Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Zaprojektowano budynek centrum biznesowego z parkingiem podziemnym, na rzucie prostokąta, 9 kondygnacji o wymiarach w osiach zewnętrznych 50,80 x 42,40 m. Za poziom wykończonej podłogi pierwszego piętra przyjmuje się poziom względny 0,000. Maksymalna wysokość budynku od poziomu gruntu do szczytu attyki wynosi 33,1 m. Główne wejście do budynku centrum biznesowego zaprojektowano od strony nasypu. W centrum budynku zaprojektowano wiatrołap-atrium, na obwodzie zaprojektowano pomieszczenia biurowe, gospodarcze i techniczne. Na parterze na poziomie 0,000 znajduje się hol, kawiarnia, pomieszczenia biurowe, łazienki, sterownia połączona ze strażą pożarną, pomieszczenia gospodarcze oraz zabudowana kotłownia gazowa. Od drugiego do dziewiątego piętra zaprojektowano powierzchnie biurowe, łazienki i pomieszczenia gospodarcze. Układ pomieszczeń biurowych jest dowolny. Na drugim, piątym i dziewiątym piętrze zaprojektowano komory wentylacyjne. Wysokość kondygnacji biurowych wynosi 3,45 m, wysokość pierwszej i dziewiątej kondygnacji 3,9 m, wysokość kondygnacji piwnic 3,0 m. Do komunikacji pionowej pomiędzy kondygnacjami zaprojektowano siedem wind – cztery windy osobowe panoramiczne o udźwigu 1600 kg i wymiarach kabiny 1750 x 1750 do przemieszczania się z piętra 1 na piętro 9, jedna winda towarowo-pasażerska z możliwością transport straży pożarnej o nośności 1125 kg i wymiarach kabiny 1200 x 2100 do przemieszczania się z najwyższej kondygnacji parkingu i wyżej na wszystkie kondygnacje budynku, dwie windy pasażersko-towarowe o udźwigu 1125 kg oraz kabiny o wymiarach 1200x2100 umożliwiające przemieszczanie się z dolnej kondygnacji parkingu i wyżej na wszystkie kondygnacje budynku. W części biurowej do ewakuacji przeznaczone są dwie klatki schodowe typu H1 i H2, klatki schodowe są rozproszone i posiadają wyjścia bezpośrednio na zewnątrz. Ściany zewnętrzne od I do VII kondygnacji stanowią izolowany szkielet żelbetowy z częściowym wypełnieniem ceglanym i fasadą wentylowaną na zawiasach, wykonaną z polerowanego kamienia wapiennego. Ściany zewnętrzne 1. i 7. piętra stanowią stalową ramę wypełnioną witrażami. Podstawa to monolityczny żelbet z okładziną z polerowanego wapienia. Przegrody w piwnicy i na piętrze murowane, obustronnie otynkowane. Przegrody biurowe są obramowane i osłonięte. Przykrycie jest płaskie, z odpływem wewnętrznym, część przekrycia zajmuje półprzezroczyste pokrycie szczytowe atrium. Budynek posiada wbudowany, dwupoziomowy parking podziemny na 2 samochody. Wysokość pierwszej kondygnacji podziemnej wynosi -84, drugiej kondygnacji podziemnej -3.000. Wysokość kondygnacji podziemnych wynosi 6,000 m. Na terenie parkingu zaprojektowano pomieszczenia technicznego utrzymania parkingu oraz budynków centrum biznesowego. Z parkingu wydzielono wyjścia awaryjne, wzdłuż trzech klatek schodowych typu H3, z bezpośrednim wyjściem na zewnątrz. Wjazd na parking odbywa się poprzez wewnętrzną zamykaną rampę od podjazdu wewnątrzblokowego. Ściany zewnętrzne wykonane są z betonu zbrojonego monolitycznego, wykonanego w technologii „ściana w gruncie” z betonu hydrofobowego. Dokumentacja projektowa przewiduje organizację dostępności budynku dla osób z ograniczoną możliwością poruszania się na poziomie pierwszego piętra oraz na poziomie górnej kondygnacji parkingu, gdzie przewidziano miejsca parkingowe dla osób niepełnosprawnych. Na parterze znajduje się łazienka z uniwersalną kabiną.

Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

Konstruktywne rozwiązania dotyczące dokończenia przebudowy niedokończonego projektu budowlanego zostały opracowane z uwzględnieniem lokalizacji budynku w istniejącym budynku. W strefie wpływu nowego budownictwa znajduje się dom nr 14; nr 24; 26 wzdłuż nasypu Sinopskaya. Zakończono oględziny budynków i dokumentację fotograficzną usterek. Dom nr 14, wybudowany pod koniec XX w., to pięciokondygnacyjny budynek o konstrukcji żelbetowej, z elewacjami podwieszanymi i fundamentami na palowym fundamencie. Budynek zaliczony jest do kategorii 20 stanu technicznego obiektów wg TSN 1-50-302. Domy nr 24 i 26, wybudowane przed 1917 rokiem, składają się z kilku budynków jedno- i trzykondygnacyjnych, murowanych, stropów drewnianych, dachów stalowych na systemie krokwi drewnianych, fundamentów na fundamencie naturalnym. Budynki zaliczane są do kategorii 3 stanu technicznego konstrukcji według TSN 50-302-2004. Zabudowa domu nr 24 - litery A2; A3; W; D, które znajdują się w pobliżu nowej konstrukcji, są w niedopuszczalnym stanie zgodnie z SP13-103-2003. Projekt przewiduje wzmocnienie konstrukcji domu nr 24 w celu zmniejszenia podatności budynku na nierównomierne opady atmosferyczne i przeniesienie go do 2 kategorii stanu technicznego obiektów, dla których dopuszczalne są dodatkowe opady do 3,0 cm. Nowy budynek należy do normalnego poziomu odpowiedzialności. Konstrukcję nośną budynku stanowi monolityczna, żelbetowa rama przestrzenna z nieregularną siatką słupów. Główna siatka słupów ma wymiary 7,2 x 8,0 m przy jednym przęśle 10,4 m. Słupy o przekroju 600 x 800 mm (kondygnacje podziemne); 600 x 600 mm. Płyty podłogowe i wykładziny o grubości 220 mm, 240 mm, 300 mm - „bezbelkowe”, wsparte na słupach ramy. Wytrzymałość płyt na przebicie zapewnia poprzeczne wzmocnienie płyt. W rozpiętości 10,4 m na zewnętrznym obwodzie budynku płyty stropowe spoczywają na belkach monolitycznych o przekroju 800x500(h); 600 x 450 (godz.). Zdalne szyby wind to stalowa rama z wypełnieniem szklanym, mocowana piętro po piętrze do konstrukcji nośnych budynku. Ogólną stabilność i sztywność budynku zapewnia przestrzenna praca pionowych, poziomych przepon usztywniających oraz elementów konstrukcyjnych ramy. Rolę przepon usztywniających pionowych pełnią ściany wewnętrzne i ściany zespołów klatek schodowych o grubości 200 mm, przeponami usztywniającymi poziomymi są płyty stropowe. Główne konstrukcje nośne budynku zostały zaprojektowane z uwzględnieniem wymagań odporności ogniowej zgodnie z STO 36554501-006-2006. Obliczenia konstrukcji budowlanych wykonano przy użyciu pakietu oprogramowania SCAD 11.3. Materiał naziemnych konstrukcji monolitycznych – beton klasy B40, B30; B25; Okucia klasy A400. Ściany zewnętrzne są nienośne, kondygnacyjne, wsparte na podłogach, zbudowane z cegły o grubości 250 mm z systemem fasadowym ściany osłonowej „U – KON”, częściowo przeszklonym witrażami. Ściany mocowane są do konstrukcji nośnych budynku za pomocą połączeń elastycznych. Rozwiązania konstrukcyjne mocowania systemu elewacji kurtynowej i przeszkleń witrażowych do konstrukcji nośnych budynku opracowano w dokumentacji roboczej zgodnie z aktualnym świadectwem technicznym Ministerstwa Rozwoju Regionalnego Federacji Rosyjskiej. Rozwiązania konstrukcyjne podziemnej części budynku. Od 2006 roku na budowie znajduje się wykop fundamentowy z ogrodzeniem ze ścianek szczelnych, z paliami wbijanymi i odcinkiem płytowym – rusztem z monolitycznego żelbetu. Zakończono inspekcję konstrukcji wykopu. Kontrola wykazała niestabilny stan ścianek szczelnych i brak możliwości wykorzystania istniejących konstrukcji w nowym budynku. W tym zakresie projekt przewiduje demontaż odcinka płytowego – rusztu, ścianki szczelnej i zasypanie wykopu do wysokości bezwzględnej 4,700 m Nowy budynek zaprojektowano z zagospodarowaną częścią podziemną, w której przewidziano dwupoziomowy parking. Głębokość wykopu pod budowę części podziemnej budynku wynosi około 7,2 m. Fundament budynku stanowi płyta żelbetowa monolityczna – ruszt o grubości 1000 mm wsparty jest na palach wierconych o średnicy 620 mm. Pale wykonywane są pod osłoną obudowy z wykopem gruntu z poziomu zasypki istniejącego wykopu od rzędnej bezwzględnej 4,700 m do rzędnej bezwzględnej dna minus 20,150 19 m. Szacunkowa długość pali wynosi 0 m od spód płyty - ruszt. W celu wykonania prac przy montażu konstrukcji monolitycznych części podziemnej budynku wykop wykopu ogrodzono w postaci ściany żelbetowej monolitycznej o grubości 800 mm i 1000 mm (ściana równoległa do domu nr 24 na Nasyp Sinopska), wykonany w technologii „ściany w ziemi”. Konstrukcja otaczająca pełni funkcję ochrony ścian wykopu przed zawaleniem, przed wodami gruntowymi i stanowi podstawę dla konstrukcji nośnych budynku. Wysokość ściany ogrodzenia wykopu od powierzchni gruntu wynosi 25,0 m przy bezwzględnym wzniesieniu dna minus 20,080 m. U podstawy muru oporowego i pali znajduje się glina pylasta z domieszką żwiru i otoczaków, plastyczna o całkowitym module odkształcenia E = 280 kgf/cm2. Obliczeniowe obciążenie pala określa się na podstawie obliczeń zgodnie z SP 50-102-2003 i wynosi 150 tf. Projekt przewiduje wykonanie prób obciążenia statycznego pali w celu potwierdzenia przyjętego obciążenia. Ściana obudowy wykopu wykonana jest pod zabezpieczeniem gliniastej zaprawy bentonitowej z uszczelkami hydroizolacyjnymi w pionowych spoinach betonowania. Wydobywanie gruntu z wykopu odbywa się poprzez otwory technologiczne w stropie nad drugą kondygnacją podziemną. Stabilność ściany zapewnia monolityczna, żelbetowa podłoga na jednym poziomie (piętro nad drugą kondygnacją podziemną). Budowa monolitycznych konstrukcji podziemnych odbywa się w technologii „od góry do dołu” z sekwencyjną realizacją stropów, płyty fundamentowej - rusztów i konstrukcji szkieletowych. Materiał konstrukcji podziemnych: beton klasy B40 (słupy); B30 (pale; mur ogrodzeniowy); B25 (płyty) W6 (pale); W8 (ściana obudowy); F 100; F150; Okucia klasy A400. Ocenę sytuacji geotechnicznej na terenie budowy, oddziaływania budowy na otaczającą zabudowę, obliczenia konstrukcji nośnych części podziemnej budynku wykonano przy wykorzystaniu systemów komputerowych modeli MES; SCAD 11.3. Ściana graniczna w gruncie jest zaprojektowana tak, aby wytrzymać obciążenia pionowe od konstrukcji naziemnych; na obciążenia poziome od podłoża i od ciężaru istniejących sąsiednich budynków. Maksymalne osiadanie projektowanego budynku wynosi 2,1 cm. Maksymalne osiadanie otaczających budynków od wszystkich wpływów (budowa wykopu i obciążenie fundamentu ciężarem projektowanego budynku) wynosi 2,9 cm, co nie przekracza dopuszczalnych wartości dla budynków kategorii 2 stanu technicznego konstrukcji W celu przeprowadzenia prac budowlano-montażowych przy budowie części podziemnej budynku opracowywany jest projekt robót zapewniający wytrzymałość i stabilność istniejącej komunikacji i otaczających budynków. Uszczelnienie piwnicy od wód gruntowych: zastosowanie betonu o podwyższonej wodoodporności W8 na ruszt i ścianę obudowy wykopu, zastosowanie uszczelek hydroizolacyjnych w betonowanych złączach roboczych. Projekt przewiduje przez cały okres prac monitorowanie stanu sąsiednich budynków z kontrolą osiadań, przemieszczeń poziomych, ewentualnego otwarcia pęknięć i wielkości efektów dynamicznych. Pracom w cyklu zerowym towarzyszą obserwacje poziomych przemieszczeń ogrodzenia wykopu oraz zmian położenia zwierciadła wód gruntowych na terenie przyległym. Względna wysokość 0,000 odpowiada bezwzględnej wysokości 5,950 m.