Wskaźniki ekonomiczne obiektu

W cenach bieżących z grudnia 2013 r. Z VAT w tysiącach rubli
Szacunkowy koszt określa się w kwocie - 105 679,27
w tym:
Roboty budowlano-montażowe - 46
Sprzęt - 50 769,82
Pozostałe - 8
Zwroty: 1025,11
W cenach podstawowych, bez VAT tys.rub.
Szacunkowy koszt ustala się w kwocie - 465 478,14 105 679,27
w tym:
Roboty budowlano-montażowe - 46
Sprzęt - 50 769,82
Pozostałe - 8
Zwroty: 153,85

Odladzanie odbywa się głównie metodami chemicznymi, co prowadzi do przedostawania się dużych mas odczynników chemicznych do zbiorników wodnych i masywów glebowych, zanieczyszczając wody powierzchniowe i gruntowe oraz stwarzając zagrożenie dla flory i fauny oraz człowieka. Gromadzenie śniegu w celu jego naturalnego stopienia na wiosnę lub zrzucanie go do sieci rzecznej miasta powoduje istotne zmiany w składzie chemicznym głównych składników środowiska (gleby, wody, powietrza). W związku z tym konieczne jest skuteczne usuwanie dużych mas śniegu i lodu oraz ich utylizacja przy minimalnych kosztach technicznych i ekonomicznych. Wykorzystanie kanałów ściekowych do topienia śniegu zebranego z dróg jest uzasadnione. Wydajność miejskich oczyszczalni ścieków jest wystarczająca do przyjęcia spływu śniegu stopionego w temperaturach topnienia śniegu. To rozwiązanie zostało zastosowane w tym projekcie. Szacunkowa wydajność stacjonarnej stacji topienia śniegu wynosi 7 000 m3/dobę (śniegu). Zapotrzebowanie obiektu projektowego na energię elektryczną wynosi: 517 kVA (temperatura topnienia śniegu), kategoria zasilania - III (patrz załącznik 9). Projekt nie przewiduje wykorzystania surowców i zasobów wtórnych. Działki zajęte w celu czasowego i stałego użytkowania nie są produkowane. Powierzchnia miejsca do umieszczenia stacjonarnego punktu topnienia śniegu wynosi 3 m². Specjalne warunki techniczne dla realizacji projektu nie były wymagane.

Rozwiązania konstrukcyjne zostały opracowane zgodnie z przedstawionymi danymi wyjściowymi: Zadanie technologiczne na rysunkach 13.0057-01-IOS7.ZD-AS.1 i 13.0057-01-IOS7.ZD-AS.1; W budowie geologicznej terenu w obrębie głębokości wierceń (30,0 m) (studnie nr 1, 2) udział biorą następujące gleby: EGE 1 - grunty sypkie - piaski, żwiry, tłuczeń kamienny, odpady budowlane, z domieszką substancji organicznych; grubość warstwy 5,5 m. EGE 2 - Piaski ilaste, średniej gęstości, szare, nasycone wodą; grubość warstwy 3,5 m. Współczynnik porowatości 0,750. Wskaźniki wytrzymałości i odkształcalności: φ=240, c=0,01 kgf/cm2, E=110 kgf/cm2. EGE 3 - Lekka glina pylasta, warstwowa, z przekładkami piasku, szara, płynnoplastyczna; grubość warstwy 2.5m. Współczynnik porowatości 0,819. Wskaźniki wytrzymałości i odkształcalności: φ=140, c=0,11 kgf/cm2, E=80 kgf/cm2. IGE 4 – Iły ilaste ciężkie, wstęgowe, brązowe, płynne; grubość warstwy 4.5 m. Współczynnik porowatości 1,155 Wskaźniki wytrzymałości i odkształcalności: φ=90, c=0,07 kgf/cm2, E=50 kgf/cm2. EGE 5 – Lekka glina pylasta, warstwowa, szara, płynnoplastyczna; grubość warstwy 2.0m. Współczynnik porowatości 0,96 Wskaźniki wytrzymałości i odkształcalności: φ=110, c=0 kgf/cm1, E=2 kgf/cm70. EGE 6 - Iła piaszczysta mulista, szara, plastyczna; grubość warstwy 1.5m. Współczynnik porowatości 0,607. Wskaźniki wytrzymałości i odkształcalności: φ=220, c=0,09 kgf/cm2, E=90 kgf/cm2. Komora topnienia śniegu to obiekt o wymiarach w osiach 39.78m x 20.7m, znajdujący się na głębokości 6.8m od poziomu gruntu (dolny dół). Za poziom planowania przyjmuje się względną wysokość 0.000 m, odpowiadającą bezwzględnej wysokości +4.200 w bałtyckim systemie wysokości. Konstrukcja komory topienia śniegu składa się z nośnych ścian zewnętrznych, nośnych ścian i słupów wewnętrznych, belek dystansowych, fundamentu w postaci płyty będącej dnem zbiornika oraz metalowej podłogi. Konstrukcje żelbetowe ścian, przegród, fundamentów, słupów, belek dystansowych wykonywane są jako monolityczne. Niezmienność geometryczną konstrukcji zapewnia wspólna praca dna, ścian, słupów i belek. Połączenia belek dystansowych ze ścianami, a także połączenia poprzeczek ze słupami i połączenia słupów z płytą fundamentową w konstrukcjach ramowych są sztywne. Posadzka metalowa w formie oddzielnych wyjmowanych rusztów opiera się swobodnie wzdłuż krótkich boków na ścianach zewnętrznych i wewnętrznych oraz poprzeczce podłużnej konstrukcji ramowej. Płyta fundamentowa spoczywa na sprężystym podłożu i stanowi podporę dla konstrukcji ściennych i słupowych. Komora do topienia śniegu przeznaczona jest do chwilowego obciążenia pojazdów, ładunku z kruszarek stacjonarnych produkcji indywidualnej (SDIP) oraz ładunku osadu z roztopionego śniegu. Maksymalne tymczasowe obciążenie pojazdu wynosi 20,0 ton na tylny wózek. Obciążenie z kruszarek stacjonarnych wynosi 8 ton na 1 podporę. Obliczenia wykonano przy użyciu kompleksu obliczeniowego SCAD w wersji 11.5. U podstawy budowli znajdują się (EGE 2) piaski pylaste średniej gęstości, szare, nasycone wodą. Grubość warstwy waha się od 1600 do 2000mm. Warstwy podkładowe: EGE 3 - glina pylasta jasna, warstwowa, z przekładkami piasku, szara, płynnoplastyczna; EGE 4 - glina ciężka pylasta, wstęgowa, brązowa, płynna. Przy zagospodarowaniu tych gruntów nie należy poddawać ich obciążeniom dynamicznym, pod wpływem których upłynniają się i tracą swój naturalny stan, spójność strukturalną i nośność. Wykonując wykop należy podjąć wszelkie działania mające na celu zachowanie naturalnej struktury gruntów w jego dolnej części. Po wykopaniu gruntu wykopu do znaku projektowego (wys. -6,870) membranę Tefond Plus układa się wzdłuż dna wykopu w 1 warstwie na wypoziomowanym podłożu piaszczystym i wykonuje się przygotowanie betonu z klasy betonowej. B15 na cemencie portlandzkim odpornym na siarczany na kruszywa drobnego o grubości 50 mm. Projekt przewiduje budowę komory topienia śniegu z betonu monolitycznego klasy B25 F150 W6 na odpornym na siarczany cemencie portlandzkim ze zbrojeniem klasy A240 i A400. Dno komory zostało zaprojektowane z grubościami 800 mm, wzdłuż którego układany jest beton monolityczny klasy B15 F150 W4 w celu utworzenia spadku (dla wygody czyszczenia komory). Ściany zewnętrzne komory zaprojektowano o grubości 600 mm, ściana środkowa podłużna o grubości 500 mm. Powierzchnię monolitycznego betonu dna pokryto blachą o grubości 10 mm, wewnętrzne powierzchnie ścian i słupów - blachą o grubości 8 mm do wysokości 1,0 m. z dołu. Blachy wykonane ze stali 15KhSND zapobiegają uszkodzeniu powierzchni betonu podczas czyszczenia komory. Blachy poszycia metalowego mocuje się za pomocą kotew chemicznych Hilti o rozstawie schodkowym 500 mm na spoinie EMACO S88 o grubości 20 mm. Narożniki słupów i belek są chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi za pomocą osadzonych części z walcowanych narożników. Hydroizolacja powierzchni betonowych ścian mających kontakt z gruntem: membrana hydroizolacyjna „RauFlex” gr. 3mm na podkład bitumiczno-polimerowy nr 01 firmy TechnoNikol. Hydroizolację wewnętrznych powierzchni betonowych wykonuje się materiałem „Strimix” o łącznej grubości 4 mm. Na osadzone części nakładana jest antykorozyjna kompozycja bogata w cynk: podkład „Cynotan” 1 warstwa o grubości 80 mikronów, warstwa nawierzchniowa „Ferrotan” 3 warstwy o łącznej grubości 100 mikronów. W miejscach wejścia i wyjścia komunikacji inżynierskiej w ścianach układane są dławiki. Wierzchołek komory topienia śniegu pokryty jest wyjmowanymi, wykonanymi na zamówienie metalowymi kratami z blachy walcowanej, które zapewniają dostęp do kanału drenażowego w celu oczyszczenia. Hydroizolacja konstrukcji metalowych stropów w systemie: podkład - Zinotan - 1 warstwa o grubości 80 mikronów; warstwa wierzchnia - Ferrotan - 2 warstwy o łącznej grubości 200 mikronów. Całkowita grubość powłoki wynosi 280 mikronów. Komora wyposażona jest w przegrodę półzanurzalną do zbierania produktów naftowych oraz przegrodę półzanurzalną wykonaną z rusztów o szczelinie 80 mm. W komorze wylotowej zamontowane są 4 pojemniki kratowe. W przegrodzie oddzielającej komorę wylotową od korytarza wylotowego zamontowano 2 zasuwy. W płycie górnej znajduje się 6 otworów na zasuwy rur zasilających.

Punkt kontrolny (kod 13.0057-02 КР1)

Budynek punktu kontrolnego jest dwukondygnacyjny, na planie prostokąta o wymiarach w osiach 8,4 × 4,0 m i wysokości 6,325 m. Poziom czystej podłogi punktu kontrolnego odpowiada wartości bezwzględnej +0.000 w wysokości Bałtyku systemu przyjmuje się jako względny znak wynoszący 4.450 m. W granicach głębokości badań inżynieryjno-geologicznych (studnia nr 5) w budowie geologicznej biorą udział: - EGE 1 - gleby masowe - piaski, ze żwirem, tłuczniem, z odpadami budowlanymi, z domieszką substancje organiczne; - EGE 2 - Piaski ilaste, średniej gęstości, szare, nasycone wodą. Według badań inżynieryjno-geologicznych u podstawy fundamentu budynku znajdują się gleby masowe (opór obliczeniowy Ro = 0.8 kgf / cm0.2). Całkowite obciążenie gruntu fundamentowego od konstrukcji, biorąc pod uwagę tymczasowe i stałe obciążenia stropu i powłoki, wynosi 300 kgf/cm70. Fundament budynku stanowi płytka żelbetowa płyta monolityczna h=XNUMXmm, która wznosi się XNUMXmm w stosunku do poziomu gruntu. Klasa płyty betonowej monolitycznej. B25, W6, F150 na cemencie portlandzkim odpornym na siarczany, wzmocniony w strefie górnej i dolnej prętami zbrojeniowymi 12AIII (A400) o rozstawie 200mm. Pod płytą przewidziano przygotowanie betonu h = 100 mm z betonu klasy XNUMX. B7.5 na siarczanoodpornym cemencie portlandzkim na drobnym kruszywach, hydroizolacja (2 warstwy hydroizolacji) i poduszka piaskowa h=300mm o zagęszczeniu do γsk.=1,65 t/mXNUMX. Aby zainstalować metalową ramę konstrukcji na monolitycznej płycie żelbetowej, zapewnione są osadzone części. Tuleje są instalowane w płycie w celu przekazywania komunikacji zgodnie z instrukcjami działów EA i VK. Osadzone części pokryte są antykorozyjnym podkładem bogatym w cynk Zinotan o grubości warstwy 80 mikronów. Aby zapobiec sezonowemu zamarzaniu i wyeliminować zamarzanie gruntu pod płytą i pod ślepą powierzchnią wokół płyty, przewidziano grzejnik - Styropian XPS-35 o grubości 100 mm. Układanie rur kanalizacyjnych pod płytą wykonuje się przed ułożeniem izolacji i betonowaniem płyty. Obwód odgromowy (zgodnie z rysunkami EA) instaluje się przed ułożeniem izolacji pod ślepym obszarem. W przypadku stalowej klatki schodowej zewnętrznej przewiduje się fundamenty monolityczne oddzielne od klasy betonowej. B25, W6, F150 na cemencie portlandzkim odpornym na siarczany. Zasypywanie zatok wykopu wykonuje się piaskiem średniej wielkości w warstwach po 20 cm z zagęszczeniem każdej warstwy do γsk.=1,65 t/m4,0. Budynek jest dwukondygnacyjny, o wymiarach w rzucie 8,4 x XNUMX m. Na drugie piętro prowadzą metalowe schody. Rama budynku jest metalowa, składa się ze stojaków, belek podłogowych (pokrycia) i ściągaczy. Wzdłuż metalowych belek podłogi montowana jest stalowa tektura falista w celu montażu monolitycznej podłogi żelbetowej. Do mocowania ściennych płyt warstwowych służą stojaki i poprzeczki z muru pruskiego. Płyty warstwowe dachowe opierają się na belkach dachowych. Sztywność przestrzenną i stabilność budynku zapewnia wspólna praca stojaków i belek, sztywny dysk stropowy oraz montaż ściągów pionowych i poziomych. Aby absorbować obciążenie wiatrem, na ścianach montuje się poziome poprzeczki wiatrowe. Konstrukcje nośne (słupy, belki, stężenia) zabezpiecza się antykorozyjną kompozycją ognioodporną w celu uzyskania odporności ogniowej R90: podkład GF-021 (GOST 25129-82) o grubości 50 mikronów na powierzchni wolnej od brudu, zgorzeliny i pyłu i rdza; farba ognioodporna „Termobariera” grubość warstwy powłoki cm na arkuszach projektowych. Elementy Fachwerk typu SF, RF należy zabezpieczyć przed korozją materiałami o składzie ZINOTANE, antykorozyjnymi, wypełnionymi cynkiem: podkład - ZINOTANE w 1 warstwie o grubości 80 mikronów na powierzchnię oczyszczoną z brudu, zgorzeliny, kurzu i rdzy; powłoka - Politon-UR w 1 warstwie o grubości 60 mikronów, a następnie Politon-UR w 2 warstwach o grubości 60 mikronów.  

Pawilon sterowania kruszarką (kod 13.0057-03 КР1)

Budynek pawilonu sterowania kruszarką jest dwukondygnacyjny, o wymiarach w rzucie 2,70 x 5,50 m. Jako względny przyjmuje się poziom wykończonej podłogi pawilonu sterowania kruszarką odpowiadający wartości bezwzględnej +0.000 w bałtyckim systemie wysokości. znak 4.650 m. W ramach badań inżynieryjno-geologicznych (studnia nr 4) w budowie geologicznej biorą udział: - EGE 1 - gleby masowe - piaski ze żwirem, tłuczniem, gruzem budowlanym, z domieszką substancji organicznych; - EGE 2 - Piaski ilaste, średniej gęstości, szare, nasycone wodą; - EGE 3 - Iły są lekko muliste, warstwowe, z przekładkami piasku, szarego, płynnego plastiku. Według badań inżynieryjno-geologicznych u podstawy fundamentu budynku znajdują się gleby masowe (opór obliczeniowy Ro = 0.8 kgf / cm0.3). Całkowite obciążenie gruntu fundamentowego od konstrukcji, biorąc pod uwagę tymczasowe i stałe obciążenia stropu i powłoki, wynosi 300 kgf/cm20. Zakopana część budynku to piwnica z kablem elektrycznym. Płyta podstawy dna h=6mm z betonu zbrojonego monolitycznego. B150, W12, F400, na cemencie portlandzkim odpornym na siarczany, zbrojony w strefie górnej i dolnej prętami zbrojeniowymi 200AIII (A100) o rozstawie 7,5 mm. Pod płytą przewidziano przygotowanie betonu h = 2 mm z betonu klasy 20. B 4 na odpornym na siarczany cemencie portlandzkim i hydroizolacji - 150 warstwy hydroizolacji na mastyksie bitumicznym. Ściany piwnicy są żelbetowe monolityczne z klasy betonu. B12, W400, F2, na cemencie portlandzkim odpornym na siarczany, zbrojony prętami pionowymi ze zbrojenia 4AIII (A35). Hydroizolacja - mastyk bitumiczno-polimerowy „Slavyanka” w 100 warstwach o łącznej grubości 200 mm na podkładzie bitumicznym „Slavyanka”. Ściany ocieplone są styropianem XPS 20 o grubości 4 mm. Do przejścia rurociągów w ścianach przewidziano rury metalowe i cementowo-chryzotylowe, do mocowania kabli - części osadzone. Strop piwnicy - konstrukcja żelbetowa monolityczna żebrowa h=150mm wykonana z klasy betonu. B12, W400, F200, na cemencie portlandzkim odpornym na siarczany, zbrojony w strefie górnej i dolnej prętami zbrojeniowymi 1AIII (A80) o rozstawie 2 mm. W żebrowanej konstrukcji znajdują się otwory na przejście kabli, otoczone osadzonymi metalowymi narożnikami oraz otwór z metalowymi schodami prowadzącymi do piwnicy, przykryty zdejmowaną metalową osłoną. W konstrukcji sufitu znajdują się osadzone elementy do mocowania metalowej ramy pawilonu. Osadzone części i wyroby metalowe są zabezpieczone antykorozyjną kompozycją bogatą w cynk: podkład „Cynotan” 60 warstwa o grubości 2 mikronów, powłoka nawierzchniowa „Polyton-UR” XNUMX warstwy o grubości XNUMX mikronów. Na drugie piętro przewidziano zewnętrzną stalową klatkę schodową. Do podparcia schodów pawilonu wykonano fundamenty monolityczne. Rama budynku jest metalowa, składa się ze stojaków, belek podłogowych (pokrycia) i ściągaczy. Do mocowania ściennych płyt warstwowych służą stojaki i poprzeczki z muru pruskiego. Płyty warstwowe dachowe opierają się na belkach dachowych.