Rozwiązania architektoniczne

 Zadaniem nabrzeża jest zapewnienie komunikacji pomiędzy miejscowościami położonymi na wyspach w delcie rzeki. Zgodnie ze specyfikacją techniczną projektu, warunki eksploatacji nabrzeża to możliwość bezpiecznego podejścia, postoju i wykonywania operacji pasażerskich dla rzecznych statków pasażerskich typu „Moskwa”, projekt nr R-51E, oraz holownik, projekt nr 4983. Konstrukcję nabrzeża zaprojektowano jako kotwę kotwioną z blachy szczelnej z nadbudówką żelbetową. Długość linii nabrzeża wynosi 43,5 m, całkowita długość nabrzeża wzdłuż przodu wynosi 47,7 m. Wysokość kordonu nabrzeża wynosi +2,30 m w bałtyckim systemie wysokości. W rzucie konstrukcję nabrzeża zaprojektowano w formie nasypu czołowego z linią kordonu nabrzeża równoległą do brzegu rzeki. W górnej części ściana czołowa pirsu usytuowana jest pod kątem 45° do linii kordonu w celu przejęcia obciążeń podczas wiosennego dryfu lodu oraz kierunku przepływu wody podczas powodzi. W dolnej części nabrzeża ściana czołowa usytuowana jest pod kątem 90° do linii kordonu. W środkowej części nabrzeża w nadbudówce do wsiadania i wysiadania pasażerów przy niskim stanie wody zaprojektowano platformę o rzędnej +1,25 m w układzie wysokości Bałtyku. Na działce znajdują się schody i rampa. Przy wysokim stanie wody w rzece pasażerowie wsiadają i wysiadają po drabinach bezpośrednio do kordonu pirsu w specjalnie wyznaczonych miejscach. Na nabrzeżu planowany jest montaż czterech przednich słupków cumowniczych typu TSO-16 zgodnie z GOST 17424-72. W narożnikach mola znajdują się dwa cokoły, dwa pośrodku. Nabrzeże wyposażone jest w odbojniki w postaci gumowych cylindrów o średnicy 400 mm. Wzdłuż kordonu i na lądowisku zainstalowano ogrodzenie o wysokości 1,1 m na pomoście. Poręcz - metalowa spawana, typu stojakowego z ażurowym wypełnieniem. W środkowej części koi, w poręczy, znajdują się dwa przejścia o szerokości około 1,7 m dla przejeżdżających pasażerów. Przejścia zamykane są zdejmowanymi łańcuchami. Wzdłuż głowicy nabrzeża projekt przewiduje budowę chodnika dla pieszych, podniesionego o 150 mm od powierzchni pokrycia nabrzeża. Aby ograniczyć wjazd pojazdów na chodnik, wzdłuż chodnika montuje się dodatkowo metalowe płoty o wysokości 450 mm. Całkowita wysokość ogrodzenia od poziomu jezdni wynosi 0,6 m. Główne przekrycie pomostu wykonane jest z prefabrykowanych płyt żelbetowych o grubości 0,16 m. Wykładziny ciągów pieszych i poczekalni wykonane są z figurowych płyt chodnikowych. Dla pasażerów na molo dostępna jest poczekalnia z pawilonem. Pawilon wykonany jest z metalu i swoją konstrukcją przypomina pawilony oczekujące na przystankach komunikacji miejskiej. Projekt nie przewiduje budowy specjalnych pomieszczeń do celów głównych, pomocniczych i technicznych. Aby umożliwić bezpieczną pracę obiektu w nocy, na molo zainstalowano sztuczne oświetlenie. Połączenia ściany nabrzeża z brzegiem po górnej i dolnej stronie nabrzeża wzmocnione są narzutem skalnym w odcinkach o długości 10 m. Żelbetowa nadbudówka (głowica) nabrzeża od strony akwenu ma wysokość 2,10 m i wysokość pionową XNUMX m. powierzchnia przednia. Dno oczepu betonowego w czasie żeglugi sięga do średniego poziomu wody w rzece, co zakrywa grodzice i liczne elementy konstrukcyjne w konstrukcji betonowej. Osadzone w metalu części żelbetowej głowicy, oczy i drabina są pomalowane na szaro, aby dopasować się do odcienia betonowej powierzchni. Kolor relingów i słupków cumowniczych jest czarny. Malowanie grodzic podstawy filaru służy głównie jako zabezpieczenie antykorozyjne, dlatego preferowanym kolorem jest czerwony (RAL 3000-3003, 3013 lub podobny), dobrany tak, aby pasował do koloru produktów korozji stali.

 Konstruktywne decyzje

Poziom odpowiedzialności konstrukcji to II. Klasa konstrukcji hydraulicznej - III. Średni dzienny obrót pasażerów wynosi 100 osób/dzień. Konstrukcję nabrzeża zaprojektowano jako kotwioną konstrukcję kotwową z blachy szczelnej z nadbudówką żelbetową. Projekt został opracowany w oparciu o materiały konstrukcyjne wg serii 3.504.2-25. Elewacja kordonu nabrzeża wynosi +2,300 m w bałtyckim układzie wysokości z 1946 roku. Ściany czołowe i kotwowe rygli wykonane są z blachy szczelnej typu L-5UM ze stali w klasie wytrzymałości 235 wg TU 14-102- 8-2003. Grodzica ściany przedniej zanurzona jest do poziomu bezwzględnego minus 21,0 m. Pióro ściany czołowej otwieraczy zanurzone jest na poziomie minus 21,0 m, minus 12,2 m, minus 10,2 m, czyli schodkowo, w zależności od wysokości ściany. Konstrukcje prętów kotwiących projektuje się zgodnie z serią 3.504.1-23 wydanie 3. Rozstaw prętów kotwiących wynosi 2,0 m, co odpowiada szerokości czterech grodzic. Zwykłe pręty kotwiące projektuje się z prętów okrągłych o średnicy 75 mm, kotwy cokołowe - o średnicy 80 mm. Pręty kotwiące mocuje się do ściany szczelnej za pomocą pasa rozprowadzającego wykonanego z sparowanych ceowników nr 27P. Kołki do mocowania pasa rozdzielczego wykonane są z prętów okrągłych o średnicy 56 mm. Ściana kotwiąca utrzymująca ścianę przednią wykonana jest z grodzic o długości 7,30 m. Odcinki ścian kotwiących przejmujące dodatkowe obciążenia od kotew cokołowych zbudowane są z grodzic o długości 7,70 m. Ściany kotwiące klap końcowych wykonane są z grodzic o długości 4,70 m. Aby zmniejszyć ciśnienie hydrostatyczne przy minus 1,0 m, w grodzicach ściany przedniej wykonuje się otwory o rozstawie 5,0 m i montuje się syfony. Montuje się również pryzmę drenażową z kamienia o wymiarach 150-200 mm, frakcji kamienia łamanego 5-20 mm i 4070 mm przy użyciu geowłókniny 400 g/m2. Zasypkę wypełnia się przepuszczalną ziemią piaszczystą o kącie tarcia wewnętrznego co najmniej 30° i szybkości filtracji co najmniej 3 m/dzień. Nadbudowa górna wykonana jest w formie oczepu żelbetowego wykonanego z betonu klasy VZO, W6, F30. Żelbetowa konstrukcja nośna jest podzielona na trzy części za pomocą dylatacji. Jako złącza dylatacyjne zastosowano naklejkę złożoną z dwóch warstw zgrzewanego materiału hydroizolacyjnego „Tehnoelastmost”, „Mostoplast” lub podobnych materiałów. Podczas betonowania odcinków konstrukcji nośnej w układach cokołów do słupków cumowniczych montuje się osadzone ramy, produkty osadzone do odbojnic, pręty kotwiące cokołu i balustrady. Zapewniony jest montaż drabiny. W środkowej części pirsu w nadbudówce zaprojektowano pomost o rzędnej +1,25 m w bałtyckim układzie wysokości z 1946 roku. do wchodzenia na pokład (schodzenia ze statku) pasażerów przy niskim stanie wody. Na działce znajdują się schody i rampa. Konstrukcja schodów została zaprojektowana zgodnie z serią 1.050.9-4.93, żelbetowe stopnie schodów zgodnie z GOST 8717.1-84. Przy wysokim stanie wody na rzece pasażerowie wsiadają (schodzą na ląd) po drabinach bezpośrednio do kordonu nabrzeża w specjalnie do tego wyznaczonych miejscach. Nabrzeże przewiduje montaż czterech przednich słupków cumowniczych typu TSO-16 zgodnie z GOST 17424-72. W narożnikach mola znajdują się dwa cokoły, dwa pośrodku. Nabrzeże wyposażone jest w odbojniki w postaci gumowych cylindrów o średnicy 400 mm. Konstrukcja odbojnic została zaprojektowana zgodnie z serią 7.504.9-1. Ponieważ podczas żeglugi na rzece poziom wody może ulegać znacznym wahaniom (od -0,99 do 1,78 m p.p.), odbojnice główne są typu nachylonego. Na platformie pasażerskiej dodatkowo zamontowane są odbojnice poziome. Przy maksymalnym odkształceniu odbojnic pomiędzy nadbudówką nabrzeża a burtą statku pozostaje margines co najmniej 200 mm. Wszystkie osadzone oczka montuje się w głowicy mola na równi z czołową powierzchnią betonu. Wzdłuż kordonu i na lądowisku zainstalowano ogrodzenie o wysokości 1,1 m na pomoście. Poręcz - metalowa spawana, typu stojakowego z ażurowym wypełnieniem. Wzdłuż linii nabrzeża balustrady montowane są na oddzielnych blokach fundamentowych. Wzdłuż głowic otworów pomostów słupki poręczy osadzone są na elementach osadzonych w sekcjach głowicy. Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji metalowych odbywa się przy użyciu mas Jotamastic 87 w jednej warstwie o grubości suchej powłoki 200 mikronów. Grodzice, pręty kotwiące, pasy dystrybucyjne i inne konstrukcje metalowe molo malowane są farbą Jotamastic 87 Red CC o grubości 300 mm.