Rozwiązania technologiczne i projektowe

 Dokumentacja projektowa przewiduje generalny remont ściany nasypu. Do głównych rozwiązań napraw głównych zalicza się: naprawy główne ściany nasypu; wymianę odwodnienia powierzchniowego z chodnika technicznego wzdłuż jezdni nasypu wraz ze zmianą nachylenia poprzecznego chodnika technicznego w stronę jezdni; zrzut wód powierzchniowych do odbudowanych studni deszczowych w jezdni wału; przebudowa kamieni bocznych oddzielających jezdnię od chodnika technicznego i chodnika technicznego od chodnika dolnej kondygnacji; odtworzenie konstrukcji chodnika dolnej kondygnacji; naprawa nawierzchni asfaltobetonowej jezdni na placach robót oraz nawierzchni chodnika technicznego z płytek ceramicznych. aranżacja rabat kwiatowych w rejonie klatki schodowej. Nachylenie poprzeczne chodnika technicznego wynosi średnio 10‰, chodnika niższego poziomu - chodnika przybrzeżnego - 20‰. Profile podłużne są zbliżone do istniejących. Konstrukcje nawierzchni drogowych jezdni w miejscach przebudowy studni deszczowych: gorący gęsty drobnoziarnisty asfaltobeton typu A w klasie I na bitumie lepkim BND 60/90, GOST 9128-2009, – 5,0 cm; gorący, gęsty, gruboziarnisty beton asfaltowy typu A, klasa I, na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, – 6,0 cm; geosiatka 40/17; gorący porowaty gruboziarnisty beton asfaltowy I gatunku na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, – 12,0 cm; kruszony kamień granitowy gat. 1000, frakcja 40-70, z odpryskami, GOST 8267-93, 25607-2009 – 22,0 cm; piasek drobny (zawartość frakcji ilastej 5%), Kf≥3 m/dobę, GOST 8736-93*, – 30,0 cm (do renaturyzacji w miejscach zdemontowanych połączeń). Konstrukcje remontowanego chodnika technicznego: płyty chodnikowe GOST 17608-91*, – 8,0 cm; sucha mieszanka cementowo-piaskowa GOST 23558-94 - 4,0 cm; granit kruszony gat. 800, frakcja 40-70, z odpryskami, GOST 8267-93, 25607-2009 – 29,0 cm; na istniejącym podłożu piaszczystym. Konstrukcje odrestaurowanego chodnika niższej kondygnacji - chodnik przybrzeżny: gorący piasek gęsty asfaltobeton typu G, klasa II, GOST 9128-2009 - 3,5 cm; beton asfaltowy gorący piasek wysokoporowaty klasa I, GOST 9128-2009 – 4,0 cm; kruszony kamień granitowy gat. 800, frakcja 40-70, z odpryskami, GOST 8267-93, 25607-2009 – 15,0 cm; drobny piasek, Kf≥3 m/dzień, GOST 8736-93*, – 30,0 cm Po zakończeniu prac jezdnia zostanie frezowana na pełną szerokość (w kierunku Mostu Bolszeochtyńskiego) wraz z ułożeniem wierzchu warstwa betonu asfaltowego: gorący gęsty drobnoziarnisty asfaltobeton typu A, klasa I, na lepkim bitumie BND 60/90, GOST 9128-2009, – 5,0 cm; Kamienie boczne zapewniające oddzielenie jezdni od chodników – 1GP, 2GP, 3GP, na odcinkach przejść dla pieszych – GPV. Projekt wykonawczy tego odcinka wału opracowano w latach 1967-1978. Budowę prowadzono etapami w latach 1970-1981. Całkowita długość rejonu remontu kapitalnego wynosi 1200,0 m. Ściana nasypu podlegająca remontowi głównemu: zapewnia ochronę brzegów tj. ochrona wybrzeża przed uderzeniami fal i lodu, zapobieganie erozji; podtrzymuje skarpę przybrzeżną i pochłania boczne ciśnienie gruntu od pojazdów na jezdni nasypu oraz od pieszych na chodniku wzdłuż ściany; architektonicznie tworzy brzeg rzeki i jest częścią zespołu nasypowego historycznego centrum miasta. Nasyp zapewnia przejazd pojazdów po autostradzie zlokalizowanej na poziomie górnej kondygnacji, a przejazd pieszych po chodniku na poziomie dolnej kondygnacji. Na poziomie szczytu gzymsu ściany dolnej kondygnacji zamontowano chodnik o szerokości 6,0 m. Chodnik pokryty jest asfaltobetonem na zasypce piaskowej. Drenaż z dolnej kondygnacji odbywa się poprzez studnie drenażowe umieszczone w pobliżu ściany górnej kondygnacji. Ogrodzenie ściany dolnej kondygnacji stanowi parapet granitowy o wysokości 870 mm. Jezdnia nasypu ma szerokość 20,0 m i jest oddzielona od chodnika dolnej kondygnacji chodnikiem technicznym o szerokości 2,50 - 6,0 m z kostki betonowej i krawężnikiem o wysokości 40 cm na poboczu jezdni. W celu oceny stanu eksploatacyjnego nasypu, stwierdzenia usterek i uszkodzeń przeprowadzono oględziny nasypu. Na podstawie wyników oględzin części nawodnej i podwodnej obiektu oraz oceny jego stanu technicznego ustalono: 1. Obecny stan głównych elementów nośnych ściany wału (pale żelbetowe i elementy prefabrykowanego rusztu monolitycznego) określa się jako zadowalający. Elementy nośne nie posiadają widocznych uszkodzeń (pęknięcia, zniszczenia warstwy ochronnej przy odsłoniętym zbrojeniu, ślady wymywania i karbonatyzacji betonu). Wyjątkiem są bloczki prefabrykowane montowane na powierzchniach elewacyjnych dolnych platform zjazdów, gdzie obserwuje się niszczenie betonu z odsłonięciem zbrojenia. Wady te charakteryzują się trwałością III kategorią wad. 3. Obecny stan okładzin granitowych ścian nasypów wyższych, dolnych kondygnacji i zejść charakteryzuje się pod względem trwałości III kategorią uskoków. 3. Stan transportowy i eksploatacyjny chodnika górnej kondygnacji muru nasypu pod względem bezpieczeństwa ruchu charakteryzuje się kategorią B. Dokumentacja projektowa remontu muru nasypu przewiduje: zachowanie istniejących rozwiązań planistycznych i wysokościowych chodnika wał przeciwpowodziowy. modyfikację istniejącego systemu odwodnienia powierzchniowego z chodnika technicznego, zapewniając spadek poprzeczny chodnika technicznego w stronę jezdni. usunięcie usterek stwierdzonych podczas oględzin nasypu. Istniejąca ściana nasypu została zaprojektowana na standardowe tymczasowe obciążenie pryzmy zawaleniowej wynoszące 2,0 t/m2.

Remont kapitalny ściany wału obejmuje następujący zakres prac:

1. Remonty główne (renowacja) okładzin granitowych ścian kondygnacji dolnej, kondygnacji górnej i skarp.

 2. Środki zapewniające szczelność gruntu istniejącej ściany nasypu. Okładzina granitowa ściany wału w części nadziemnej wymaga całkowitego oczyszczenia i spoinowania. W celu wyeliminowania tego typu wady dokumentacja projektowa przewiduje następujące rodzaje prac: 1. Usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni czołowej. 2. Oczyszczenie powierzchni czołowej z trudnych do usunięcia zanieczyszczeń za pomocą myjki.

 3. Łączenie szwów ściany nasypu masą naprawczą na bazie kompozycji TsMID-3GSh z doszczelnianiem szwów pakułem na głębokość 2,5 cm, usunięto wady okładzin w postaci ubytków płyt okładzinowych granitowych, pęknięć i odprysków. zidentyfikowane w ograniczonych obszarach, głównie w miejscach dylatacji. Dokumentacja projektowa przewiduje likwidację uszkodzeń okładziny w rejonie dylatacji, przeprowadzaną wraz z naprawą samych dylatacji. W przypadku odkształceń temperaturowych nasypu, naprawione dylatacje zapobiegną uszkodzeniu okładziny granitowej w obszarach przylegających do pokładu. Konstrukcja szwów: uszczelnienie pionowe - uszczelnienie szwu pomiędzy prefabrykowanymi bloczkami liną poliuretanową i uszczelnienie szwu wzdłuż krawędzi elewacji bloczków gumą NO-68-1 z mocowaniem bloczków do betonu za pomocą kotew wkręcanych HUS-HR (Hilti) ; Uszczelnienie pionowe - uszczelnienie szwu pomiędzy płytami granitowymi okładziny zawiasowej za pomocą wiązek poliuretanowych i wycięcia szwu z elewacji za pomocą dwuskładnikowej masy uszczelniającej poliuretanowej TECTOR-203 (TU 5772-001-50002263) lub dwuskładnikowego poliisulipidu ( tiokol) utwardza ​​AM-98 z uszczelnieniem szwu, głębokość do 05 mm. Szerokość szwu nie przekracza 10 mm. Wady w podwieszanych okładzinach granitowych w postaci niewielkich ubytków i odprysków poddawane są mastyksowi o składzie na bazie żywic poliestrowych. Kamienie gzymsowe i parapetowe posiadające pęknięcia i odpryski, zgodnie ze stanem technicznym. 

Aby naprawić uszkodzone oczka, dokumentacja projektowa przewiduje następujące rodzaje prac:
1. Demontaż okładzin granitowych (płyty elewacyjne, masywne kamienie gzymsowe i parapetowe) w rejonie uszkodzonego oczka.
2. Demontaż (cięcie) konstrukcji metalowych uszkodzonego oka.
3. Montaż konstrukcji metalowych nowo wyprodukowanego ucha (pomalowanego lakierem smoły węglowej klasy A w 2 warstwach) w wywierconym otworze za pomocą kapsułek z kotwą chemiczną Hilti.
4. Montaż podwieszanej okładziny granitowej, gzymsu i parapetu.

Na przejściach podwodnych planowane jest zainstalowanie znaków sygnalizacyjnych przybrzeżnych „Nie rzucaj kotwic” (GOST 26600-98), które obecnie są zagubione. Aby wyeliminować istniejące osiadania i awarie za ścianą górnej kondygnacji oraz zapobiec ich późniejszemu wystąpieniu, w dokumentacji projektowej remontów głównych opracowano środki zapewniające nieprzepuszczalność gruntu ściany nasypu. Biorąc pod uwagę konstrukcję oczepu pala oraz obecność mediów, obszar, w którym stwierdza się uszkodzenia gruntu, dzieli się na 3 części, w których zastosowano różne środki zapewniające nieprzepuszczalność gruntu ściany nasypu. Sekcja nr 1 - PK0+85,0 - PK1+80,0. Długość 95,0 m. Dokumentacja projektowa przewiduje remont konstrukcji filtra powrotnego od chodnika brzegowego (kondygnacja dolna) obejmując następujące rodzaje robót: zabudowa do elewacji. (+) 0,200 (BS) gruntu podstawowego konstrukcji nawierzchni chodnika; wypełnienie z kruszonego kamienia fr. 40-70 do zaznaczenia. (+) 1,300 (BS) - spód prefabrykowanych poprzeczek; układanie worków z mieszanką piaskowo-cementową w obszarze prefabrykowanych poprzeczek; wypełnienie ASG do elewacji. (+) 1,700 (BS) - wierzchołek prefabrykowanych poprzeczek; ułożenie materiału geosyntetycznego Taypar na wyrównanej powierzchni; wysypywanie piasku na spód konstrukcji drogi poprzez zagęszczanie warstwa po warstwie. Sekcja nr 2 - PK1+80,0 - PK5+75,0. Długość 395,0 m. Działania zapewniające wodoszczelność ściany wału na całej długości tego odcinka przewidują przywrócenie ciągłości konstrukcji rzędów pali: montaż za istniejącą konstrukcją rusztu palowego i ścianą górna kondygnacja dodatkowego ciągłego rzędu pali z grodzic Larsen IY o długości 14,0 m. Zanurzenie grodzicy – ​​młot wibracyjny wysokiej częstotliwości. U góry rząd grodzic jest połączony monolitycznym żelbetem. belka czołowa. Znak dna belki zwieńczej przyjmuje się na znaku dna istniejącej płyty rusztowej (+) 1,200 (BS). Czapka betonowa - B25 F200 W6. W tym obszarze przez ścianę nasypu przechodzi króciec kanalizacji bytowej d1000 mm (PK3+75) oraz odpływ wody d920 mm z odpływem awaryjnym d630 mm (PK5+63). Zgodnie z warunkami technicznymi organizacji eksploatujących zanurzenie grodzic w strefie użytkowej można przeprowadzić w odległości co najmniej 2 metrów. W dodatkowym rzędzie pali znajdują się szczeliny osłonięte drewnianymi panelami. Dylatacje montuje się na całej długości belki czołowej, pokrywając się ze szczelinami dylatacyjnymi w istniejącej płycie rusztowej. Konstrukcja szwów: 3 warstwy Mostoplastu. Szerokość szwu nie przekracza 20 mm. Powierzchnie betonowe stykające się z gruntem pokrywane są zimnym mastyksem „Slavyanka” (TU 5775-016-11149403-2006). Grodzice stalowe Larsen są izolowane poprzez malowanie. Zalecany system powłokowy: podkład Zinotan; warstwa pośrednia Ferrotan. Ponadto na długości 29,5 m w ramach Typu 2 dokumentacja projektowa przewiduje naprawę konstrukcji filtra powrotnego z chodnika nadbrzeżnego (poziom dolny). Naprawa konstrukcji filtra powrotnego obejmuje następujące rodzaje prac: zabudowa do elewacji. (+) 0,200 (BS) gruntu podstawowego konstrukcji nawierzchni chodnika; wypełnienie z kruszonego kamienia fr. 40-70 do zaznaczenia. (+) 1,300 (BS) - spód prefabrykowanych poprzeczek; układanie worków z mieszanką piaskowo-cementową w obszarze prefabrykowanych poprzeczek; wypełnienie ASG do elewacji. (+) 1,700 (BS) - wierzchołek prefabrykowanych poprzeczek; ułożenie materiału geosyntetycznego Taypar na wyrównanej powierzchni; wysypywanie piasku na spód konstrukcji drogi poprzez zagęszczanie warstwa po warstwie. Sekcja nr 3 - PK10+38,0 - PK10+63,70. Długość 25,7 m. Dokumentacja projektowa przewiduje remont konstrukcji filtra powrotnego i dylatacji po stronie chodnika nadmorskiego (poziom dolny). Naprawa obejmuje następujące rodzaje prac: od zabudowy do elewacji. (+) 1,230 (BS) grunt podstawowy konstrukcji nawierzchni chodnika; oczyszczenie dylatacji DSh31 i DSh32 i wypełnienie 3 warstwami Mostoplastu. Prace należy prowadzić w ramach płyty rusztowej i prefabrykatu żelbetowego. bloki ścian nasypów; uszczelnianie paków do złączy pionowych pomiędzy prefabrykowanymi żelbetami.