminnej. Do ułożenia sieci kanalizacyjnej ze stopów wybrano rury kanalizacyjne z polipropylenu D=160 mm. Dla budynku zaprojektowano następujące instalacje: kanalizacja przemysłowa (do odprowadzania ścieków z urządzeń technologicznych), kanalizacja zewnętrzna. Do wykonania kanalizacji przemysłowej wybrano rury stalowe spawane elektrycznie oraz rury kanalizacyjne żeliwne. Zgodnie z warunkami technicznymi zasilania, dopuszczalna moc przyłączeniowa wynosi 54,3 kW. Napięcie zasilania – 380 V, kategoria zasilania – 2. Źródła zasilania: główne źródło zasilania – PS-36 (T-2), przyłącze – RU-0,4 kV TP-797, rezerwowe źródło zasilania – CHPP-3, przyłącze – RU-0,4 kV TP-358. Jako dodatkowe źródło zasilania przewiduje się wykorzystanie mobilnego agregatu prądotwórczego na olej napędowy o mocy 64 kW, I stopień automatyzacji. Kable elektroenergetyczne od RU-0,4 kV TP-797 i od RU-0,4 kV TP-358 układane są w gruncie na głębokość 0,7 m. Zabezpieczenie kabli na skrzyżowaniach z liniami elektroenergetycznymi wykonano z rur azbestowo-cementowych. Na całej trasie mechaniczną ochronę kabla stanowią cegły gliniane. Odległość pomiędzy wzajemnie redundantnymi kablami wynosi 0,3 m, pomiędzy nimi ułożone są cegły gliniane. Do wprowadzania i dystrybucji energii elektrycznej w węźle centralnego ogrzewania instalowana jest rozdzielnica ShchR z dwoma wejściami z automatycznym załączaniem zasilania rezerwowego. Odbiorniki elektryczne kategorii 1 obejmują instalację gaśniczą, urządzenia do pomiaru ciepła, kompleks bezpieczeństwa, oświetlenie naprawcze i awaryjne. Do zasilania sterownika dostarczany jest zasilacz UPS. Pomiar energii elektrycznej zapewnia bezpośrednio podłączony licznik energii elektrycznej na wejściu do ShchR. Budynek centralnego ogrzewania jest uziemiony rezystancją uziemienia nie większą niż 4 omy. Obwód uziemiający wykonany jest z poziomego przewodu uziemiającego (taśma stalowa 40x4) i pionowych przewodów uziemiających - kątownik stalowy 40x40x4. Kotłownia wyposażona jest w układ wyrównywania potencjałów. Tablica rozdzielcza jest wyposażona w główną szynę uziemiającą. Uziemienie mobilnego agregatu prądotwórczego na olej napędowy wykonuje się poprzez przykręcenie obudowy generatora na olej napędowy do obwodu uziemiającego stacji CO. Budynek węzła centralnego ogrzewania chroniony jest przed bezpośrednim uderzeniem pioruna i jego wtórnymi przejawami poprzez działanie osłonowe budynków wysokościowych zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie węzła centralnego ogrzewania. W kotłowni zastosowano kable i przewody marek VVGng, PVSng, KVVGng i VVGng-FRLS. Kable układane są w kanałach kablowych w sposób otwarty. Kotłownia wyposażona jest w oświetlenie robocze, naprawcze i awaryjne. Oświetlenie robocze zapewniają oprawy ze świetlówkami. Oświetlenie awaryjne wykonuje się za pomocą lamp przeciwwybuchowych. Do oświetlenia wejścia zastosowano lampę PSH z żarówką. Naprawa oświetlenia wykonywana jest przy napięciu 12V. Na podstawie specyfikacji technicznych wdrożono Zautomatyzowany System Dyspozycji i Kontroli Urządzeń Systemów Inżynierskich. Projekt przewiduje automatyzację stacji centralnego ogrzewania bez stałej obecności personelu konserwacyjnego. Automatyzacja i kierowanie pracą węzła CO realizowana jest w oparciu o sterownik CX1010-0011. Transmisja danych do centralnego centrum danych odbywa się dwoma kanałami – głównym i zapasowym. Do zorganizowania głównego kanału komunikacji wykorzystywany jest modem GSM. Do zorganizowania zapasowego kanału komunikacyjnego wykorzystuje się modem ADSL i router Mikrotik RB450G, co zapewnia automatyczne przełączanie kanałów komunikacyjnych z priorytetem względem głównego. Sygnały alarmowe i informacyjne przesyłane są w sposób ciągły. Sygnały przesyłane są do jednolitego systemu dyspozytorskiego. Zgodnie z warunkami technicznymi, instalacja abonenckich linii komunikacyjnych od istniejących granic odcinka bilansowego do rekonstruowanych obiektów odbywa się kablem telefonicznym PRPPM 2x0.5, miejsce przyłączenia stacji CO do sieci komunikacyjnych zlokalizowanej w budynku centralnego ogrzewania. Zgodnie z umową pod tym adresem była już wcześniej udostępniona linia telefoniczna. Dedykowany dostęp do sieci Internet oraz stały dostęp poprzez łącze abonenckie świadczone są zgodnie z umową „O świadczeniu usług komunikacyjnych”. System alarmowy bezpieczeństwa został wykonany w oparciu o specyfikację techniczną. W celu zainstalowania systemu alarmowego w projektowanym obiekcie projekt przewiduje montaż urządzeń zapewniających ochronę w dwóch liniach bezpieczeństwa: obwód lokalu: do otwarcia - z magnetycznym kontaktowym czujnikiem bezpieczeństwa „IO102-20/B2P”; za włamanie - z czujnikiem bezpieczeństwa na podczerwień „Foton-Sh”; kubatura obiektu - czujki bezpieczeństwa na podczerwień „RX-40 QZ”. Urządzenie odbiorcze i sterujące alarmami bezpieczeństwa i pożarowymi (PPKOP) „Matrix 832” służy jako urządzenie odbiorcze dla systemu alarmowego. „Arkan SP-2.06” służy jako urządzenie do transmisji sygnału do centrum dowodzenia „Arkan”. Do transmisji sygnałów z centrali Matrix 832 do Arkana SP-2.06 wykorzystywane są programowalne wyjścia wbudowane w Matrix 832. Projekt przewiduje możliwość wyprowadzenia drogą radiową do centrali Arkan z urządzenia Arkan SP-2.06 następujących sygnałów: uzbrojenie; rozbrajający; alarm bezpieczeństwa; awaryjne ~220 V; brak energii; Sabotaż, sabotaż. Projekt przewiduje wyprowadzenie sygnału „Penetracja obiektu” z urządzenia Arkan SP-2.06 na panel automatyki centralnej sterowni sterowni. Następnie sygnał „Penetracja obiektu” przekazywany jest z centrali do centrum dowodzenia dwoma kanałami komunikacyjnymi – głównym lub zapasowym. System kontroli dostępu i zarządzania wykonywany jest w oparciu o specyfikacje techniczne. System kontroli dostępu i zarządzania realizowany jest za pomocą kontrolera Proxy H1000, przycisku sterującego „Wyjście” oraz czujnika magnetycznego. Z tego systemu do centralnego centrum sterowania odbierane są następujące sygnały informacyjne: sygnał zamknięcia drzwi; sygnał wyjścia z kotłowni. Aby zautomatyzować systemy zaopatrzenia w wodę, na wlocie zimnej wody do węzła centralnego ogrzewania przewidziano pompy uzupełniające, którymi steruje się sterownik BECKHOFF zainstalowany w panelu sterowni. Projekt przewiduje zabezpieczenie pomp przed suchobiegiem w trybie ręcznym i automatycznym. Zunifikowany system dyspozytorski odbiera sygnały o pracy, wypadku, suchobiegu i trybie pracy (ręczny/automatyczny) pomp. Sygnały o zużyciu wody na uzupełnienie i chłodziwie przesyłane są do systemu dyspozytorskiego siecią SP z ciepłomierza, do którego na wejściu do stacji CO podłączony jest wodomierz zimnej wody. Aby utrzymać temperaturę powietrza w pomieszczeniu centrali w okresie zimowym, zamontowano dwa konwektory. W dostawie konwektorów znajdują się termostaty, których sygnał włącza/wyłącza konwektory. W celu usunięcia nadmiaru ciepła w okresie nieogrzewania w pomieszczeniu centrali CO instaluje się wentylator wyciągowy sterowany sygnałami z termostatów zainstalowanych w pomieszczeniu centrali. Sygnał „Awaria systemu sterowania ogrzewaniem” przekazywany jest do jednego centrum sterowania, które obejmuje sygnały awaryjne dla nagrzewnic i wentylatora wyciągowego. Ogrzewanie pomieszczeń stacji CO projektowane jest w celu utrzymania temperatury nie niższej niż +5°C i realizowane jest poprzez ciepło doprowadzone z urządzeń procesowych. W trybie awaryjnym przewidziano instalację elektrycznych urządzeń grzewczych (konwektorów). Pomieszczenie centralnego ogrzewania wyposażone jest w wentylację nawiewno-wywiewną, służącą do jednorazowej wymiany powietrza wentylacji ogólnej w okresie chłodnym roku oraz do asymilacji nadmiaru ciepła w okresach przejściowych i ciepłych.